DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1021
1937
ne: & ſi excipiatur ex ſen
tentia, replicabitur de dolo: vtff. de do-
lo l. cum à te. & ſic verbum, amittat, ſemel poſitum, diuerſimodè
accipitur. Datur etiam contra corrumpentem actio de dolo ad
impenſas, niſi reus paratus ſit ſubire iudicium ſub hac exceptio-
ne, ſi eſt colluſum:vt ff.de dolol. & eleganterS pen. Poſſet etiam
dici quod quando pre-
cium interuenit ſuper
ipſo iure, non teneat: a¬
liud ſi preces:vt argffad
Trebell. l. ſeruo inuito. S.
cum prator. Punitur et-
iam aliter hodie corr-
pens: vt in auth. nouo iu-
rehie poſira, quam hic
lege.
a Differentia ſic & ſu-
prà de poſtu. l. prouiden-
dum.
Ouo iure. JCASVs.
Hæc authentic. ſta-
tuit alias pœnas in iudi-
cem, qui accepit pecu-
niã: quia ſi ſponte con-
feſſus fuero me dediſſe
pecuniam, non punior:
ſed iudex in triplum e¬
ius, quod accepit. ſi ali-
quid ergo promiſſum
fuerit, in duplum reddet:
& priuabitur poteſtate
iudicandi, ſi cauſa erit
pecuniaria. Si crimina-
lis, omnia bona iudicis
confiſcãtur, & relegabi-
tur. Si verô probatum
nõ fuerit ſe accepiſſe, &
a Iurare in- iurauerit, liberabitur.
terdum quis Si non iurat, punitur
cogturi ac ſi accepiſſet, & ego
pia tap d punior: quia ſoluo tan-
reb. cred. l6. tum comiti priuatarum
verſ ſimili n rerum, quantum erat in
verbo, contraé lite. Si vero cauſa eſt
tia ſupy es criminalis, bona mea
qui ad Eele confiſcabuntur, ſi iura-
fas. ui me non dediſſe: ſed
non ſolûm ego, ſed &
iudex punitur: ſicut S. di-
ctum eſt.
b Meretur. Not par-
bSponte con- citur ſponte P confiten-
ftent on ti: ſie j de his, qui ſe deie.
eir ve qus lij lib. & ide iure fiſe.
apud Tira¬ l. edicto. & ff. de ali. iu.
quell. tract. de mu cau fata l.iij. S. fi.
poni remitten-cJ Accepit. re ipſa.
du eauſ30. d Confiſcatis. Contrà in
authent vt nulli iudi. S.fi.
collat.ix. Solu. hoc ſpe-
ciale: vt in crimine leſ
maieſtatis: idem dicitur
& inceſtu: vt S. de ince.
nup. auth. inceſtas.
e Non potuit. Nota quẽ
e Calumniari calumniari hoc ipſo,
videtur, qui quod non probat con-
non probat. rarium, argum. ſuprà de
aduo diuer.iudic.l.j. Sed
argu contrà, ff ad Tur-
pill. l. jS. j. Sed ibi erat
perſona, quæ ex ſola ſu-
ſpicione d poterat accu-
ſare, vt maritus: vt infrà
ad leg. Iuliam, de adult.l.
quamuis i.
e 5 Non potuit. etiam ſi
eſt iuratum.
f JRefutauerit. ſic S.de
fide inſtru l fina.
gS Dediſſe. Ergo hic
permittit argui periu-
rium, contra regulam
ſuprà de re. cre. l. j. Sed
hoc, quia delatum fuit à
iudice; & ſpeciale eſt hle:
vt & aliàs: vt ff. de iure-
iur. l.admonendi. & hæc
auth. eſt in authen. vt li-
ti.SSſi quis autem. coll. ix.
d’Ex ſuſpicio-
ne ſola mari-
tus accuſare
poteſt.
e Periurium
delato à iudi-
ce iureiurãdo
argui poteſt.
actionem is, qui diffidentia a iu-
ſtæ ſententiæ in pecuniæ corru-
ptelam ſpem negotij repoſue-
rit. Dat.XIV. Ralend. Ian. Duo-
bus Aſpris Coss.
