Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>
Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 4): Codicis Dn. Ivstiniani Sacratissimi Imp. PP. Avgvsti, Repetitae Praelectionis Libri Duodecim — Lyon, 1627

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0346
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
a Afferatur vt ffede re iudi.l duo ex tribus. & ffade arbi.ll ſicuti. &

in autnde iudi. ſi quis autem. coll vj. & ff. de iudi. l ſi longis. in

a Iudex peda-
neus duobus
modis dicitur
delegatus.

Minores, &
humiliores
cauſæ, qu ad
trecentos vſ-

que ſolidos.

patientiam.
ſie in omnibus
manuſeriptis,
cum hac inter-
lineari gloſſa,
id eſt, conſen-
ſum, quod &
alij notarunt.
CONTrvs.
* patientiam
accommoda-
re, id eſt, obtẽ-
perare. CVIA.

e Argumen-
tum à contra-
tio.

princip. & l. ſi iudex. & l.

Codicis Liber tertius.

proponebatur. & S. de iudi. l properandum.

S illo. & S ſin autem in medio trienni. ACCVRS.
bVedam) Iudices. Duobus? modis dicitur iudex pedaneus

delegatus: vt in
auth. de iud. . vetus. &
S. ſedebunt. & 5. illo. &
& S. ne autem. coll. vj. &
hic. Item ordinarius, ſi
tamen humiliora diſ-
ceptat, ſcil. vſque b ad
trecentos ſolidos, vt
defenſor ciuitatis:vt in
auth. de defen. ciui.S. &
iudicare. coll. iij & de
iudi.S. audient. col. vj.
a Hoc eſt, qui. Hinc
collige pedanei iudicis
definitionem. Hi & ¬
peadiuayiei dicuntur
in Nou. 6. vide ibi ſcri-
pta. CVIAC.

Ae

QVI PRO SVA
iuriſdictione, &c.
Occaſione ſumpta à pe-
daneis, qui ſunt delegati:
generaliter de perſonis eo-
rû, qui dare poſſunt, &
dari ſubiungit. AccvRS.
N cauſarum.) CA-
SV S. An poteſtas Bo-
nonienſ-homini ſuæ iu-
riſdictionis duorum
Mutinenſ. cauſam, que
ſua ordinaria non eſt,
poſſit delegare, quari-
tur? Reſpond. quod non:
quia ſi cauſam ſuã or-
dinariam homini non
ſuæ iuriſdictionis dele-
gauit, putà duorum Bo-
nonienſ. Mutinenſ præ-
cepto eius impunè non
parebitur. & ſi paritum
fuerit, & lata fuerit sẽ-
tentia, non valebit: nec
abea erit neceſſariô ap-
pellandum. & hec ſunt
vera, niſi in delegatis à
Principe: & ſi à delega-
to à Principe fuerit ap-
pellatum, ad delegan-
té appellabitur: ſi qui-
dem eſt in litera, ad eos:
ſi, ad nos:tunc dicit ap-
pellabitur ad primum
delegantem: & quod di-
cit, cauſarum, dic, ſiue
fuerit ordinarius, ſiue
nõ. & quod dicit, perſo-
narum, dic cuiuſcumq;
fuerint iuriſdictionis.
c Si ad iuriſdictionẽ.
ſeordinariam, non de-
legatam niſi ſit à Prin-
cipe delegatus: vt jead.
l S. hac uiſi in caſu, quã-
do cõfirmatur, etiam ſi
nõ erat de iuriſdictio-
ne delegãtis à Principe:
vt ff.de offic. proconſul. &
legiv.S. fin. & l.v.
Et nota, quod hîe del

in perſoquendis litibus affera-
tur a. DatX. Ralend. * Tiberio,
& Maximo Coss.

Cauſæ minimæ iuriſdictionis poſ-
ſunt indistincte delegari. BALD.

Vel ſic: Præſides poſſunt constituere

iudices pedaneos, qui de vilioribus
cognoſcant. SALYC.

V. Imp. IVLIANVS A. IL.P.P.

588

Item quid ſi in principio cauſæ delegat carebat alia iuriſdi-
ctione: ſed poſteà eam eſt adeptus? Videtur confirmari:vt argffde
iudil.licet. à tempore iſto, & non prius:vt ff de offic. proconſul. l.b¬

ſeruare. S. vlt.
h ſLeges. ſc. iſtam, & ſimiles.

