DOI Artikel:
Smorąg Różycka, Małgorzata; Różycka-Bryzek, Anna [Gefeierte Pers.]: Anna Różycka Bryzek: (1928 - 2005)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20622#0150
cyrkowych, zawodów sportowych i polowań. Jednak
podejmowane dorywczo kwerendy, in situ podczas
pobytu w Kijowie w roku 1993 i biblioteczna
w Moskwie, nie przyniosły spodziewanych wyników.
Wielkim pragnieniem ostatnich lat życia profesor
Różyckiej była zbiorowa publikacja najważniej-
szych prac magisterskich, którymi kierowała, i choć
zapewniła na ten cel środki pozyskane z Fundacji
Lanckorońskich, umykające siły nie starczyły, by
zmobilizować wszystkich autorów do przygotowania
tekstów do druku.
Żywo zainteresowana była utrzymaniem nauko-
wego statusu muzeów posiadających zbiory ikon:
Muzeum Zamku w Łańcucie, Muzeum Historycz-
nego w Sanoku oraz Muzeum Narodowego w Prze-
myślu. Wielu z Jej uczniów podjęło pracę w tych
placówkach. Nad wyraz emocjonalnie reagowała na
kolejne enuncjacje dotyczące powstania stałej eks-
pozycji ikon w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Szczególne miejsce w Jej sercu zajmowały sprawy
Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego
w Przemyślu, założonego w roku 1990, kierowanego
przez dra Stanisława Stępnia, prezesa Zarządu Insty-
tutu. Profesor Różycka była członkiem Rady Nauko-
wej Instytutu, opublikowała także kilka artykułów
w zbiorach pod wspólnym tytułem Polska — Ukraina.
1000 lat sąsiedztwa.
Wykłady prof. Różyckiej jak i teksty publikowane
nacechowane są szczególną dbałością o adekwatność
sformułowań. Dyscyplina intelektualna i poczucie
odpowiedzialności za każde słowo prowadziły Ją
do morderczego wręcz cyzelowania tekstów, po-
szukiwania najwłaściwszych określeń, by swoboda
pisarska nie zwiodła do nazbyt łatwego formułowa-
nia opinii czy nawet drobnych uwag, a jednocześ-
nie by precyzja naukowego myślenia pozostawała
w harmonii z retoryczną potoczystością kolejnych fraz.
Z czasem rezygnowała z przesadnie erudycyjnych —
jak to oceniała — nagromadzeń faktów i odwołań
bibliograficznych, porządkowania ich historycznych
nawarstwień na rzecz odczytania wewnętrznej spój-
ności dzieła wyrażającej się adekwatnością formy
wobec idei, a więc sztuki wobec myśli humanistycz-
nej. Ku temu prowadziło Ją głębokie przekonanie,
że doniosłość malarstwa bizantyńskiego wynika
z jego teocentrycznego antropomorfizmu, z afirmacji
świata doczesnego, którego piękno jest odzwiercied-
leniem i unaocznieniem absolutnego piękna świata
idealnego i wreszcie z jego głębokiego humanizmu
zakorzenionego w antyku, lecz uprawomocnionego
w chrześcijaństwie wiarą w boskie Wcielenie wynoszą-
ce człowieka do rangi boskiego odwzorowania.
Małgorzata Smorąg Różycka
Bibliografia od roku 2000
(lata 1956—2000 opracowała M. Smorąg Różycka,
zob. Ars Graeca — Ars latina. Studia dedykowane Profesor Annie Różyckiej Bryzek, Kraków 2001, s. 17—22)
2000
The Adoration of the Tikhuinlcon in the Portable Late Rus-
sian Triptych of the Czartoryski Collection in Cracov [w:]
Oyóomeopncm imona Tux6UHCKOU Eoaauamepu: ukoho-
zpacpun - ucmopun - nonumanue. Te3ucu doKjiadoe
. u eo/c ćyi lapoón o ii Hayonou KOHCpepenifuu CaHKm-IJemep-
óypa- Tux6uh 24-27 oKmnópn 2001, CanKT-I leTepóyp
2001, s. 88-90.
0 uwarunkowaniach patronatu króla Władysława Jagiełły
nad malarstwem bizantyńsko-ruskim w Polsce [w:] Pol-
ska — Ukraina. 1000 lat sąsiedztioa, t. 5: Miejsce i rola
Kościoła Greckokatolickiego w Kościele Powszechnym, red.
S. Stępień, Przemyśl 2000, s. 149—156.
2001
0 uwarunkowaniach patronatu króla Władysława Jagiełły
nad malarstwem bizantyńsko-ruskim w Polsce, Sprawo-
zdania z Czynności i Posiedzeń Polskiej Akademii
Umiejętności, 64: 2001 [2000], s. 16-22.
Zamiast wstępu do tematu „Rysunek w sztuce bizantyńskiej”
[w:] Disegno — rysunek. U źródeł sztuki nowożytnej.
Materiały z sesji naukowej w Toruniu 26-21 X 2000,
red. T. J. Żuchowski, S. Dudzik, Toruń 2001, s. 33—
34.
2002
Acheiropoietos [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red.
O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 2—3.
Athos [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. O. Jure-
wicz, Warszawa 2002, s. 58—61.
Bizantyńska sztuka [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej,
red. O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 85—92.
Demetriusz Myroblita [w:] Encyklopedia kultury bizantyń-
skiej, red. O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 137—138.