IN AVTHENTIC. VT
litigantes in exordio litis iu-
rent. S. ſi quis autem ex liti-
gatoribus coll.ix. conſt.v.
Si corrumpens iudicem aliquo
dato, vel promiſſo, ſeipſum defert,
& probat, veniam meretur: & iu-
dex in cauſa ciuili triplici pœna
punitur: in criminali omnibus bo-
nis confiſcatis, in exilium datur. Et
vbi deferens non probat: ſi delatus
iurauerit ſe non recepiſſe, liberatur,
& deferens, in aſtimatione litis pu-
nitur: & nihilominus per ſenten-
tiam poterit de corruptela doce-
ri. Et ſi delatus per iuramentum
ſe purgari recuſauerit, punitur
ac ſi contra eum probatum fuerit,
SALYC.
Ouo iure, qui dicit ſe de-
diſſe alicui, vel promiſiſſe,
& perſonã declarauerit, & hoc
probauerit, veniam meretur .
Sed qui accepit , vel promiſ-
ſionem ſuſcepit, ſi cauſa pecu-
niaria ſit: dati triplum, promiſ-
ſi duplum à comite priuatarum
rerum exigatur dignitate, ſeu
cingulo amiſſo. Si verô çrimi-
nalis cauſa fuerit: confiſcatis
omnibus bonis, in exilium mit-
tatur Sed ſi datum, vel promiſ-
ſum probare litigator nequiue-
rit, perſona, que dicitur ſuſcepiſ-
ſe, iuret quod neque per ſe, ne-
Sentent reſcindi non poſſe. Titl. 1938
hSDDeo qui precio Superior lex de corrumpente hac de iu-
dice corrupto dicit.
i Aut gratia primô non valet ipſo iure: vt j.quando pro. non
eſt neceſl. venales. ſecundõ valet, ſed reſcinditur:vt ffad Trebelll.
ſeruo inuito.S cum prætor. ACCVRS.
que per aliam perſonam acce-
pit, aut promiſſionem habuit:
& ſic libera ſit. Sed litigator,
qui oſtendere non potuit in
cauſa pecuniaria ſtimatione
litis à comite rerum priuatarum
exigatur, lite ſuſtinente propriu
euẽtum: in criminali bonis om-
nib. confiſcatis: cauſis apud cõ-
petentem iudicem legitimè ter-
minandis. Sed ſi perſona à liti-
gatore manifeſtata prædictum
iuſiurandum refutauerit, me-
moratis ſubiaceat pœnis. Sed ſi
quis litigantium iurauerit ſe
non dediſſe, vel promiſiſſe: ſi
intra decem menſes poſt ſen-
tentiam memoratam oſtenda-
tur dediſſe s, vel promiſiſſe, me-
moratis pœnis dantes, & acci-
pientes ſubiacebunt.
Iudex corruptus famam perdit,
& damna re ſarcit. hoc dicit ſecun-
dum BALD. & SALYC. Vel ſic:
Iudex, qui corruptus prece, vel pre-
cio dedit ſententiam, efficitur infa-
mis, & tentur parti, quam laſit, in
eſtimationem litis. h. d ſecundum
PAVL.DE CAST.
I1. Imp. CONSTANTINVS A.
ad Felicem.
DE eo, quiprecio à depra-
uatus, aut gratiai, perpe-
ram iudicauerit, ei vindicta,
quem leſerit, non ſolûm eſti-
mationis diſpendij: ſed etiam
litis diſcriminisl prabeatur.
Dat. VIIl. Ralen. Nouem. Con-
ſtantinop. A. V. & Licinio CC.
COss.
SENTENTIAM RESCINDI
NON
TITVLVS
POSSE.
L.
IN hueritule proponitur quod in it general predieerat ly, de ſentent & in-
terlipſo iure nullam eſſe ſententiam poſteriorem eiuſdem iudicis, vel ſucceſſoris
eius de eadem re inter eoſdem prolatam, qua contraria eſt priori, à qua appellatum
non eſt. Lex poſterior potior habetur priore:at ſentẽtia prior potior eſt poſteriore. De-
nique nec pratextu omiſſ peremptoria exceptionis ſententia retractari, & reſcindi
poteſt, niſi beneficio appellationis, aut reſtitutionis in integrum CVIAc.
