Immerzeel, Johan: De levens en werken der hollandsche en vlaamsche kunstschilders, beeldhouwers, graveurs en bouwmeesters: van het begin der vijftiende eeuw tot heden (1. deel) (Amsterdam: J.C. van Kesteren, 1842)

CIJF—DAE.

163
Welke ter zelfde plaatse, den 16 November 1808 geboren werd, en aan de Koninklijke
Academie aldaar zijne opleiding ontving, de hoop geeft, zijnen ouderen broeder als
beeldhouwer te zullen evenaren.
CIJFFLÉ (Pauius). Deze kunstenaar, wiens vader zilversmid was, werd te Brugge
geboren in 1724. Hij leerde teekenen van Jan van Hecke, en was een der eerste kwee-
kelingen op de Academie, toen deze in 1739 op nieuw geopend werd. In 1741 naar Parijs
vertrokken, bleef hij aldaar gedurende 7 jaren zich oefenen in de teeken- en beeldhouwkunst.
Hij begaf vervolgens zich naar Lotharingen, en bekend geworden bij Stanislas Lecsins-
kie, Koning van Polen en Hertog van Lotharingen, benoemde hem deze tot Directeur
der Koninklijke porseleinfabriek te Luneville. Hier boetseerde en maakte hij de vormen
van vele keurige beelden en beeldengroepen, die zijn talent tot roem verstrekten. Na
het overlijden van den Koning van Polen, bezocht Cijfflé Weenen, vertoonde eenige
zijner kunstwerken aan de Keizerin Maria Theresia, die hem over dezelve hare hooge
goedkeuring betuigde, en hem eenen eigenhandigen brief van aanbeveling aan Prins Karei,
te Brussel, mede gaf. Van toen af vormde de kunstenaar het ontwerp om zelf eene
porseleinfabriek op te rigten; doch vele zwarigheden kantten zich daartegen, en er
kwam niet van. Naderhand was er ook nog een plan tot oprigting van een standbeeld van
Maria Theresia, waarvan Sijsflé het model geleverd zou hebben; maar ook dit bleef ten
gevolge van het overlijden der Keizerin, ongedaan. Eindelijk heest hij ook nog te Namen
beproesd eene porseleinfabriek tot stand te brengen; doch dit mogt hem evenmin gelukken.


D.
DAEL (Jan F. van). Deze verdienstelijke bloem- en sruitschilder, werd te Antwerpen
geboren, den 27 Mei 1764. Op zijn twaalfde jaar werd hij als leerling besteld bij eenen
sieraad- en rijtuigschilder, bij wien ook G. van Spaendonck werkzaam geweest was; terwijl
hij tevens zich vlijtiglijk op de Teeken-Academie oefende. Na bij die instelling twee
achtereenvolgende jaren (1784 en 1785) den eersten prijs behaald te hebben, begaf hij
zich op zijn twee en twintigste jaar naar Parijs, alwaar zijne geestvermogens en kunst-
smaak, door het bestuderen van groote modellen en het schilderen naar de natuur, zich
allergelukkigst vormden. Zijne groote bekwaamheden deden hem in 1793 de bijzondere
gunst erlangen, van in eene der zalen van de Louvre te mogen arbeiden. Proeven van zijn
talent, op de Parijsche tentoonstellingen geplaatst, deden hem als een man van ongemeene
gaven bekend en beroemd worden. Op die van 1804, was een kapitaal stuk van hem,