11. Kościół jezuitów w Poznaniu, wnętrze, widok ku prezbiterium
(fot. W. Wolny)
Do rysunków rzymskich opinię dołączył też
rzeczoznawca zakonny o. Filiippo Bonanni5n. I on
uznał za niemożliwe założenie kopuły, ale równo-
cześnie nawę „czarnej” wersji określił jako zbyt
długą ,i dodatkowo zacieśnioną niepotrzebnymi ko-
lumnami, które należałoby — jego zdaniem
wet — w razie potrzeby — przyjeżdżać na krótko z
niezbyt przecież odległych Chojnic.
60 F.G., Collegia, 1541/1/48 (EL, s. 44—45 przyp. 27).
usunąć. Dla zaradzenia niedostatkom proporcji za-
lecił więc budowę transeptu, nie wysuwającego
się jednak poza obręb murćiw, utworzio.nego przez
wyburzenie piątej pary filarów, 'oznaczonej na
planie B (ryc. 5) literami C i D. Ostatecznie jed-
nak, jiak świiadczą napisy na rewersach opinii
Bionanniiego i planu B, ten właśnie plan, powta-
rzający „czarną” wersję planu A, został przez wła-
dize zakonne w dniu 12 maja 1691 zatwierdzony
do realizacji.
Ta decyzja nie oznaczała jednak jeszcze pod-
101
(fot. W. Wolny)
Do rysunków rzymskich opinię dołączył też
rzeczoznawca zakonny o. Filiippo Bonanni5n. I on
uznał za niemożliwe założenie kopuły, ale równo-
cześnie nawę „czarnej” wersji określił jako zbyt
długą ,i dodatkowo zacieśnioną niepotrzebnymi ko-
lumnami, które należałoby — jego zdaniem
wet — w razie potrzeby — przyjeżdżać na krótko z
niezbyt przecież odległych Chojnic.
60 F.G., Collegia, 1541/1/48 (EL, s. 44—45 przyp. 27).
usunąć. Dla zaradzenia niedostatkom proporcji za-
lecił więc budowę transeptu, nie wysuwającego
się jednak poza obręb murćiw, utworzio.nego przez
wyburzenie piątej pary filarów, 'oznaczonej na
planie B (ryc. 5) literami C i D. Ostatecznie jed-
nak, jiak świiadczą napisy na rewersach opinii
Bionanniiego i planu B, ten właśnie plan, powta-
rzający „czarną” wersję planu A, został przez wła-
dize zakonne w dniu 12 maja 1691 zatwierdzony
do realizacji.
Ta decyzja nie oznaczała jednak jeszcze pod-
101