Nemo poteſt ſuam, vel ante-
ceſſoris ſui ſententiam reuocare: &
ſi reuocat, non eſt appellare neceſ-
ſe. BALD. Vel ſic: Sententia, per
quam reſcinditur propria, vel præ-
deceſſoris, eſt ipſo iure nulla BART.
Vel ſic: Reuocatio propriæ, vel
ſui prædeceſſoris ſententiæ, eſt ipſo
iure nulla: nec appellatio eſt ne-
ceſſaria.SALYC. Vel ſic: Sen-
tentia definitiua valida non po-
teſt proprio motu iudicis reuocari.
PAVL. DE CASTR. Sed reme-
diis proditis à iure ſic, qua ponun-
tur in gloſſa.
1. Imp. GORDIANVSA.
Secundo.
E Qy E o vr ſum, neque
S deceſſoris ſui ſenten-
A tiam quemqua n poſ-
ſe retractare y in dubium non
venit: nec neceſſe eſſe ab hu-
e Æstimationis. id eſt,
non ſolum debet ei con
demnari in aſtimatio-
nem ſumptuum, vel di-
ſpendij, quod ipſe fecit
in litem: id eſt, in ſti-
mationem litis. Vel dic
quod patitur diſpẽdium
eſtimationis: ideo quia
efficitur infamis, ſequẽs
non mutatur. ACCVR-
SIVS.
lJ Diſcriminis. Jr. id
eſt, periculi, & hoc per a
actiougm in factum: vt
Inſtitut. de obligatio. quæ
ex quaſi male naſ in prin-
cip. 2. Tenetur etiã lege
Iulia repetundarum: vt
ff ad leg. Iul repe.iij. &
iiij qu extraordina rie
punit: vt in eod. titul. l.
lex Iulia. i. S. hodie. 3. Itẽ
crimine concuſſionis:vt
ff de concuſl fin. 3. Item
& crimine falſi, quod
pœnam deportationis.
vel vltimi ſupplicij con-
tinet: vt ffad legem Cor-
nel. de falſis. l.j S. & qui
iudicem. 5. Item & edict
de calumnia: vt ff.de ca-
lumnl j. & iij. Sillud.6.
An autem ille, qui de-
dit, repetere poreſt, ha-
bes ff. de condic. ob tur.
cau.llij. in fin & hoc cum
dolo. Si autem ſine
dolo, hoc eſt, per im-
prudentiamP: tune te-
netur actione in factum
in quantum bono iudi-
ci videtur: vt ff. de var.
cogl ſi iudex. ſiue pater-
familias, ſiue filiusfa-
milias erat iudex: vt ff.
de iudic. l ſi filiusfamilius,
&c. AccVRS.
SENTENTIAM
reſcindi non poſſe.
Non ſeruatis his, que
ſunt neceſſaria in ſenten-
tia, non valet:vt ſuprà eis
ſeruatis valet, ade vt re-
tractari non poſſit, niſi ſo-
litis modis.
Eque. CASVS.
5 An iudex ſentẽ-
tiam ſuam retractare
poſſit, quœritur? Dici-
tur quod non, nec eius
ſucceſſor S. quod ſi ſe-
cundô feratur ſentẽria,
non tenebit, nec ab ea
neceſſe eſt appellare.
m Quenquam. ordi-
narium etiam, neque
delegatum. Sed hoc S
fallit rper in integrum
reſtitutionem: ff de mi.l.
in cauſa, ij S.fi. 2. Item per
ſupplicationem: vt ſu-
prà de preci. imper offer l.
ſi quis aduerſus. & in
authenti. qua ſupplicatio.
3. Item quando prima
ipſo iure eſt nulla: vtj.
quomodo, & quãdo iudex.
lſi praſes. a.Itẽ per appel-
lationem: vt ff. ad Tur.