Vdam ſunt negotia, in
quibus ſuperfluum eſt mo-
deratorem expectare prouinciæ:
ideõque pedaneos iudices hoc
eſt, qui negotia humiliora di-
ſceptant) cõſtituendi damus præ-
ſidibus poteſtatem. Dat. V. Ral.

Aug. Antiochiæ, Mamertino, &

Neuita COss.

Vide prætermiſſa fol.3. col. 1ff. circa finẽ.

A

QV1

PRO SVA IVRISDICTIONE

iudices dare, darive poſſunt.

TITVLVS

IV.

NU E iudicibus pedaneis id additur hoc titulo, vt is tantum iudicem pedaneum
a dare poſſit, cuius de ea re, de qua agitur, & inter eas perſonas, ad quas ea res
pertinet, iuriſdictio eſt. Iudicem igitur pedaneum rite datum, alium iudicem

dare non poſſe, quia eius rei, in quam datus eſt, notionem, non iuriſdictionem habet, niſi
ſit datus à Principe. Hic enim alium iudicem dare in eadem cauſa poteſt:l. à iudice.
S. de iud. & ab eo, quem dederit, appellatur ipſe, non Princeps. Ex quo efficitur, iudicem
delegatum à Principe habere iuriſdictionem. Iudicis enim dandi licentia pars eſt iu-
riſdictionis vrbanæ, vt in hoc titulo ſignificatur his verbis, pro ſua iuriſdictione, id
eſt, pro modo iuriſdictionis ſuaæ, ergo & executionem ſententia habet, cum & adſeſſores
habeat: vt Nouell. 60. & apparitionem propriam. l. penult. j. de fruct. & lit. exp.Quod
adiicitur in tit. darive, in id dicam ex constitutione huius tituli, iudicem non iure
dari eum, quem dat is, qui iuriſdictionem non habet, & ex titulo ſequenti, non iure

dari in re propria. CVIAC.

Non poteſt delegari cauſa, quæ adl contra leges obtemperauerit

iuriſdictionem delegantis non perti-
net: & ille, cui delegatur, debet eſſe
de iuriſdictione delegantis. Item cum
delegatus Principis ſubdelegat, ap-
pellatur ad ipſum. BALD.
1. Impp. THooosrvs, & VALENTE-
NIANVS AA. CyroP.P.

eé N cauſarum delegatio-
Qſſg tionituns ludconiutrſt.
ilE ſimé pracipimus obſer-
uari, vt ita valeant, ſi ad iuriſdi-
ctionem pertineantd delegan-
tis. Quod ſi quis alienæ iuriſdi-
ctionis cauſam crediderit dele-
gandame, nec præcepto cogni-
torem 8 datum f patientiams

1

deleganti, omnia, qu ab ea dele-
gatione geruntur, ita pro infectis
haberi præcipimus, ac ſi ipſi, qui
delegauerant, alienæ iuriſdictio-
nis iudicesi reſediſſent : vt ne
appellandi quidem neceſſitas vi-
ctis aduerſus eas ſententias im-
ponatur. Hœc teneant, niſi iudi-
ces à nobis ſpecialiterl delegan-
tibus dati, aliis cauſas delegaue-
rint * iudicandas . nam n his
delegantibus, nullo perſonarum,
cauſarumve habito tractatu, ap-
pellationum ad eos Piure iudi-
cia remeabunt. Dat.XIII. Ralend.
Ianuar. Valentiniano A. & Ana-

accommodare * cenſemus. Et ſi tolio COSs.

IN

NE QVIS

SVA CAVSA

iudicet, vel ius ſibi dicat.

TITVLV S V.

Rgo iudex dari nemo in re ſua poteſt, imô nec fieri: l. 17. ff. de iud. ac multô
minus ius dicere ſibi: l. I. ff. quod leg. l. extat. ff. de eo quod met. cau. l.

legat in hominem ſux prouincia cauſam

non ſuam ordinario iure. ſed in ſequenti caſu & cauſam non ſuæ
iuriſdictionis, & in hominẽ alterius prouinciæ, ſecundûm Ioan.
d Pertineant. ſe. cauſæ ergo à contrario, ſi non ſunt de iuriſdi-
ctione ſuæ cauſæ: licèt in hominem ſuæ prouinciæ deleget, non

valet.

e Delegãdam. in hominé non ſux prouinciæ, vt addat ſuperiori.
Cognitorem. cognitor, id eſt, iudex datus. Nam ex proprio iure
cognoſcit. vide ſcripta ad l.1. CVIaC..1
fd’Datum. id eſt, delegatum..
gqPatientiam id eſt, conſenſum. Sed quid ſi hic cognitor dele-

gatus habebat aliàs iur

iſdictionem, & partes ſcientes eum ab in

congruo delegatum, ſub eo tamen litigauerint? Videtur, quod te-
neat ſententiavt j. de iuriſdi omn iud. l.j.

