221

ΑΡΧΑΙΑ

ΟΙΚΗΜΑΤΑ

222

τά άλλαχοΟ γενόμενα, ώς έν τη στοα του Ασκλη-
πιού εν Αθήναις. Αύτη ώς γνωστόν κατεσκευάσθη
έν τω Δ' π. Χ. αίώνι, έπεσκευάσθη δε πολλάκις
και τέλος μετεσκευάσθη.

Κατά τάς εκάστοτε έπισκευάς πλην άλλων με-
λών άντικατεστάθησαν και πολλά μέρη του θριγ-
κου, διατηρήσαντα έκτος μικρών ανωμαλιών τάς
άρχικάς διαστάσεις, έν δε τη μετασκευή τά μέρη
ταύτα του θριγκου τά πλείστα τουλάχιστον έν οις
και τινα τών αρχικών του Δ' π. Χ. αιώνος, έχρη-
σιμοποιήθησαν εκ νέου και ούτω προέκυψεν, ώστε
έν χρόνοις όωμαϊκοΐς νά γινη χρήσις διαστάσεων
συνήθων έν τώ Δ' αίώνι π. Χ.

Το αυτό συνέβη αναμφιβόλως και έν τη χαλκο-
θήκη ώς εξάγεται έκ τών διαστάσεων του Ε' και
Δ' αιώνος" αυτη αρχικώς θά είχε πρόσωπον δωρι-
κού ρυθμού της αυτής μορφής προς το μεταγενέ-
στερον ρωμαϊκόν' το δέ [Βάθος του προσώπου θά
ήτο πιθανώς άπλους τοίχος.

Γό μνημείον τον Νικιου,

Τά επί τής πύλης του ΒθπΙθ κείμενα λείψανα
του μνημείου του Νικίου έμελετήθησαν και περιε-
γράφησαν έκτενώς υπό του ΏθΓρ£θ1ά, ώς γνωστόν,
έν ΑίΚ. ΜίΐΙ 1885, σ. 219 κ. έ.

Έν έτει 1889 έδημοσίευσεν έν τώ αύτώ περιο-
δικώ, σελ. 69 κ. έ., τά έκ τροχμαλοπαγών λίθων
λείψανα, τά κείμενα μεταξύ του θεάτρου τουΉρώ-
δου και τής νοτιάς πλευράς τής Ακροπόλεως, έκ-
λαβών ταύτα ώς τά θεμέλια του έν λόγω μνη-
μείου (είκ. 6).

Πλην τών γνωστών τώ ΒοΓρίθΙά αρχιτεκτονι-
κών μελών τών κειμένων έπι τής πύλης του ΒθιιΙθ
και τών προ του φυλακείου ευρισκομένων, άνεύρο-
μεν ημείς και έτερα τρία τεμάχια τοΰ γείσου, τον
μέσον ορθοστάτην του τυμπάνου μήκους μ. 1.636
και ύψους κατά μεν τά άκρα μ. 1.108, έν δέ τώ
μεσω μ. 1.285 (είκ. 7) και εν θραΟσμα κίονος έν
τώ ίερώ τοΟ Διονύσου (είκ. 9). Τό δέ σπουδαιότε-
ρον εύρημα, ήτο το κιονόκρανον τό παρά την βο-
ρειοανατολικήν γωνίαν του Παρθενώνος κείμενον
εις δύο θραύσματα (είκ. 12).

"Οτι το κιονόκρανον, τό θραύσμα του κίονος και
ό ορθοστάτης του τυμπάνου τψ αύτώ οικοδομή-