DOI Heft:
Recenzje i przeglądy
DOI Artikel:Marcinkowski, Wojciech: Nowe prace o Wicie Stwoszu: Literatura zagraniczna
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20540#0156
1. Rekonstrukcja retabulum na ołtarzu głównym kościoła Sw. Jerzego w Nordlingen, 1462 (wg M. Koller, Haupt-
werke spdtgotischer Skulptur und ihre aktuelle Restaurierung ais Anlass wissenschaftlicher Kolloąuien (Mal-
technik Restauro, LXXXIV, 1978))
nad przesłankami sztuki Hansa Leinbergera uwy-
puklił on norymberską komponentę stylu tego
wielkiego górnobawarskiego rzeźbiarza, wyrażającą
się choćby w znajomości techniki odlewniczej czy
W użyciu piaskowca do plastyki sepulkralnej. Za
szczególnie znaczącą poszlakę w tej kwestii uznał
Liedke tak częsty u Hansa Leinbergera motyw
przewróconych na plecy aniołków, wychylających
się spod płaszcza Matki Boskiej. Motyw ten zdaje
się być bardzo charakterystyczny dla rzeźby no-
rymberskiej od czasów Pięknej Madonny u Św.
Sebalda (ok. 1420). Za ewentualne missing link
uznał Liedke figurę Marii z retabulum baldachi-
mowego w farze w Schwabach (ok. 1480) — i
przypisał ją Simonowi Laiinbergerowi. Hans miał-
by być więc synem Simona, zyskującym pierwsze
doświadczenia zawodowe w warsztacie ojca, by
w początku XVI w. przesiedlić się do Landshutu ia.
10 Schmid, o.c, s. 13(0—166; tenże, Zum Thema
Nórdlinger Hochaltar (Maltechnik-Restauro, LXXVIII,
1972), s. 182—183; A. Schadler, Studien zu Nicolaus
Gerhaert von Leiden. Die Nórdlinger Hochaltar figur en
^nd die Dangolsheimer Muttergottes in Berlin (Jahrbuch
der Berliner Museen, XVI, 1974), s. 46—82.
11 Katalog der Veit Stoss — Ausstellung im Germa-
nischen Museum, Nurnberg 1933, nr kat. 5, s. 19; zob.
też: ibid., nr kat. 2, s. 17 {Chrystus Zmartwychwstały u
Sw. Sebalda).
12 H. S t a f s k i, Die Vischer-Werkstatt und ihre Pro-
blem (Zeitschrift fur Kumstgeschichte, XXI, 1958), s. 9—
—10.
la H. Schindler, Der Schnitzaltar. Meisterwerke
^nd Meister in Siiddeutschland, Osterreich und Sildtirol,
2, arg. Aufl. Regensburg [!1982], s. 44,, 49.
14 O rzeźbie tej zob. też: R. Kahsnitz, Heiliger
Johannes der Taufer [w:] Veit Stoss in Nurnberg...,
nr kat. 24, s. 2813—290.
15 O rzeźbie tej zob. też: R. Kahsnitz, Erzengel
Michael in St. Lorenz [w:] Veit Stoss in Nurnberg..., nr
kat. 15, s. 182—186.
115 V. Liedke, Die Marienjigur vom Altar der
„Schónen Maria" in der Schwabacher Stadtpfarrkirche
und der Niirnberger Bildschnitzer Simon Lainberger
(Ars Bavarica, XIII, 1979), is. 89—96. Dalsze atrybucje na
rzecz Simona Lainbergera zob.: tenże, Hans Leiriber-
ger. Marginalien zur kunstlerischen und genealogischen
Herkunft des grossen Landshuter Bildschnitzers, Miin-
chen 1-976, s. 25.
151
werke spdtgotischer Skulptur und ihre aktuelle Restaurierung ais Anlass wissenschaftlicher Kolloąuien (Mal-
technik Restauro, LXXXIV, 1978))
nad przesłankami sztuki Hansa Leinbergera uwy-
puklił on norymberską komponentę stylu tego
wielkiego górnobawarskiego rzeźbiarza, wyrażającą
się choćby w znajomości techniki odlewniczej czy
W użyciu piaskowca do plastyki sepulkralnej. Za
szczególnie znaczącą poszlakę w tej kwestii uznał
Liedke tak częsty u Hansa Leinbergera motyw
przewróconych na plecy aniołków, wychylających
się spod płaszcza Matki Boskiej. Motyw ten zdaje
się być bardzo charakterystyczny dla rzeźby no-
rymberskiej od czasów Pięknej Madonny u Św.
Sebalda (ok. 1420). Za ewentualne missing link
uznał Liedke figurę Marii z retabulum baldachi-
mowego w farze w Schwabach (ok. 1480) — i
przypisał ją Simonowi Laiinbergerowi. Hans miał-
by być więc synem Simona, zyskującym pierwsze
doświadczenia zawodowe w warsztacie ojca, by
w początku XVI w. przesiedlić się do Landshutu ia.
10 Schmid, o.c, s. 13(0—166; tenże, Zum Thema
Nórdlinger Hochaltar (Maltechnik-Restauro, LXXVIII,
1972), s. 182—183; A. Schadler, Studien zu Nicolaus
Gerhaert von Leiden. Die Nórdlinger Hochaltar figur en
^nd die Dangolsheimer Muttergottes in Berlin (Jahrbuch
der Berliner Museen, XVI, 1974), s. 46—82.
11 Katalog der Veit Stoss — Ausstellung im Germa-
nischen Museum, Nurnberg 1933, nr kat. 5, s. 19; zob.
też: ibid., nr kat. 2, s. 17 {Chrystus Zmartwychwstały u
Sw. Sebalda).
12 H. S t a f s k i, Die Vischer-Werkstatt und ihre Pro-
blem (Zeitschrift fur Kumstgeschichte, XXI, 1958), s. 9—
—10.
la H. Schindler, Der Schnitzaltar. Meisterwerke
^nd Meister in Siiddeutschland, Osterreich und Sildtirol,
2, arg. Aufl. Regensburg [!1982], s. 44,, 49.
14 O rzeźbie tej zob. też: R. Kahsnitz, Heiliger
Johannes der Taufer [w:] Veit Stoss in Nurnberg...,
nr kat. 24, s. 2813—290.
15 O rzeźbie tej zob. też: R. Kahsnitz, Erzengel
Michael in St. Lorenz [w:] Veit Stoss in Nurnberg..., nr
kat. 15, s. 182—186.
115 V. Liedke, Die Marienjigur vom Altar der
„Schónen Maria" in der Schwabacher Stadtpfarrkirche
und der Niirnberger Bildschnitzer Simon Lainberger
(Ars Bavarica, XIII, 1979), is. 89—96. Dalsze atrybucje na
rzecz Simona Lainbergera zob.: tenże, Hans Leiriber-
ger. Marginalien zur kunstlerischen und genealogischen
Herkunft des grossen Landshuter Bildschnitzers, Miin-
chen 1-976, s. 25.
151