DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1022
1939
l. j.S,fin. 5. Item propter
falſa inſtrumenta: vt in-
frà ſi ex falſis inſtrumen-
tis. l. j. 6. Item propter
falſos teſtes, ſecundûm
nos, etiã ſi non ſint cor-
rupti pecunia: ſed preci-
bus. P. contra. 7. Item
propter corruptos pecu-
nia: vtffde re iudie.di-
uus Hadrianus. 8. Item
& in aliis caſibus, in qui-
bus licet opponere per-
aExceptiones emptorias poſt ſen-
peremptoria tentiamvt no.j. l. prox.
certis cauu . Irem propter praua-
Boi ricationem aduocati ve
SS de aduoc. diuer, iudicl.
b Sententizjj Item hoc Pin definiti-
appellatione uis. 10. 5Interlocuto-
in dubio defi- ria poreſt indiſtincte
nitiuam intel- mutari, & reſcindi: vt ff.
ligi hinc col de arbl diem S fin &ſ¬
n la. S. biduu de re iud. l. quod iuſſit. &
ibi notaui. & facit ſuprà
ſf. quando ap¬ IOI OL.¬
pellandum. de ſentent. l poſt ſenten-
c Sẽtentia in tiam.
terlocutoria a ſ Decreto. ſcilicet re-
poteſt indi¬s.
ſtinte muta- uocationis.
i & reſcindi PEremptoriandCA
vGloſ& ibi svS. Tenebar tibi in
Bar. lqud iuſ decem: feci tibi pactum
iemetes denſin r rte tateprie.
Iannes c Gl, noui pacti oppoſui, &
ſuper verbo, ex- ſuccubui: an poſt ſen-
ceptio, extrà de tentiam poſſum eã op-
Aonnnisaa ponere? Dicitur quod
Omnis dila¬ IVT .AC.:.
tio, qua datur non, niſi fuerim minor:
à lege, vel ſta- quo caſu reſtituar. ſi
tuto, non re- fuiſſem maior: vel ab-
quirit mini ſens, appelloaliter enim
ſterium iudi ſi ſub pretextu exceptio.
cis, éſtque per non oppo. non retracta-
emptoria. v. Pon oppo non retracta
Lanfrãcum i tur ſententia. AcCVRS.
prax 2. n8. a Peremptorias. Vide
ſcripta ad l.14.S. de prob.
CVIAC.
bS In initio. id eſt, ante
litem conteſtatam.
c Feratur. J Quan-
e Exceptiones do peremptoriæe, &
peremptorie, quado dilatoriz oppo-
e dldooppe antur dixis de probal.
nantur. exceptionem. Vt ſcias ta-
mẽ hic, quod poſtquam
f Didicita te- ſunt didicita f teſtifica-
ſtificata pro ta:id eſt, publicata dicta
teſtium publi- teſtium, opponi nõ po-
catione. ..
teſt, niſi debeat per con-
feſſionẽ, vel inſtrumen-
ta probari. Alij dicunt
nullo modo: & proeis,
ff-de iudl ſed & ſi ſuſce-
perit in princip. & ad leg.
Iul. de adul. l quamuis
indubitati. ACcVRS.
d Edictum. quod non
habemus.
e J Permittitur. mino-
ribus: non maioribus &
hoc ſubiicit: nã, &c. ſed
g Exceptio in caſibus 6 opponitur
peremptoria peremptoria etiam poſt
certis caſſous ſententiam, quos no.s.
opponitur da iur F¬ i..:
poſt ſenten. de iur- fac ignol j Ae-
tiam. CVRSIVS.
Fructus dicuntur deductis ſumptibus. Vel ſic: Verba iu-
dicis debent ad intellectum legum referri. Vel ſic: Quod iu-
dex loquitur ciuiliter loquitur. BALD. Vel ſic: Condemna-
tus ad fructus, deducit ſumptus. SALYC. Vel ſic: Fructus
intelliguntur deductis impenſis factis gratia ipſorum quæ-
rendorum, & conſeruandorum. PAVL. DE
J Alexandra.
vet. al. Actelio.
1. Impp D10
CLETIANVS, & MAXIMLAN.
AA. & CC. Alexandro .
Codicis Liber ſeptimus.
tutio permittiturS. Nam iudi-
catum contra maiores annis vi-
gintiquinque nõ oppoſitæ præ-
ſcriptionis velamento, citra re-
medium appellationis reſcindi
non poteſt. VII. Ralend. Ian.
