Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]
Folia Historiae Artium — 6/​7.1971

DOI Artikel:
Bochnak, Adam: Józef Edward Dutkiewicz (1903 - 1968)
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.20358#0283
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
uprawiającym malarstwo sztalugowe i — ze szcze-
gólnym zamiłowaniem — ścienne, był znakomitym
konserwatorem zarówno w znaczeniu oficjalnego
opiekuna zabytków sztuki z ramienia władz państwo-
wych, jak i w znaczeniu pracownika, który osobiście,
z pędzlem w ręku czynny jest przy zabezpieczaniu
i rekonstrukcji malowideł i rzeźb, był teoretykiem
w zakresie konserwatorstwa i wybitnym pedagogiem,
który umiejętność przeprowadzania zabiegów kon-
serwatorskich przekazywał uczniom w wyższej szkole
artystycznej, i organizatorem studiów tego typu,
był wreszcie historykiem i teoretykiem sztuki, kry-
tykiem sztuki współczesnej i publicystą w sprawach
artystycznych, a także organizatorem życia nauko-
wego, nieobcą zaś była mu również działalność na
polu muzealnictwa. Wszystkie te dziedziny uprawiał
równocześnie, z wyjątkową łatwością przerzucając

się z jednej do drugiej. Było to możliwe z jednej
strony dzięki gruntownemu opanowaniu poszczegól-
nych dziedzin, z drugiej zaś dzięki ogromnej praco-
witości i wytrwałości, czemu sprzyjał dobry stan
zdrowia, który byłby mu pozwolił długie jeszcze lata
być czynnym, gdyby fatalny, tragiczny wypadek tak
niespodziewanie nie położył kresu jego życiu w chwili,
gdy schodził z rusztowania po zupełnym ukończeniu
konserwacji malowideł ściennych w kościele w Olku-
szu. Pozostaje Dutkiewicz w pamięci rodziny, przy-
jaciół, kolegów, uczniów i w ogóle wszystkich, którzy
się z nim zetknęli, jako wzorowy, niezmiernie troskli-
wy mąż i ojciec trzech synów i córki, wierny w przy-
jaźni, życzliwy, uczynny, szlachetny, z gruntu dobry
człowiek o usposobieniu równym, spokojnym i po-
godnym, człowiek, któremu można było zaufać.

Adam Bochnak

18 — Folia Historiae Artium, t. VI/VII
 
Annotationen