4?

INE QVIS

i Iudices. ipſimet.
e Reſediſſent quo ca-
ſu non valet ſententia:
vt j. ſi à non compe. iud.
l. fin. nec ergo nune
cum delegat:vt hic, &
S. vhi & apud quem. l.
fin & ff-de procural ſead
& h. .defendere. nam
quicquid ſequitur ex
eo, vel ob id, &c.vt hîc,
& S. de leg. & consti. l.
non dubium. niſi hie
partes poſt ſententiam
conſenſiſſent:vt j. com-
munia vtriuſq; iud. l.ij.
Sunt ergo tria ? ne¬ 2 Delegaio
ceſſaria, vt valeat dele¬ t valeat, & vr
gatio & poſſit compel. poſt conpe.
Ii delegatus, ſe quod ſit ta ſunue
ordinarius delegans. . cean ¬
Item quod cauſa ad
eum ordinariè ſpectet.
3. Item quod delega-
tus ſit de iuriſdictione
delegantis: vtff. de offie.
proconſul. & leg. Livin
fin. ſed ſi hoc vltimum
deſit, valet tamen dele-
gatio: vt ff. de offic. eius
cui man. eſt iuriſd. l. &
ſi prator. ſed non poteſt
cogi iudicare:vt habes
hie, ff de iur omn iud.
l. eum qui.
l Specialiter. bid eſt, b Die potils
ad vnam ſpeciem, & hie ai, de
. ., Principis de-
ſubaudi, etiam. 2. Vel legatoide quo
dic, id eſt, expreſſim. vide Menoch.
m Iudicandas. Nam r.de arb.quat.
ipſi delegant ſibi dele-¬ ?7num33.
garam: vt hîc, &S. de
iud.à iudice. Sed qui-
dam praue intelligunr? Delegatusà
vt poſſit delegatusc à Delegatus
Principe cauſam dele¬ Principe non
poteſt cauſam
gare, que non fuerat ſibi non dele-
ſibi delegata, per hoc, gatam delega-
quod dicit, cauſas, in cora pa-
definitiué: & j. nullo foralicunggl.
perſonarum, cauſarûm¬ xtr.de officde-
ve, &c. lega.
s Quid ergo ſi dele¬ de lesgrn
gatus à Principe cau- aan cini-
ſam criminalem d ſibi nalen poteſt
commiſſam delegat? eam ſubdele-
Videtur, quod poſſit ex gare: qua ſen-
hac lege. ertitrnt
n Nam pro certé. non imi
o Ad eos. aliàs eſt, eur à Cyno
ad nos, & alias, ad eos Pere a vet
& ſecundûm primam But. Salycet
concordate quis éà vie n
quo appell l j. in fin ſe¬ iſre eiua
cundum aliam eſt con¬ ſubdelegate
tra dictam legem, qu Principis po-
dicit, ad Principen de teſt aee
ferri, ſi delegatus dele- ad ſubdelegi

3 tem,vt hic. De
gat. & tunc ſolue, quod iure canonice

hle in delegato à Principe ad vnam, ibi à præſide ad vniuerſita- appellatur ad
tem cauſarum. ſed hoc videtur hodie hîc corrigi per l. de appell. Principem,&

l pracipimus. S.hac ſi appellatio. vſque in finem legis. a. Vel veris, miſſo

medio.
c.ſi duo de oſfie

ibi in l.precipimus. ab ipſo delegato Principis appellabatur, hîc à ’r, cvide

delegaro de legan.

Marantam 4

Item ſecundum eamdem literam, ad eos, eſt contrà, S.de iu. lfi. art. 5. diſtin.

Solu. vt ibi.

num. 28 que

ADDITI0. Aduertas, quod de iure canonico ſi delegatus vide.
commiſit in totum vices ſuas, tunc à ſubdelegato appellatur ad
primum delegantem. Si verô reſeruanit ſibi aliquid delegatus,
appellatur ad eum: vr in c. ſuper quastionum. S. porrô. extr. de

officio deleg.

IN SV A

CAVSA, &c.
Gene
 
Annotationen