Nic. CC. CosS.
Reſcripta poſt ſententiam impe-
trata, ad reſciſſionem ſententiæ non
valent. BALD. Vel ſic: Non debs
admitti reſcriptum, per quod retra-
ctatur iam deciſum. SAlYc. Vel
ſic: Virtute reſcripti principis non
netractatur ſententia legitime latn.
PAVL.DE CAST.
iuſmodi decreto? interponere
prouocationem, explorati iuris
eſt. PP. Ralend. Mart.
Exceptio peremptoria ſi non ad-
mittitur, ſententia non reſcinditur:
niſi reſtitutionis, vel appellationis
remedio. BART. Vel ſic: Exceptio
peremptoria poteſt opponi ante ſen-
tentiam, non poſtea, niſi ope reſtitu-
tionis in integrum ratione ætatis.
SALYC. Vel ſic: Exceptio perem-
ptoria poteſt opponi, & probari vſ-
que ad ſententiam definitiuam, po-
ſtea non:niſi lata ſit contra minore,
vel alium, qui mereatur reſtitutio-
nem in integrum: quia tunc com-
ptit reſtitutio contra ſententiam:
qua obtenta poterit opponi. h. d. ſe-
cundum PAVL.DE CAST.
I1. Impp. DIOCLETIANVS, & MAXI-
MIAN. AA. & CC. Alexandro.
Eremptorias exceptiones
omiſſas in initio l, antequã
ſententia feraturc, opponi poſ-
ſe f perpetuum edictum ma-
nifeſté declarat. Quod ſi aliter
actum fuerit, in integrum reſti-
I11..Imp. CONSTANTINVSA.
ad Proculum.
IMpertata t reſcripra t mon
placet admitti, ſi deciſæ ſe-
mel cauſæ fuerint iudiclali ſen-
tentia, quam prouocatio nulla
ſuſpendit: ſed eos, qui talia re-
ſcripta meruerunt, etiam limine
iudiciorum expelli. Dat. VI. Ra-
lend. Ian. Conſtant. & Licinio
AA. Coss.
DE FRVCTIBVS, ET LITIVMJEXPENSIS.
LI.
Atur hic titulus, vt intelligamus iudicem non tantum de re principali: ſed
etiam de eius rei fructibus, & de ſumptibus litis ſententiam debere proferre. Et
ſtatim initio proponitur fructus intelligi deductis iuſtis impenſis: proponitur regula
iuris, à qua nullus caſus excipi dicitur in l.fundus. D.fam-erc. & tamen vnus ex-
cipi debet ex l.vlt.J. de fun rei pr. Et iſta impenſa dicuntur, qua ſunt neceſſariæ,
vel vtiles, l.heres. D. de pet-her. facta conſeruãda, tuenda, curande rei, & fructui
quarendorum, aut redigendorum. His impenſis prius ſatisfit ex fructibus, deinde re-
liqui fructus restituuntur, ſi in cauſa restitutionis diuiduntur, ſi in cau ſa diuiſionis
fuerint. Et rei vindicationem, qua agitur aduerſus bona fidei poſſeſſorem, l.2. docet
ſequi etiam fructus poſt litem conteſtatam perceptos, aut percipiendos, & hodie fru-
ctus ſimplos, non vt ex XII. tab. duplos. Nam aduerſus malæ fidei poſſeſſorem fru-
tus retro computantur, maxime ſi agatur interdicto vnde vi, vel petitione heredi-
tatis, vel ſi ſpeciali iudicio nominatim petantur. In expenſas quoque litis iudex con-
demnationem facere debet, & in damna, vt prastet ea victori, qui vincitur,l.vlt. j.
quand. prou. non eſt nec. S.hæc autem. Inſt. de pœna tem. lit. & l. 4. hoc tit. illo
loco pro pecuniaria cauſa, poſt diſpendia, poſt ſumptus: Sic enim ex Vet. & prima
omnium editione Moguntina restituendus eſt, & ex Baſilin quibus eſt r du an-
u. Ex condemnatione igitur actori, vel reo, qui vicerit, reddun-
tur prater rẽ, & fructus, etiam expenſa litis, & damna vt itinerari ſumptus. Eſt
etiam in conuictum actorem actio calumnia, qua fuit in decimam partem litis, lõ-
ge diuerſam à decima, de qua in l pen. qua eſt decima expenſarum, non litis, vt do-
cui initio XII. Obſ.Debet autem de expenſis litis iudex pronunciare: id eſt, vel ab
eorum praſtatione abſoluere, vel in eorum prastationem condemnare, & abſoluere
ex cauſa, vt d.l pen. & N0. 82 Si nihil pronunciauerit, neque victori in victi ex-
penſari nomine vlla actio eſt. l. . hoc tit. aliter atque ſi forte de fructibus iudex ni-
hil pronunciauerit. nam integra eſt actio de fructibus. Non eſt etiam ius appellan-
di victori ob non habitam rationem expenſarum litis, l.vlt. j. quan pro.non eſt
nec. ſed iudex eo nomine victori tenetur. l properandum. S. ſin autem alterutra.
