DOI Artikel:
Krasny, Piotr: "Res quibus superna Hierusalem ab Ecclesia in terris peregrinante collitur" Nauka Św. Roberta Bellarmina o roli dzieł szutki w Życiu Kościoła
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20622#0049
Folia Historiae Artium
Seria Nowa, t. 11: 2007
PL ISSN 0071-6723
Piotr Krasny
„Res quibus superna Hierusalem ab Ecclesia
IN TERRIS PEREGRINANTE COLLITUR”
Nauka św. Roberta Bellarmina o roli dzieł sztuki
w życiu Kościoła
Wypowiedzi św. Roberta Bellarmina (il. 1) na
temat zasad tworzenia sztuki sakralnej, uznane przez
Stolicę Apostolską za jeden z najlepszych wykładów
katolickiej „doktryny artystycznej”1, nie wzbudziły
zainteresowania większości badaczy, zajmujących się
koncepcjami teoretyczno-artystycznymi, ukształto-
wanymi pod wpływem reformy Kościoła, podjętej
po Soborze Trydenckim. Nieco uwagi poświęcili
im m.in. Emile Małe, Franęois Boespflug, Zdeńek
Kalista, Christine Góttler, Pamela M. Jones, Chri-
stian Hecht, Marcin Kaleciński, Radim Vondraćek,
Gawin Alexander Bailey i Richard Schofield, charak-
teryzując je zdawkowo w pracach o innych twórcach
„kontrreformacyjnej teorii sztuki” lub w syntetycz-
nych ujęciach dziejów sztuki barokowej2, jedynie
1 Papież Benedykt XIV, encyklika Solicitudini nostrae z r.
1745, par. 13, przedruk w: F. Boespflug, Dietl dans l’art,
Paris 1984, s. 30.
2 E. Małe, Art religieux apres le Concile de Trente. Etude sur
1’iconographie de la fin du XVIe siecle, du XVIIe, du XVIlIe siecle:
Italie — France — Espagne — Flandres, Paris 1932, s. 66-69;
Boespflug, o.c., s. 41-43, 184-185, 225, 247-258, 285-
287; Z. Kalista, Xvar baroka, Praha 1990, s. 58—59; Ch.
G o 111 e r, Die Kunst des Fegerfeiters nach der Reformation. Kirchli-
che Schenkungen, Ablass tind Almosen in Antwerpen und Bologna
um 1600, Mainz 1996, s. 16—17, 38—40; P. M. Jones, Fed-
erico Borromeo and the Ambrosiana. Art Patronage and Reform
in Seventeenth-Century Milan, Cambridge 1993, s. 88—89,
128—129; C. Hecht, Katolische Bildertheologie im Zeitalter von
Gegenreformation und Barock. Studien zu Traktaten von Johannes
Molanus, Gabriele Paleotti und anderen Autoren, Berlin 1997,
s. 29, 64, 80, 96, 102-103, 116, 120, 126, 130-131, 158,
239, 359; M. Kaleciński, Muta praedicatio. Studia z historii
i recepcji malarstiua włoskiego doby potrydenckiej, Warszawa 1999,
s. 31—32, 41. R. Vondraćek, K interpretaci zdobnosti v barok-
nim uzitem umeni[vr.\ Sldva barokni Cechie. Stań o limem, kulturę
1. Cornelius Bloemaert, Robert Bellarmin, miedzioryt
wg obrazu Pietra da Cortona z r. 1622 w Kurii Generalnej
Towarzystwa Jezusowego w Rzymie
(wg Bednarski, Sw. Robert...)
43
Seria Nowa, t. 11: 2007
PL ISSN 0071-6723
Piotr Krasny
„Res quibus superna Hierusalem ab Ecclesia
IN TERRIS PEREGRINANTE COLLITUR”
Nauka św. Roberta Bellarmina o roli dzieł sztuki
w życiu Kościoła
Wypowiedzi św. Roberta Bellarmina (il. 1) na
temat zasad tworzenia sztuki sakralnej, uznane przez
Stolicę Apostolską za jeden z najlepszych wykładów
katolickiej „doktryny artystycznej”1, nie wzbudziły
zainteresowania większości badaczy, zajmujących się
koncepcjami teoretyczno-artystycznymi, ukształto-
wanymi pod wpływem reformy Kościoła, podjętej
po Soborze Trydenckim. Nieco uwagi poświęcili
im m.in. Emile Małe, Franęois Boespflug, Zdeńek
Kalista, Christine Góttler, Pamela M. Jones, Chri-
stian Hecht, Marcin Kaleciński, Radim Vondraćek,
Gawin Alexander Bailey i Richard Schofield, charak-
teryzując je zdawkowo w pracach o innych twórcach
„kontrreformacyjnej teorii sztuki” lub w syntetycz-
nych ujęciach dziejów sztuki barokowej2, jedynie
1 Papież Benedykt XIV, encyklika Solicitudini nostrae z r.
1745, par. 13, przedruk w: F. Boespflug, Dietl dans l’art,
Paris 1984, s. 30.
2 E. Małe, Art religieux apres le Concile de Trente. Etude sur
1’iconographie de la fin du XVIe siecle, du XVIIe, du XVIlIe siecle:
Italie — France — Espagne — Flandres, Paris 1932, s. 66-69;
Boespflug, o.c., s. 41-43, 184-185, 225, 247-258, 285-
287; Z. Kalista, Xvar baroka, Praha 1990, s. 58—59; Ch.
G o 111 e r, Die Kunst des Fegerfeiters nach der Reformation. Kirchli-
che Schenkungen, Ablass tind Almosen in Antwerpen und Bologna
um 1600, Mainz 1996, s. 16—17, 38—40; P. M. Jones, Fed-
erico Borromeo and the Ambrosiana. Art Patronage and Reform
in Seventeenth-Century Milan, Cambridge 1993, s. 88—89,
128—129; C. Hecht, Katolische Bildertheologie im Zeitalter von
Gegenreformation und Barock. Studien zu Traktaten von Johannes
Molanus, Gabriele Paleotti und anderen Autoren, Berlin 1997,
s. 29, 64, 80, 96, 102-103, 116, 120, 126, 130-131, 158,
239, 359; M. Kaleciński, Muta praedicatio. Studia z historii
i recepcji malarstiua włoskiego doby potrydenckiej, Warszawa 1999,
s. 31—32, 41. R. Vondraćek, K interpretaci zdobnosti v barok-
nim uzitem umeni[vr.\ Sldva barokni Cechie. Stań o limem, kulturę
1. Cornelius Bloemaert, Robert Bellarmin, miedzioryt
wg obrazu Pietra da Cortona z r. 1622 w Kurii Generalnej
Towarzystwa Jezusowego w Rzymie
(wg Bednarski, Sw. Robert...)
43