DOI Heft:
Recenzje i przeglądy
DOI Artikel:Marcinkowski, Wojciech: Nowe prace o Wicie Stwoszu: Literatura zagraniczna
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20540#0166
12. Rekonstrukcja retabulum Koronacji Marii z kaplicy Sw. Walburgii na zamku norymberskim
1513 (wg Veit Stoss in Niimberg...)
,,wychowawcy" byłaby zgoła bezprzykładna, nie
mógłby go zdystansować nawet taki Andreas
Faistenberger.
Widać stąd, jak pilną potrzebą jest systematy-
zacja, przy zastosowaniu wysubtelnionych metod
analizy formalnej, odnośnego matetriiału zabyt-
kowego (w Polsce opatrywanego niezobowiązują-
cym terminem „sztuka postwoszowska"), rozdy-
sponowainie go między dwa ekstrema — z jednej
strony przejmowanie znamion stylu osobistego
(die Handschrijt), z drugiej zaś powielanie mo-
tywów obiegowych, stanowiących wspólne dobro
danego obszaru czy nawet epoki.
5. NOWE TENDENCJE METODOLOGICZNE
Chcąc wymienić charakterystyczne cechy no-
wych publikacji o Wicie Stwoszu, na czołowym
miejscu należałoby postawić daleko głębsze, niż
dotychczas, wnikanie w stronę tematyczmo-treś-
ciową dzieł43.
Przeanalizowanie pokrewnych ikonograficznie
przedstawień pozwoliło na zasugerowanie nowej
dyspozycji grupy Archanioła Rafała z Tobiaszem
(ryc. 13) 44. Zwrócono również uwagę, że figura
Św. Anny Samotrzeć w kościele Św. Jakuba (z
42 K. Oettinger, Die Schiller des Veit Stoss
(Jahrbuch fur Frankische Landesforschung, XIV, 1954),
s. 181—189.
43 Por.: R. Kahsnitz, Veit Stoss in Niimberg
(Weltkunist, LIII, 198-3), s. 2817—2818.
44 J. Rasmussen, Der Erzengel Raphael und der
jungę Tobias [w:] Yeit Stoss in Niimberg..., nr kat. 8,
s. 147; E. M. Veitter-E. Oellermann, Raphael und
Tobias von Veit Stoss. Ein Nachtrag zum Gedenkjahr
1983 (Pantheon, XLII, 1984), s. 311—319.
11 — Folia Historiae Artium, t. XXII
161
1513 (wg Veit Stoss in Niimberg...)
,,wychowawcy" byłaby zgoła bezprzykładna, nie
mógłby go zdystansować nawet taki Andreas
Faistenberger.
Widać stąd, jak pilną potrzebą jest systematy-
zacja, przy zastosowaniu wysubtelnionych metod
analizy formalnej, odnośnego matetriiału zabyt-
kowego (w Polsce opatrywanego niezobowiązują-
cym terminem „sztuka postwoszowska"), rozdy-
sponowainie go między dwa ekstrema — z jednej
strony przejmowanie znamion stylu osobistego
(die Handschrijt), z drugiej zaś powielanie mo-
tywów obiegowych, stanowiących wspólne dobro
danego obszaru czy nawet epoki.
5. NOWE TENDENCJE METODOLOGICZNE
Chcąc wymienić charakterystyczne cechy no-
wych publikacji o Wicie Stwoszu, na czołowym
miejscu należałoby postawić daleko głębsze, niż
dotychczas, wnikanie w stronę tematyczmo-treś-
ciową dzieł43.
Przeanalizowanie pokrewnych ikonograficznie
przedstawień pozwoliło na zasugerowanie nowej
dyspozycji grupy Archanioła Rafała z Tobiaszem
(ryc. 13) 44. Zwrócono również uwagę, że figura
Św. Anny Samotrzeć w kościele Św. Jakuba (z
42 K. Oettinger, Die Schiller des Veit Stoss
(Jahrbuch fur Frankische Landesforschung, XIV, 1954),
s. 181—189.
43 Por.: R. Kahsnitz, Veit Stoss in Niimberg
(Weltkunist, LIII, 198-3), s. 2817—2818.
44 J. Rasmussen, Der Erzengel Raphael und der
jungę Tobias [w:] Yeit Stoss in Niimberg..., nr kat. 8,
s. 147; E. M. Veitter-E. Oellermann, Raphael und
Tobias von Veit Stoss. Ein Nachtrag zum Gedenkjahr
1983 (Pantheon, XLII, 1984), s. 311—319.
11 — Folia Historiae Artium, t. XXII
161