PPp 5 lj.
ne: & ſi excipiatur ex ſen
tentia, replicabitur de dolo: vtff. de do-
lo l. cum à te. & ſic verbum, amittat, ſemel poſitum, diuerſimodè
accipitur. Datur etiam contra corrumpentem actio de dolo ad
impenſas, niſi reus paratus ſit ſubire iudicium ſub hac exceptio-
ne, ſi eſt colluſum:vt ff.de dolol. & eleganterS pen. Poſſet etiam
dici quod quando pre-
cium interuenit ſuper
ipſo iure, non teneat: a¬
liud ſi preces:vt argffad
Trebell. l. ſeruo inuito. S.
cum prator. Punitur et-
iam aliter hodie corr-
pens: vt in auth. nouo iu-
rehie poſira, quam hic
lege.
a Differentia ſic & ſu-
prà de poſtu. l. prouiden-
dum.
Ouo iure. JCASVs.
Hæc authentic. ſta-
tuit alias pœnas in iudi-
cem, qui accepit pecu-
niã: quia ſi ſponte con-
feſſus fuero me dediſſe
pecuniam, non punior:
ſed iudex in triplum e¬
ius, quod accepit. ſi ali-
quid ergo promiſſum
fuerit, in duplum reddet:
& priuabitur poteſtate
iudicandi, ſi cauſa erit
pecuniaria. Si crimina-
lis, omnia bona iudicis
confiſcãtur, & relegabi-
tur. Si verô probatum
nõ fuerit ſe accepiſſe, &
a Iurare in- iurauerit, liberabitur.
terdum quis Si non iurat, punitur
cogturi ac ſi accepiſſet, & ego
pia tap d punior: quia ſoluo tan-
reb. cred. l6. tum comiti priuatarum
verſ ſimili n rerum, quantum erat in
verbo, contraé lite. Si vero cauſa eſt
tia ſupy es criminalis, bona mea
qui ad Eele confiſcabuntur, ſi iura-
fas. ui me non dediſſe: ſed
non ſolûm ego, ſed &
iudex punitur: ſicut S. di-
ctum eſt.
b Meretur. Not par-
bSponte con- citur ſponte P confiten-
ftent on ti: ſie j de his, qui ſe deie.
eir ve qus lij lib. & ide iure fiſe.
apud Tira¬ l. edicto. & ff. de ali. iu.
quell. tract. de mu cau fata l.iij. S. fi.
poni remitten-cJ Accepit. re ipſa.
du eauſ30. d Confiſcatis. Contrà in
authent vt nulli iudi. S.fi.
collat.ix. Solu. hoc ſpe-
ciale: vt in crimine leſ
maieſtatis: idem dicitur
& inceſtu: vt S. de ince.
nup. auth. inceſtas.
e Non potuit. Nota quẽ
e Calumniari calumniari hoc ipſo,
videtur, qui quod non probat con-
non probat. rarium, argum. ſuprà de
aduo diuer.iudic.l.j. Sed
argu contrà, ff ad Tur-
pill. l. jS. j. Sed ibi erat
perſona, quæ ex ſola ſu-
ſpicione d poterat accu-
ſare, vt maritus: vt infrà
ad leg. Iuliam, de adult.l.
quamuis i.
e 5 Non potuit. etiam ſi
eſt iuratum.
f JRefutauerit. ſic S.de
fide inſtru l fina.
gS Dediſſe. Ergo hic
permittit argui periu-
rium, contra regulam
ſuprà de re. cre. l. j. Sed
hoc, quia delatum fuit à
iudice; & ſpeciale eſt hle:
vt & aliàs: vt ff. de iure-
iur. l.admonendi. & hæc
auth. eſt in authen. vt li-
ti.SSſi quis autem. coll. ix.
d’Ex ſuſpicio-
ne ſola mari-
tus accuſare
poteſt.
e Periurium
delato à iudi-
ce iureiurãdo
argui poteſt.
actionem is, qui diffidentia a iu-
ſtæ ſententiæ in pecuniæ corru-
ptelam ſpem negotij repoſue-
rit. Dat.XIV. Ralend. Ian. Duo-
bus Aſpris Coss.