C. de iudic. Aliquando victor appellat, ſi ſententia ei non ſatisfaciat ad plenum, vt
D. Augustinus ait epiſt. 160. ſolere homines quando cum inimicis eorum conuictis
ſerius agitur, à mitiore ſententia prouocare) non etiam ſi expenſarum litis ratio
habita non ſit, & victus appellauerit: imô nec ſi ſententia non ſatisfaciat ad ple-
num, cum forte abſens ex contumacia cauſamtenuit, quo caſu etiam victor victo
refundit litis expenſas. dl properandumS ſin autem ex geſtis. Valde notanda eſt
conſtitutio l. vlt. vt qui ex priuilegio victi non agnoſcunt expenſas litis, aut minores
agnoſcunt, etiam victores à victo, licet idem priuilegium non habeant, nullas, aut
minores repoſcant. CVIAC.
TITVLVS
CAST.
1940
Mpetrata. J CASVS.
Sententia lata nter
a ctorem & reum, ſilter
impetrare voluerit, ve
fentẽtia reſcindatur: an
ſit audiendus, queritur?
Dicitur quodnon: quia
nec reſcriptu putà pri-
uilegiu concedetur: nec
conceſſum habebit effe-
ctum. ACCVRS.
f Impetrata reſcripta.
vt ſententia retracterur,
niſi diceret non obſtãte
ſententia: vt & arg. S. de
teſta. auth.hoc inter libe-
ros. & facit S. de tranſac.
l.cauſas. S. de erroad-
uo.l. ſententiis.
A, ,
DE FRVCTIBVS,
& litium expen-
ſis a.
Quia in ſententia fa-
cienda eſt mentio fru-
ctuum: & ſumptuum:
ideo de his dicit.
HOe ſruduum Ca-
SVS. Rem meam
mala fide poſſediſti, &
fructus percepiſti, & sü-
ptus in ea feciſti:ſi con-
ueniam te rei vindic. pro
parte, quid nomine fru-
ctuum contineatur li-
te conteſtara, quœritur?
Reſpond. quod id, quod
ſupereſt, deductis ex-
penſis. VIVIAN.
gHoc fructuum. re-
ni, quaſi dicat, mala fi-
dei poſſeſſor tenetur de
fructibus: ſed intellige
deductis expenſis: quia
nullus caſus, &c. vt hie,
& ffamil, erciſc. l. fun-
dus, qui. & ſol ma. l fru-
ctus.
h5 Quod iuſtis. qui fiüt
quarendorum, &c. vt ffi
de pet. hered. l ſi à patre.
S fin. & argument. ſuprà
de pe. here. l. in reſtituen-
da. Et diſtingue hic: ve
ſuprà de rei vindic. cer-
tum. melius in l. ex di-
uerſo ffde rei vind.
Itigator. JCASVS.
LEs conra te rei
vindic. & eſt ſententia
lata: non vis rem reſti-
tuere: ad quid mihi te-
nearis, quœritur? Re-
ſpond. quôd non ſolum
ad rem, & ad fructus
extãtes, ſed ad eos, quos
percipere porui ex tem-
pore, quo res fuit dedu-
cta in iudicium per li-
tem conteſta-quæ dicta
ſunt vera etiam in here-
de mala fide poſſidente.
Oc fructuums nomine continetur, quod
iuſtis h ſumptibus deductis ſupereſt. IIl.
Non. April. CC. CosS.
Poſt litem conteſtatam poſſeſſor tenetur
de fructibus perceptis, & percipiendis: & idem in here-
de eius. B ART. Vel ſic: Factus malæ fidei poſſeſſor, per
litem conteſtatam tenetur de perceptis, & de percipiendis: &
vitium eius tranſit in heredem. Vel ſic: Poſſeſſor conuentus
reali
J Concor. Gi,
ſuper verbo, li.
teras, in verſie.
item non valer.
extr de reſer.
a V. Tractat
Lanfranci de
expenſis, capxj
in praxi.
