Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (29.1993)

4. Projekt żelaznej konstrukcji do osadzenia witrażu, ry-
sunek ołówkiem i pastel (fot. PKZ Kraków)

wodował ruinę dachu, drzwi i okien [...] Wspa-
niały witraż rozpadł się w kawałki” 22.

O rekonstrukcji Apollina myślano niemal od
pierwszych powojennych miesięcy. Już w 1946
roku „Gazeta Ludowa” donosiła: „w Krakowie
przystąpiono do odnowienia olbrzymiego witra-
żu Stanisława Wyspiańskiego przedstawiającego
Apollina”23. Przez ponad 27 lat okno stało jed-
nak puste, dopiero 24 V 1972 roku uroczyście
odsłonięto zrekonstruowany System słoneczny
Kopernika, wykonany w tym samym, tylko już
upaństwowionym Krakowskim Zakładzie Witra-
ży 24 (ryc. 5). W prawym, dolnym rogu okna,
obok sygnatury ,,SW” i daty ,,1904” znajduje się
napis: „Witraż zniszczono 17 I 1945 r. w czasie
okupacji hitlerowskiej. Staraniem Krakowskiego
Towarzystwa Lekarskiego odtworzony przez Kra-
kowskie Zakłady Witraży 1972”.

22 F. Walter, Klęska Krakowskiego Domu Le-
karskiego (Przegląd Lekarski, I, 1945, nr 2), s. 8—10.

23 Odnowienie witrażu Wyspiańskiego (Gazeta Lu-
dowa, 1946, nr 73), s. 4.

24 B. Wiercioch, Odsłonięcie odtworzonego po
zniszczeniach wojennych witraża „Apollo spętany”, pro-

5. Apollo — System słoneczny Kopernika, witraż — re-
konstrukcja (1972). Kraków, Dom Towarzystwa Lekar-
skiego (fot. PKZ Kraków)

jektu Stanisława Wyspiańskiego (Przegląd Lekarski,
XXIX, 1972, nr 6), s. 656; J. Bogusz, Przemówienie
przewodniczącego oddziału PTL wygłoszone w czasie
odsłonięcia witraża Stanisława Wyspiańskiego (ibid., nr
13), s. 972—973.

133