7. Giacomo Della Porta, Francesco da Volterra, kościół S. Maria in Via w Rzymie, około 1600

(fot. M. Kurzej)

ści prowadziło m.in. kontemplowanie piękna świata,
pouczające zgodnie z wykładnią Księgi Mądrości (Mdr
13,1-5) i Księgi Eklezjastesa (Syr 42,15-43,37), że
„jeśli tak piękne stworzenia Pan Bóg twój stworzył,
jako daleko bez żadnego porównania sam ten Stwór-
ca twój jest pięknym”88.

Odbicia piękna Boga należało wszakże poszuki-
wać nie tylko w naturze, ale także „w rozmaitych

88 Tamże, s. 34.

89 Tamże, s. 117-118.

rzeczach z domysłu człowieczego wynalezionych
i do skutku przywiedzionych, jako się to pokazuje
w budynkach, rzemioślech i w inszych sztucznych
a misternych dziełach i robotach ręcznych [...] Tu się
dopiero ukazuje Światłość naturę naszą oświecająca
[...] rzeczemy o budowniczym rzemiośle, poźrawszy
na piękne pałace, kościoły, miasta, wieże i słupy
rozmaite. Opuszczam malarskie i snycerskie roboty,
które na tablicy abo na marmurze tak właśnie twarzy
ludzkie wyrażają, że nie malowane ani rzezane, ale
prawdziwemi i żywemi się być zdają”89. Okazuje się
zatem, że, zdaniem Bellarmina, wspaniałe dzieła

55