In omnibus
lib. manuſcri-
ptis ſcrip eſt:
vt in Codice
ThCont.
ſpõdet tacit obiectio-
bPoſſeſſor te-
netur de fru-
ctibus dedu-
ctis expenſis.
l. j.S,fin. 5. Item propter
falſa inſtrumenta: vt in-
frà ſi ex falſis inſtrumen-
tis. l. j. 6. Item propter
falſos teſtes, ſecundûm
nos, etiã ſi non ſint cor-
rupti pecunia: ſed preci-
bus. P. contra. 7. Item
propter corruptos pecu-
nia: vtffde re iudie.di-
uus Hadrianus. 8. Item
& in aliis caſibus, in qui-
bus licet opponere per-
aExceptiones emptorias poſt ſen-
peremptoria tentiamvt no.j. l. prox.
certis cauu . Irem propter praua-
Boi ricationem aduocati ve
SS de aduoc. diuer, iudicl.
b Sententizjj Item hoc Pin definiti-
appellatione uis. 10. 5Interlocuto-
in dubio defi- ria poreſt indiſtincte
nitiuam intel- mutari, & reſcindi: vt ff.
ligi hinc col de arbl diem S fin &ſ¬
n la. S. biduu de re iud. l. quod iuſſit. &
ibi notaui. & facit ſuprà
ſf. quando ap¬ IOI OL.¬
pellandum. de ſentent. l poſt ſenten-
c Sẽtentia in tiam.
terlocutoria a ſ Decreto. ſcilicet re-
poteſt indi¬s.
ſtinte muta- uocationis.
i & reſcindi PEremptoriandCA
vGloſ& ibi svS. Tenebar tibi in
Bar. lqud iuſ decem: feci tibi pactum
iemetes denſin r rte tateprie.
Iannes c Gl, noui pacti oppoſui, &
ſuper verbo, ex- ſuccubui: an poſt ſen-
ceptio, extrà de tentiam poſſum eã op-
Aonnnisaa ponere? Dicitur quod
Omnis dila¬ IVT .AC.:.
tio, qua datur non, niſi fuerim minor:
à lege, vel ſta- quo caſu reſtituar. ſi
tuto, non re- fuiſſem maior: vel ab-
quirit mini ſens, appelloaliter enim
ſterium iudi ſi ſub pretextu exceptio.
cis, éſtque per non oppo. non retracta-
emptoria. v. Pon oppo non retracta
Lanfrãcum i tur ſententia. AcCVRS.
prax 2. n8. a Peremptorias. Vide
ſcripta ad l.14.S. de prob.
CVIAC.
bS In initio. id eſt, ante
litem conteſtatam.
c Feratur. J Quan-
e Exceptiones do peremptoriæe, &
peremptorie, quado dilatoriz oppo-
e dldooppe antur dixis de probal.
nantur. exceptionem. Vt ſcias ta-
mẽ hic, quod poſtquam
f Didicita te- ſunt didicita f teſtifica-
ſtificata pro ta:id eſt, publicata dicta
teſtium publi- teſtium, opponi nõ po-
catione. ..
teſt, niſi debeat per con-
feſſionẽ, vel inſtrumen-
ta probari. Alij dicunt
nullo modo: & proeis,
ff-de iudl ſed & ſi ſuſce-
perit in princip. & ad leg.
Iul. de adul. l quamuis
indubitati. ACcVRS.
d Edictum. quod non
habemus.
e J Permittitur. mino-
ribus: non maioribus &
hoc ſubiicit: nã, &c. ſed
g Exceptio in caſibus 6 opponitur
peremptoria peremptoria etiam poſt
certis caſſous ſententiam, quos no.s.
opponitur da iur F¬ i..:
poſt ſenten. de iur- fac ignol j Ae-
tiam. CVRSIVS.
Fructus dicuntur deductis ſumptibus. Vel ſic: Verba iu-
dicis debent ad intellectum legum referri. Vel ſic: Quod iu-
dex loquitur ciuiliter loquitur. BALD. Vel ſic: Condemna-
tus ad fructus, deducit ſumptus. SALYC. Vel ſic: Fructus
intelliguntur deductis impenſis factis gratia ipſorum quæ-
rendorum, & conſeruandorum. PAVL. DE
J Alexandra.
vet. al. Actelio.
