15. Michał Anioł, kościół S. Maria degli Angeli w Rzymie, wnętrze
(wg Bruh.nna)
go z,godnie uznają Rainaldiego kościół S. Maria
in Campitelli (1663—1667; ryc. 20), który Wą-
sowski mógł widzieć bawiąc w Rzymie w r. 1675.
Jednak przy całym podobieństwie formy kanelo-
wanych kolumn, ustawionych na bardzo niskich
cokołach i dźwigających przełamujące się nad ni-
84 Wąs o ws ki, Europeae peregrinatio..., s. 104, por.
Baranowski, Bartłomiej Nataniel Wąsowski, s. 34—
35 i il. 13.
mi belkowanie, koncepcja całości jest w obu ko-
ściołach odmienna. W Poznaniu (ryc. 11 i 14)
akcentujące rytm przęseł kolumny unifikują głó-
wną przestrzeń wnętrza; w kościele rzymskim
(ryc. 20), o skomplikowanym układzie przestrzen-
nym, kolumny wydzielają poszczególne człony
wnętrza, a w miejscach mniej istotnych są za-
stąpione pilastrami. Podobnego — choć zdecydo-
wanie uboższego — rozwiązania można by się
dopatrywać raczej we wcześniejszym projekcie
Wąsowskiego (ryc. 3), w którym kolumny roz-
109
(wg Bruh.nna)
go z,godnie uznają Rainaldiego kościół S. Maria
in Campitelli (1663—1667; ryc. 20), który Wą-
sowski mógł widzieć bawiąc w Rzymie w r. 1675.
Jednak przy całym podobieństwie formy kanelo-
wanych kolumn, ustawionych na bardzo niskich
cokołach i dźwigających przełamujące się nad ni-
84 Wąs o ws ki, Europeae peregrinatio..., s. 104, por.
Baranowski, Bartłomiej Nataniel Wąsowski, s. 34—
35 i il. 13.
mi belkowanie, koncepcja całości jest w obu ko-
ściołach odmienna. W Poznaniu (ryc. 11 i 14)
akcentujące rytm przęseł kolumny unifikują głó-
wną przestrzeń wnętrza; w kościele rzymskim
(ryc. 20), o skomplikowanym układzie przestrzen-
nym, kolumny wydzielają poszczególne człony
wnętrza, a w miejscach mniej istotnych są za-
stąpione pilastrami. Podobnego — choć zdecydo-
wanie uboższego — rozwiązania można by się
dopatrywać raczej we wcześniejszym projekcie
Wąsowskiego (ryc. 3), w którym kolumny roz-
109