Hagia Sophia [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red.
O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 193—195.
Ikonostas [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red.
O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 216—218.
144
podejmowane dorywczo kwerendy, in situ podczas
pobytu w Kijowie w roku 1993 i biblioteczna
w Moskwie, nie przyniosły spodziewanych wyników.
Wielkim pragnieniem ostatnich lat życia profesor
Różyckiej była zbiorowa publikacja najważniej-
szych prac magisterskich, którymi kierowała, i choć
zapewniła na ten cel środki pozyskane z Fundacji
Lanckorońskich, umykające siły nie starczyły, by
zmobilizować wszystkich autorów do przygotowania
tekstów do druku.
Żywo zainteresowana była utrzymaniem nauko-
wego statusu muzeów posiadających zbiory ikon:
Muzeum Zamku w Łańcucie, Muzeum Historycz-
nego w Sanoku oraz Muzeum Narodowego w Prze-
myślu. Wielu z Jej uczniów podjęło pracę w tych
placówkach. Nad wyraz emocjonalnie reagowała na
kolejne enuncjacje dotyczące powstania stałej eks-
pozycji ikon w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Szczególne miejsce w Jej sercu zajmowały sprawy
Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego
w Przemyślu, założonego w roku 1990, kierowanego
przez dra Stanisława Stępnia, prezesa Zarządu Insty-
tutu. Profesor Różycka była członkiem Rady Nauko-
wej Instytutu, opublikowała także kilka artykułów
w zbiorach pod wspólnym tytułem Polska — Ukraina.
1000 lat sąsiedztwa.
Wykłady prof. Różyckiej jak i teksty publikowane
nacechowane są szczególną dbałością o adekwatność
sformułowań. Dyscyplina intelektualna i poczucie
odpowiedzialności za każde słowo prowadziły Ją
do morderczego wręcz cyzelowania tekstów, po-
szukiwania najwłaściwszych określeń, by swoboda
pisarska nie zwiodła do nazbyt łatwego formułowa-
nia opinii czy nawet drobnych uwag, a jednocześ-
nie by precyzja naukowego myślenia pozostawała
w harmonii z retoryczną potoczystością kolejnych fraz.
Z czasem rezygnowała z przesadnie erudycyjnych —
jak to oceniała — nagromadzeń faktów i odwołań
bibliograficznych, porządkowania ich historycznych
nawarstwień na rzecz odczytania wewnętrznej spój-
ności dzieła wyrażającej się adekwatnością formy
wobec idei, a więc sztuki wobec myśli humanistycz-
nej. Ku temu prowadziło Ją głębokie przekonanie,
że doniosłość malarstwa bizantyńskiego wynika
z jego teocentrycznego antropomorfizmu, z afirmacji
świata doczesnego, którego piękno jest odzwiercied-
leniem i unaocznieniem absolutnego piękna świata
idealnego i wreszcie z jego głębokiego humanizmu
zakorzenionego w antyku, lecz uprawomocnionego
w chrześcijaństwie wiarą w boskie Wcielenie wynoszą-
ce człowieka do rangi boskiego odwzorowania.
Małgorzata Smorąg Różycka
Bibliografia od roku 2000
(lata 1956—2000 opracowała M. Smorąg Różycka,
zob. Ars Graeca — Ars latina. Studia dedykowane Profesor Annie Różyckiej Bryzek, Kraków 2001, s. 17—22)
2000
The Adoration of the Tikhuinlcon in the Portable Late Rus-
sian Triptych of the Czartoryski Collection in Cracov [w:]
Oyóomeopncm imona Tux6UHCKOU Eoaauamepu: ukoho-
zpacpun - ucmopun - nonumanue. Te3ucu doKjiadoe
. u eo/c ćyi lapoón o ii Hayonou KOHCpepenifuu CaHKm-IJemep-
óypa- Tux6uh 24-27 oKmnópn 2001, CanKT-I leTepóyp
2001, s. 88-90.
0 uwarunkowaniach patronatu króla Władysława Jagiełły
nad malarstwem bizantyńsko-ruskim w Polsce [w:] Pol-
ska — Ukraina. 1000 lat sąsiedztioa, t. 5: Miejsce i rola
Kościoła Greckokatolickiego w Kościele Powszechnym, red.
S. Stępień, Przemyśl 2000, s. 149—156.
2001
0 uwarunkowaniach patronatu króla Władysława Jagiełły
nad malarstwem bizantyńsko-ruskim w Polsce, Sprawo-
zdania z Czynności i Posiedzeń Polskiej Akademii
Umiejętności, 64: 2001 [2000], s. 16-22.
Zamiast wstępu do tematu „Rysunek w sztuce bizantyńskiej”
[w:] Disegno — rysunek. U źródeł sztuki nowożytnej.
Materiały z sesji naukowej w Toruniu 26-21 X 2000,
red. T. J. Żuchowski, S. Dudzik, Toruń 2001, s. 33—
34.
2002
Acheiropoietos [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red.
O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 2—3.
Athos [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. O. Jure-
wicz, Warszawa 2002, s. 58—61.
Bizantyńska sztuka [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej,
red. O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 85—92.
Demetriusz Myroblita [w:] Encyklopedia kultury bizantyń-
skiej, red. O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 137—138.
Hagia Sophia [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red.
O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 193—195.
Ikonostas [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red.
O. Jurewicz, Warszawa 2002, s. 216—218.
144