DOI Artikel:
Małkiewicz, Adam; Stolot, Franciszek [Gefeierte Pers.]: Franciszek Stolot: (1937 - 2006)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20622#0153
Folia Historiae Artium
Seria Nowa, t. 11: 2007
PL ISSN 0071-6723
Franciszek Stolot
(1937-2006)
Przez całe dorosłe życie związany z Krakowem,
Franciszek Stolot z pochodzenia był Ślązakiem1.
Urodził się 28 września 1937 w Górnikach (niem.
Friedrichswille; obecnie dzielnica Bytomia) po nie-
mieckiej stronie przedwojennej granicy, w rodzinie
górniczej. Z domu rodzinnego wyniósł znajomość
lokalnych gwar — polskiej i niemieckiej; literackie
wersje obu języków opanował dopiero w latach szkol-
nych. W marcu 1945 Jego ojciec Alojzy został de-
portowany do Związku Radzieckiego do niewolniczej
pracy w kopalniach donieckiego zagłębia węglowego,
gdzie zmarł w styczniu 1947. Po ukończeniu szkoły
podstawowej Franciszek Stolot rozpoczął naukę
w zawodowej szkole budowlanej, z której przeniósł się
do Państwowego Liceum Kulturalno-Oświatowego
w Różnicy, gdzie w roku 1956 zdał maturę. Ta szko-
ła, o wyjątkowym profilu dydaktycznym i świetnej
kadrze nauczycielskiej, rozbudziła Jego zamiłowania
do literatury, teatru i sztuki. Mimo zdania egzaminu
wstępnego do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej
w Krakowie podjął studia historii sztuki na Uniwer-
sytecie Jagiellońskim, które ukończył w roku 1961
na podstawie pracy magisterskiej Siedemnastoiuieczna
architektura pałacu w Zyrotuej tu potu. krapkowickim
na Opolszczyźnie, napisanej na seminarium Adama
Bochnaka. Prof. Bochnak był również promotorem
jego dysertacji doktorskiej Ze studiów nadsnycerstiuem
krakotuskim pierwszej połowy XVII wieku. Warsztat
Balcera Kuntza, obronionej w roku 1973.
Po ukończeniu studiów podjął pracę zawodową
w urzędzie Miejskiego Konserwatora Zabytków
1 Profesor Ewie Śnieżyńskiej-Stolot serdecznie dziękuję za
udostępnienie materiałów dotyczących Jej zmarłego Męża.
w Krakowie. W roku 1962 przeniósł się do Muze-
um Narodowego w Krakowie, gdzie pracował aż
do śmierci. Po krótkim stażu w dziale oświatowym
Muzeum został przesunięty do działu sztuki cecho-
wej i cerkiewnej (przekształconego — po wyłączeniu
w roku 1968 zbioru sztuki ruskiej — w dział polskie-
go malarstwa i rzeźby do roku 1764), gdzie przeszedł
147
Seria Nowa, t. 11: 2007
PL ISSN 0071-6723
Franciszek Stolot
(1937-2006)
Przez całe dorosłe życie związany z Krakowem,
Franciszek Stolot z pochodzenia był Ślązakiem1.
Urodził się 28 września 1937 w Górnikach (niem.
Friedrichswille; obecnie dzielnica Bytomia) po nie-
mieckiej stronie przedwojennej granicy, w rodzinie
górniczej. Z domu rodzinnego wyniósł znajomość
lokalnych gwar — polskiej i niemieckiej; literackie
wersje obu języków opanował dopiero w latach szkol-
nych. W marcu 1945 Jego ojciec Alojzy został de-
portowany do Związku Radzieckiego do niewolniczej
pracy w kopalniach donieckiego zagłębia węglowego,
gdzie zmarł w styczniu 1947. Po ukończeniu szkoły
podstawowej Franciszek Stolot rozpoczął naukę
w zawodowej szkole budowlanej, z której przeniósł się
do Państwowego Liceum Kulturalno-Oświatowego
w Różnicy, gdzie w roku 1956 zdał maturę. Ta szko-
ła, o wyjątkowym profilu dydaktycznym i świetnej
kadrze nauczycielskiej, rozbudziła Jego zamiłowania
do literatury, teatru i sztuki. Mimo zdania egzaminu
wstępnego do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej
w Krakowie podjął studia historii sztuki na Uniwer-
sytecie Jagiellońskim, które ukończył w roku 1961
na podstawie pracy magisterskiej Siedemnastoiuieczna
architektura pałacu w Zyrotuej tu potu. krapkowickim
na Opolszczyźnie, napisanej na seminarium Adama
Bochnaka. Prof. Bochnak był również promotorem
jego dysertacji doktorskiej Ze studiów nadsnycerstiuem
krakotuskim pierwszej połowy XVII wieku. Warsztat
Balcera Kuntza, obronionej w roku 1973.
Po ukończeniu studiów podjął pracę zawodową
w urzędzie Miejskiego Konserwatora Zabytków
1 Profesor Ewie Śnieżyńskiej-Stolot serdecznie dziękuję za
udostępnienie materiałów dotyczących Jej zmarłego Męża.
w Krakowie. W roku 1962 przeniósł się do Muze-
um Narodowego w Krakowie, gdzie pracował aż
do śmierci. Po krótkim stażu w dziale oświatowym
Muzeum został przesunięty do działu sztuki cecho-
wej i cerkiewnej (przekształconego — po wyłączeniu
w roku 1968 zbioru sztuki ruskiej — w dział polskie-
go malarstwa i rzeźby do roku 1764), gdzie przeszedł
147