IN AVTHENTIC. VT
litigantes in exordio litis iu-
rent. S. ſi quis autem ex liti-
gatoribus coll.ix. conſt.v.
Si corrumpens iudicem aliquo
dato, vel promiſſo, ſeipſum defert,
& probat, veniam meretur: & iu-
dex in cauſa ciuili triplici pœna
punitur: in criminali omnibus bo-
nis confiſcatis, in exilium datur. Et
vbi deferens non probat: ſi delatus
iurauerit ſe non recepiſſe, liberatur,
& deferens, in aſtimatione litis pu-
nitur: & nihilominus per ſenten-
tiam poterit de corruptela doce-
ri. Et ſi delatus per iuramentum
ſe purgari recuſauerit, punitur
ac ſi contra eum probatum fuerit,
SALYC.
Ouo iure, qui dicit ſe de-
diſſe alicui, vel promiſiſſe,
& perſonã declarauerit, & hoc
probauerit, veniam meretur .
Sed qui accepit , vel promiſ-
ſionem ſuſcepit, ſi cauſa pecu-
niaria ſit: dati triplum, promiſ-
ſi duplum à comite priuatarum
rerum exigatur dignitate, ſeu
cingulo amiſſo. Si verô çrimi-
nalis cauſa fuerit: confiſcatis
omnibus bonis, in exilium mit-
tatur Sed ſi datum, vel promiſ-
ſum probare litigator nequiue-
rit, perſona, que dicitur ſuſcepiſ-
ſe, iuret quod neque per ſe, ne-
Sentent reſcindi non poſſe. Titl. 1938
hSDDeo qui precio Superior lex de corrumpente hac de iu-
dice corrupto dicit.
i Aut gratia primô non valet ipſo iure: vt j.quando pro. non
eſt neceſl. venales. ſecundõ valet, ſed reſcinditur:vt ffad Trebelll.
ſeruo inuito.S cum prætor. ACCVRS.
que per aliam perſonam acce-
pit, aut promiſſionem habuit:
& ſic libera ſit. Sed litigator,
qui oſtendere non potuit in
cauſa pecuniaria ſtimatione
litis à comite rerum priuatarum
exigatur, lite ſuſtinente propriu
euẽtum: in criminali bonis om-
nib. confiſcatis: cauſis apud cõ-
petentem iudicem legitimè ter-
minandis. Sed ſi perſona à liti-
gatore manifeſtata prædictum
iuſiurandum refutauerit, me-
moratis ſubiaceat pœnis. Sed ſi
quis litigantium iurauerit ſe
non dediſſe, vel promiſiſſe: ſi
intra decem menſes poſt ſen-
tentiam memoratam oſtenda-
tur dediſſe s, vel promiſiſſe, me-
moratis pœnis dantes, & acci-
pientes ſubiacebunt.
Iudex corruptus famam perdit,
& damna re ſarcit. hoc dicit ſecun-
dum BALD. & SALYC. Vel ſic:
Iudex, qui corruptus prece, vel pre-
cio dedit ſententiam, efficitur infa-
mis, & tentur parti, quam laſit, in
eſtimationem litis. h. d ſecundum
PAVL.DE CAST.
I1. Imp. CONSTANTINVS A.
ad Felicem.
DE eo, quiprecio à depra-
uatus, aut gratiai, perpe-
ram iudicauerit, ei vindicta,
quem leſerit, non ſolûm eſti-
mationis diſpendij: ſed etiam
litis diſcriminisl prabeatur.
Dat. VIIl. Ralen. Nouem. Con-
ſtantinop. A. V. & Licinio CC.
COss.
SENTENTIAM RESCINDI
NON
TITVLVS
POSSE.
L.
IN hueritule proponitur quod in it general predieerat ly, de ſentent & in-
terlipſo iure nullam eſſe ſententiam poſteriorem eiuſdem iudicis, vel ſucceſſoris
eius de eadem re inter eoſdem prolatam, qua contraria eſt priori, à qua appellatum
non eſt. Lex poſterior potior habetur priore:at ſentẽtia prior potior eſt poſteriore. De-
nique nec pratextu omiſſ peremptoria exceptionis ſententia retractari, & reſcindi
poteſt, niſi beneficio appellationis, aut reſtitutionis in integrum CVIAc.
