DOI Artikel:
Kowalik-Gran, Iwona: Chorągiew moskiewska tzw: carów Szujskich w Muzeum Czartoryskich w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20614#0106
3. Raport jedwabnego adamaszku włoskiego, XVII w., bordiura chorągwi
(rys. J. Kowalik)
cki22, ale wzór adamaszku omawianej chorągwi
zaledwie przypomina zastosowaną w nich zasadę
ułożenia ornamentów w asymetryczne rzędy. Na-
tomiast adamaszki o wzorach bardzo podobnych,
22 Por. Europaische Teztilien, Zuriich, tabl. 27 i 29.
Przykład nr 27 składa się z asymetrycznych rzędów, ale
kwiaty i liście wyrastają z jednej gałązki, a nie z ga-
łązek przeplatających się. Przykład nr 29 ma ornament
złożony z trzech form: liście o postrzępionych brzegach
i gruszkowatej formie oraz liście o dzwonkowatej bu-
dowie wewnętrznej.
23 Por. B. Markowska, Europaische Seiden-
gewehe, Koln 1976, tabl. 363—367, przykłady datowane na
drugą ćwierć w. XVII. Por. P. Thornton, Baroąue
choć nie identycznych, datowane są na lata dwu-
dzieste, bądź na drugie ćwierćwiecze wieku
XVII23. Na tej podstawie należy wykluczyć po-
wstanie chorągwi w kolekcji Czartoryskich je-
and Rococo Silks, London 1965. Jedwab datowany na
lata 1625—-1632. Por. M. Taszycka, tabl. 16, ada-
maszek czarny z wzorem typu ,,a fior eon fiori diversi”,
datowany na lata 1620—1640, zawiera wprawdzie formy
kwiatowe, ale zasada budowy ornamentu pozostaje ta
sama. Por. Actes du ler Congres International d’Histoire
du Costume, Venise 1952, tabl. 10 przedstawia ubiór
z aksamitu z r. 1640 o wzorze zbliżonym do ornamentu
na adamaszku omawianej chorągwi, zwłaszcza wzór liści
i gruszek.
100
(rys. J. Kowalik)
cki22, ale wzór adamaszku omawianej chorągwi
zaledwie przypomina zastosowaną w nich zasadę
ułożenia ornamentów w asymetryczne rzędy. Na-
tomiast adamaszki o wzorach bardzo podobnych,
22 Por. Europaische Teztilien, Zuriich, tabl. 27 i 29.
Przykład nr 27 składa się z asymetrycznych rzędów, ale
kwiaty i liście wyrastają z jednej gałązki, a nie z ga-
łązek przeplatających się. Przykład nr 29 ma ornament
złożony z trzech form: liście o postrzępionych brzegach
i gruszkowatej formie oraz liście o dzwonkowatej bu-
dowie wewnętrznej.
23 Por. B. Markowska, Europaische Seiden-
gewehe, Koln 1976, tabl. 363—367, przykłady datowane na
drugą ćwierć w. XVII. Por. P. Thornton, Baroąue
choć nie identycznych, datowane są na lata dwu-
dzieste, bądź na drugie ćwierćwiecze wieku
XVII23. Na tej podstawie należy wykluczyć po-
wstanie chorągwi w kolekcji Czartoryskich je-
and Rococo Silks, London 1965. Jedwab datowany na
lata 1625—-1632. Por. M. Taszycka, tabl. 16, ada-
maszek czarny z wzorem typu ,,a fior eon fiori diversi”,
datowany na lata 1620—1640, zawiera wprawdzie formy
kwiatowe, ale zasada budowy ornamentu pozostaje ta
sama. Por. Actes du ler Congres International d’Histoire
du Costume, Venise 1952, tabl. 10 przedstawia ubiór
z aksamitu z r. 1640 o wzorze zbliżonym do ornamentu
na adamaszku omawianej chorągwi, zwłaszcza wzór liści
i gruszek.
100