DOI article:
Anna; Waźbiński, Zygmunt: Mauzoleum Bony Sforzy w Barii, Przyczynek do dziejów polityki dynastycznej królowej Anny, ostatniej Jagielonki
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20406#0071
3. Civitas Cracoviae, r. 1588 (wg T. Tretera, Theatrum
Virtutum)
cie nagrobka znajdowała się prawdopodobnie po-
stać Salvatora Mundi17'.
Wszystkie rzeźby i płaskorzeźba wykonane zo-
stały z białego marmuru (karraryjskiego?), kolum-
ny, pilastry i płyciny z marmuru kolorowego, a
flankowana przez dwie alegoryczne postacie ta-
blica inskrypcyjna z czarnego. Pozostałe elementy
pomnika zbudowano z szarego wapienia. Obszer-
ny napis informuje o tytułach zmarłej (Bona Sfo-
rza, królowa Polski, księżna Bari i Rossano), o
osobie fundatora (Anna Jagiellonka, królowa Pol-
ski) oraz o dacie jego ukończenia (1593). Ponieważ
czarna tablica nie nadaje się do reprodukcji, uw-
zględnia się tylko napis z Monumentów Staro-
wolskiego (ryc. 15) 18.
4. Mauzoleum Bony Sforzy, część dolna (przed redukcją)
(wg F. Kopery)
Zniszczona dekoracja apsydy składała się w
dolnej części z marmurowych zapiecków ławy,
zbudowanych z ciemnych płycin oprawionych w
jasne ramy oraz w górnej z serii ąuadri ripportati
z wyobrażeniem różnych świętych i portretów
królów polskich. W strefie pierwszej znajdowało
się przedstawienie św. Mikołaja z Bari (po lewej)
i św. Stanisława (po prawej), wyżej św. Kazi-
mierza Jagiellończyka (po lewej) oraz św. Jadwi-
gi śląskiej (po prawej), zaś w górnych medalio-
nach św. Stanisława Kostki i św. Ludwika Gon-
zagi 19. Ciąg ten zamykały wyobrażenia dwóch
książąt Kościoła: św. Piotra i św. Pawła 20. Wśród
portretów można zidentyfikować ponad wszelką
wątpliwość wizerunki Anny Jagiellonki i Zygmun-
17 Na zdjęciu Ficarellego widoczny jest jedynie pu-
sty cokół; przypuszczenie powyższe opieram na przy-
kładach analogicznych nagrobków powstałych w kręgu
odziaływania sztuki Michała Anioła.
18 Por. jej transkrypcję przez Starowolskiego:
o.c, s. 816.
19 Tak identyfikuje te postacie C e c i, o.c, s. 47.
20 P. Skarga. Żywoty świętych starego i nowego
Zakonu..., Kraków 1936, II, s. 614; ..Co może być więk-
szego nad Piotra, co Pawłowi równego? Uczynkiem i na-
uką stworzenie wszystko przeszli, a błotem ciała tego
obłożeni, znaleźli się nad aniołów większymi [...] Piotr
początek wiary prawowiernej, wielki tłumacz tajemnic
kościelnych, chrześcijanom! radca potrzebny, skarb nie-
bieski, uczczony apostolstwem od Pana. Paweł wielki
kaznodzieja prawdy, sława wszystkiego świata — czło-
wiekiemś w niebie, aniołem na ziemi. Piotr i Paweł
para wołów, która światu skarb kupiecki przywiozła,
jarzmo ich krzyż, a ciężar imię Zbawiciela". Por. t:ż:
L. Kalinowski, Treści artystyczne i ideowe kiplicy
Zygmuntowskiej (Studia do Dziejów Wawelu, II, 1263.
s. 67).
63
Virtutum)
cie nagrobka znajdowała się prawdopodobnie po-
stać Salvatora Mundi17'.
Wszystkie rzeźby i płaskorzeźba wykonane zo-
stały z białego marmuru (karraryjskiego?), kolum-
ny, pilastry i płyciny z marmuru kolorowego, a
flankowana przez dwie alegoryczne postacie ta-
blica inskrypcyjna z czarnego. Pozostałe elementy
pomnika zbudowano z szarego wapienia. Obszer-
ny napis informuje o tytułach zmarłej (Bona Sfo-
rza, królowa Polski, księżna Bari i Rossano), o
osobie fundatora (Anna Jagiellonka, królowa Pol-
ski) oraz o dacie jego ukończenia (1593). Ponieważ
czarna tablica nie nadaje się do reprodukcji, uw-
zględnia się tylko napis z Monumentów Staro-
wolskiego (ryc. 15) 18.
4. Mauzoleum Bony Sforzy, część dolna (przed redukcją)
(wg F. Kopery)
Zniszczona dekoracja apsydy składała się w
dolnej części z marmurowych zapiecków ławy,
zbudowanych z ciemnych płycin oprawionych w
jasne ramy oraz w górnej z serii ąuadri ripportati
z wyobrażeniem różnych świętych i portretów
królów polskich. W strefie pierwszej znajdowało
się przedstawienie św. Mikołaja z Bari (po lewej)
i św. Stanisława (po prawej), wyżej św. Kazi-
mierza Jagiellończyka (po lewej) oraz św. Jadwi-
gi śląskiej (po prawej), zaś w górnych medalio-
nach św. Stanisława Kostki i św. Ludwika Gon-
zagi 19. Ciąg ten zamykały wyobrażenia dwóch
książąt Kościoła: św. Piotra i św. Pawła 20. Wśród
portretów można zidentyfikować ponad wszelką
wątpliwość wizerunki Anny Jagiellonki i Zygmun-
17 Na zdjęciu Ficarellego widoczny jest jedynie pu-
sty cokół; przypuszczenie powyższe opieram na przy-
kładach analogicznych nagrobków powstałych w kręgu
odziaływania sztuki Michała Anioła.
18 Por. jej transkrypcję przez Starowolskiego:
o.c, s. 816.
19 Tak identyfikuje te postacie C e c i, o.c, s. 47.
20 P. Skarga. Żywoty świętych starego i nowego
Zakonu..., Kraków 1936, II, s. 614; ..Co może być więk-
szego nad Piotra, co Pawłowi równego? Uczynkiem i na-
uką stworzenie wszystko przeszli, a błotem ciała tego
obłożeni, znaleźli się nad aniołów większymi [...] Piotr
początek wiary prawowiernej, wielki tłumacz tajemnic
kościelnych, chrześcijanom! radca potrzebny, skarb nie-
bieski, uczczony apostolstwem od Pana. Paweł wielki
kaznodzieja prawdy, sława wszystkiego świata — czło-
wiekiemś w niebie, aniołem na ziemi. Piotr i Paweł
para wołów, która światu skarb kupiecki przywiozła,
jarzmo ich krzyż, a ciężar imię Zbawiciela". Por. t:ż:
L. Kalinowski, Treści artystyczne i ideowe kiplicy
Zygmuntowskiej (Studia do Dziejów Wawelu, II, 1263.
s. 67).
63