Nemo poteſt ſuam, vel ante-
ceſſoris ſui ſententiam reuocare: &
ſi reuocat, non eſt appellare neceſ-
ſe. BALD. Vel ſic: Sententia, per
quam reſcinditur propria, vel præ-
deceſſoris, eſt ipſo iure nulla BART.
Vel ſic: Reuocatio propriæ, vel
ſui prædeceſſoris ſententiæ, eſt ipſo
iure nulla: nec appellatio eſt ne-
ceſſaria.SALYC. Vel ſic: Sen-
tentia definitiua valida non po-
teſt proprio motu iudicis reuocari.
PAVL. DE CASTR. Sed reme-
diis proditis à iure ſic, qua ponun-
tur in gloſſa.
1. Imp. GORDIANVSA.
Secundo.
E Qy E o vr ſum, neque
S deceſſoris ſui ſenten-
A tiam quemqua n poſ-
ſe retractare y in dubium non
venit: nec neceſſe eſſe ab hu-
e Æstimationis. id eſt,
non ſolum debet ei con
demnari in aſtimatio-
nem ſumptuum, vel di-
ſpendij, quod ipſe fecit
in litem: id eſt, in ſti-
mationem litis. Vel dic
quod patitur diſpẽdium
eſtimationis: ideo quia
efficitur infamis, ſequẽs
non mutatur. ACCVR-
SIVS.
lJ Diſcriminis. Jr. id
eſt, periculi, & hoc per a
actiougm in factum: vt
Inſtitut. de obligatio. quæ
ex quaſi male naſ in prin-
cip. 2. Tenetur etiã lege
Iulia repetundarum: vt
ff ad leg. Iul repe.iij. &
iiij qu extraordina rie
punit: vt in eod. titul. l.
lex Iulia. i. S. hodie. 3. Itẽ
crimine concuſſionis:vt
ff de concuſl fin. 3. Item
& crimine falſi, quod
pœnam deportationis.
vel vltimi ſupplicij con-
tinet: vt ffad legem Cor-
nel. de falſis. l.j S. & qui
iudicem. 5. Item & edict
de calumnia: vt ff.de ca-
lumnl j. & iij. Sillud.6.
An autem ille, qui de-
dit, repetere poreſt, ha-
bes ff. de condic. ob tur.
cau.llij. in fin & hoc cum
dolo. Si autem ſine
dolo, hoc eſt, per im-
prudentiamP: tune te-
netur actione in factum
in quantum bono iudi-
ci videtur: vt ff. de var.
cogl ſi iudex. ſiue pater-
familias, ſiue filiusfa-
milias erat iudex: vt ff.
de iudic. l ſi filiusfamilius,
&c. AccVRS.
SENTENTIAM
reſcindi non poſſe.
Non ſeruatis his, que
ſunt neceſſaria in ſenten-
tia, non valet:vt ſuprà eis
ſeruatis valet, ade vt re-
tractari non poſſit, niſi ſo-
litis modis.
Eque. CASVS.
5 An iudex ſentẽ-
tiam ſuam retractare
poſſit, quœritur? Dici-
tur quod non, nec eius
ſucceſſor S. quod ſi ſe-
cundô feratur ſentẽria,
non tenebit, nec ab ea
neceſſe eſt appellare.
m Quenquam. ordi-
narium etiam, neque
delegatum. Sed hoc S
fallit rper in integrum
reſtitutionem: ff de mi.l.
in cauſa, ij S.fi. 2. Item per
ſupplicationem: vt ſu-
prà de preci. imper offer l.
ſi quis aduerſus. & in
authenti. qua ſupplicatio.
3. Item quando prima
ipſo iure eſt nulla: vtj.
quomodo, & quãdo iudex.
lſi praſes. a.Itẽ per appel-
lationem: vt ff. ad Tur.
PPp 5 lj.