DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.43156#0143
kunnen blijkbaar de kleuren worden gewijzigd; zoo kan het rood door zwart of bruiner rood wor-
den vervangen, enz.
Bij plaat 7 vindt men eveneens op den eersten achtergrond eene wijnrank op de gewone
bladgrootte afgebeeld. De eerst ontwikkelde blaadjes zijn bij onzen gewonen wingerd (Vitis vinifera)
nog hartvormig, terwijl de later ontwikkelde drie-, en bij andere soorten, vijflobbig uit den knop
komen. De druivebladeren loopen bij de verschillende soorten in vorm zeer uiteen. Op den tweeden
achtergrond vinden wij eene andere rank afgebcelcl; zij is waarschijnlijk van de verscheidenheid
Vitis vinifera laciniosa. Wij zien hieruit in ieder geval, dat bij het druiveblad de styleering zeer
ver kan gaan, zonder onnatuurlijk te worden. — De hoofdrank laat zich met weinig moeite in haar
geheel tot vulling bijv, van eenen rand omwerken.
De samenstelling yan het patroon is met meer lijnen tot stand gebracht, of, zoo men wil, is
meer gezocht, dan die van het patroon op pl. 6. Men treft in de vullingen hartvormige blaadjes
en den druiventros gestyleerd aan. In de hoofdvakken zijn de bladeren drie- en vijflobbig. De
kleur van deze bladeren wisselt in de opvolgende patronen. Terwijl bij de eene rij van bladeren het
zachte groen van uit het hart komt, vangt dit groen bij de volgende rij aan den bladrand aan.
Ook dit patroon laat zich met andere bladeren gebruiken, of in andere kleuren uitvoeren. Het
zachte groen kan zelfs door een uiterst licht geel worden vervangen , waarbij men de bladaders zeer
fijn en donker bruin dient te nemen, ten einde vooral het roodachtige in het geel te vermijden.
Ook bij kunstverlichting (wij spreken niet van het witte electrische licht, dat geenen invloed
op de kleuren heeft) vertoonen deze beide patronen zich goed. Het patroon op plaat 7 vertoont
zich, in ons oog althans, zelfs schooner bij kunstlicht dan bij daglicht. Hieruit blijkt, dat men het
geel vooral zacht moet houden.
den vervangen, enz.
Bij plaat 7 vindt men eveneens op den eersten achtergrond eene wijnrank op de gewone
bladgrootte afgebeeld. De eerst ontwikkelde blaadjes zijn bij onzen gewonen wingerd (Vitis vinifera)
nog hartvormig, terwijl de later ontwikkelde drie-, en bij andere soorten, vijflobbig uit den knop
komen. De druivebladeren loopen bij de verschillende soorten in vorm zeer uiteen. Op den tweeden
achtergrond vinden wij eene andere rank afgebcelcl; zij is waarschijnlijk van de verscheidenheid
Vitis vinifera laciniosa. Wij zien hieruit in ieder geval, dat bij het druiveblad de styleering zeer
ver kan gaan, zonder onnatuurlijk te worden. — De hoofdrank laat zich met weinig moeite in haar
geheel tot vulling bijv, van eenen rand omwerken.
De samenstelling yan het patroon is met meer lijnen tot stand gebracht, of, zoo men wil, is
meer gezocht, dan die van het patroon op pl. 6. Men treft in de vullingen hartvormige blaadjes
en den druiventros gestyleerd aan. In de hoofdvakken zijn de bladeren drie- en vijflobbig. De
kleur van deze bladeren wisselt in de opvolgende patronen. Terwijl bij de eene rij van bladeren het
zachte groen van uit het hart komt, vangt dit groen bij de volgende rij aan den bladrand aan.
Ook dit patroon laat zich met andere bladeren gebruiken, of in andere kleuren uitvoeren. Het
zachte groen kan zelfs door een uiterst licht geel worden vervangen , waarbij men de bladaders zeer
fijn en donker bruin dient te nemen, ten einde vooral het roodachtige in het geel te vermijden.
Ook bij kunstverlichting (wij spreken niet van het witte electrische licht, dat geenen invloed
op de kleuren heeft) vertoonen deze beide patronen zich goed. Het patroon op plaat 7 vertoont
zich, in ons oog althans, zelfs schooner bij kunstlicht dan bij daglicht. Hieruit blijkt, dat men het
geel vooral zacht moet houden.