1. Impp D10
CLETIANVS, & MAXIMLAN.
AA. & CC. Alexandro .
Codicis Liber ſeptimus.
tutio permittiturS. Nam iudi-
catum contra maiores annis vi-
gintiquinque nõ oppoſitæ præ-
ſcriptionis velamento, citra re-
medium appellationis reſcindi
non poteſt. VII. Ralend. Ian.
Nic. CC. CosS.
Reſcripta poſt ſententiam impe-
trata, ad reſciſſionem ſententiæ non
valent. BALD. Vel ſic: Non debs
admitti reſcriptum, per quod retra-
ctatur iam deciſum. SAlYc. Vel
ſic: Virtute reſcripti principis non
netractatur ſententia legitime latn.
PAVL.DE CAST.
iuſmodi decreto? interponere
prouocationem, explorati iuris
eſt. PP. Ralend. Mart.
Exceptio peremptoria ſi non ad-
mittitur, ſententia non reſcinditur:
niſi reſtitutionis, vel appellationis
remedio. BART. Vel ſic: Exceptio
peremptoria poteſt opponi ante ſen-
tentiam, non poſtea, niſi ope reſtitu-
tionis in integrum ratione ætatis.
SALYC. Vel ſic: Exceptio perem-
ptoria poteſt opponi, & probari vſ-
que ad ſententiam definitiuam, po-
ſtea non:niſi lata ſit contra minore,
vel alium, qui mereatur reſtitutio-
nem in integrum: quia tunc com-
ptit reſtitutio contra ſententiam:
qua obtenta poterit opponi. h. d. ſe-
cundum PAVL.DE CAST.
I1. Impp. DIOCLETIANVS, & MAXI-
MIAN. AA. & CC. Alexandro.
Eremptorias exceptiones
omiſſas in initio l, antequã
ſententia feraturc, opponi poſ-
ſe f perpetuum edictum ma-
nifeſté declarat. Quod ſi aliter
actum fuerit, in integrum reſti-
I11..Imp. CONSTANTINVSA.
ad Proculum.
IMpertata t reſcripra t mon
placet admitti, ſi deciſæ ſe-
mel cauſæ fuerint iudiclali ſen-
tentia, quam prouocatio nulla
ſuſpendit: ſed eos, qui talia re-
ſcripta meruerunt, etiam limine
iudiciorum expelli. Dat. VI. Ra-
lend. Ian. Conſtant. & Licinio
AA. Coss.
DE FRVCTIBVS, ET LITIVMJEXPENSIS.
LI.
Atur hic titulus, vt intelligamus iudicem non tantum de re principali: ſed
etiam de eius rei fructibus, & de ſumptibus litis ſententiam debere proferre. Et
ſtatim initio proponitur fructus intelligi deductis iuſtis impenſis: proponitur regula
iuris, à qua nullus caſus excipi dicitur in l.fundus. D.fam-erc. & tamen vnus ex-
cipi debet ex l.vlt.J. de fun rei pr. Et iſta impenſa dicuntur, qua ſunt neceſſariæ,
vel vtiles, l.heres. D. de pet-her. facta conſeruãda, tuenda, curande rei, & fructui
quarendorum, aut redigendorum. His impenſis prius ſatisfit ex fructibus, deinde re-
liqui fructus restituuntur, ſi in cauſa restitutionis diuiduntur, ſi in cau ſa diuiſionis
fuerint. Et rei vindicationem, qua agitur aduerſus bona fidei poſſeſſorem, l.2. docet
ſequi etiam fructus poſt litem conteſtatam perceptos, aut percipiendos, & hodie fru-
ctus ſimplos, non vt ex XII. tab. duplos. Nam aduerſus malæ fidei poſſeſſorem fru-
tus retro computantur, maxime ſi agatur interdicto vnde vi, vel petitione heredi-
tatis, vel ſi ſpeciali iudicio nominatim petantur. In expenſas quoque litis iudex con-
demnationem facere debet, & in damna, vt prastet ea victori, qui vincitur,l.vlt. j.
