35. Kraków, kościół Dominikanów. Dwupłytkowa scena polowania (fot. W. Gumuła)
37. Kraków, kościół Dominikanów. Płytka inkrustowana z mo-
tywem „zębatego koła“ (fot. W. Gumuła)
36. Kraków, kościół Dominikanów. Płytka inkrustowana
z motywem „zębatego koła“ (fot.W. Gumuła)
trzech motywów tyniecko-dominikaóskich. Drobne
szczegóły różniące je od ornamentów płytek krakow-
skich są dowodem, że z Krakowa przeniesiono nie
gotowe płytki, a nawet nie matryce, lecz jedynie po-
mysły ornamentalne.
Trzy pozostałe znaleziska: z Wawelu, kościoła
Marii Magdaleny i Mogiły łączy z poprzednimi
jedynie ogólnopolski motyw „zębatego kołacc — naj-
bardziej rozpowszechniony i mający najwięcej wa-
riantów motyw naszych posadzek.
258
37. Kraków, kościół Dominikanów. Płytka inkrustowana z mo-
tywem „zębatego koła“ (fot. W. Gumuła)
36. Kraków, kościół Dominikanów. Płytka inkrustowana
z motywem „zębatego koła“ (fot.W. Gumuła)
trzech motywów tyniecko-dominikaóskich. Drobne
szczegóły różniące je od ornamentów płytek krakow-
skich są dowodem, że z Krakowa przeniesiono nie
gotowe płytki, a nawet nie matryce, lecz jedynie po-
mysły ornamentalne.
Trzy pozostałe znaleziska: z Wawelu, kościoła
Marii Magdaleny i Mogiły łączy z poprzednimi
jedynie ogólnopolski motyw „zębatego kołacc — naj-
bardziej rozpowszechniony i mający najwięcej wa-
riantów motyw naszych posadzek.
258