quand. prou. non eſt nec. S.hæc autem. Inſt. de pœna tem. lit. & l. 4. hoc tit. illo
loco pro pecuniaria cauſa, poſt diſpendia, poſt ſumptus: Sic enim ex Vet. & prima
omnium editione Moguntina restituendus eſt, & ex Baſilin quibus eſt r du an-
u. Ex condemnatione igitur actori, vel reo, qui vicerit, reddun-
tur prater rẽ, & fructus, etiam expenſa litis, & damna vt itinerari ſumptus. Eſt
etiam in conuictum actorem actio calumnia, qua fuit in decimam partem litis, lõ-
ge diuerſam à decima, de qua in l pen. qua eſt decima expenſarum, non litis, vt do-
cui initio XII. Obſ.Debet autem de expenſis litis iudex pronunciare: id eſt, vel ab
eorum praſtatione abſoluere, vel in eorum prastationem condemnare, & abſoluere
ex cauſa, vt d.l pen. & N0. 82 Si nihil pronunciauerit, neque victori in victi ex-
penſari nomine vlla actio eſt. l. . hoc tit. aliter atque ſi forte de fructibus iudex ni-
hil pronunciauerit. nam integra eſt actio de fructibus. Non eſt etiam ius appellan-
di victori ob non habitam rationem expenſarum litis, l.vlt. j. quan pro.non eſt
nec. ſed iudex eo nomine victori tenetur. l properandum. S. ſin autem alterutra.
C. de iudic. Aliquando victor appellat, ſi ſententia ei non ſatisfaciat ad plenum, vt
D. Augustinus ait epiſt. 160. ſolere homines quando cum inimicis eorum conuictis
ſerius agitur, à mitiore ſententia prouocare) non etiam ſi expenſarum litis ratio
habita non ſit, & victus appellauerit: imô nec ſi ſententia non ſatisfaciat ad ple-
num, cum forte abſens ex contumacia cauſamtenuit, quo caſu etiam victor victo
refundit litis expenſas. dl properandumS ſin autem ex geſtis. Valde notanda eſt
conſtitutio l. vlt. vt qui ex priuilegio victi non agnoſcunt expenſas litis, aut minores
agnoſcunt, etiam victores à victo, licet idem priuilegium non habeant, nullas, aut
minores repoſcant. CVIAC.
TITVLVS
CAST.
1940
Mpetrata. J CASVS.
Sententia lata nter
a ctorem & reum, ſilter
impetrare voluerit, ve
fentẽtia reſcindatur: an
ſit audiendus, queritur?
Dicitur quodnon: quia
nec reſcriptu putà pri-
uilegiu concedetur: nec
conceſſum habebit effe-
ctum. ACCVRS.
f Impetrata reſcripta.
vt ſententia retracterur,
niſi diceret non obſtãte
ſententia: vt & arg. S. de
teſta. auth.hoc inter libe-
ros. & facit S. de tranſac.
l.cauſas. S. de erroad-
uo.l. ſententiis.
A, ,
DE FRVCTIBVS,
& litium expen-
ſis a.
Quia in ſententia fa-
cienda eſt mentio fru-
ctuum: & ſumptuum:
ideo de his dicit.
HOe ſruduum Ca-
SVS. Rem meam
mala fide poſſediſti, &
fructus percepiſti, & sü-
ptus in ea feciſti:ſi con-
ueniam te rei vindic. pro
parte, quid nomine fru-
ctuum contineatur li-
te conteſtara, quœritur?
Reſpond. quod id, quod
ſupereſt, deductis ex-
penſis. VIVIAN.
gHoc fructuum. re-
ni, quaſi dicat, mala fi-
dei poſſeſſor tenetur de
fructibus: ſed intellige
deductis expenſis: quia
nullus caſus, &c. vt hie,
& ffamil, erciſc. l. fun-
dus, qui. & ſol ma. l fru-
ctus.
h5 Quod iuſtis. qui fiüt
quarendorum, &c. vt ffi
de pet. hered. l ſi à patre.
S fin. & argument. ſuprà
de pe. here. l. in reſtituen-
da. Et diſtingue hic: ve
ſuprà de rei vindic. cer-
tum. melius in l. ex di-
uerſo ffde rei vind.
Itigator. JCASVS.
LEs conra te rei
vindic. & eſt ſententia
lata: non vis rem reſti-
tuere: ad quid mihi te-
nearis, quœritur? Re-
ſpond. quôd non ſolum
ad rem, & ad fructus
extãtes, ſed ad eos, quos
percipere porui ex tem-
pore, quo res fuit dedu-
cta in iudicium per li-
tem conteſta-quæ dicta
ſunt vera etiam in here-
de mala fide poſſidente.
Oc fructuums nomine continetur, quod
iuſtis h ſumptibus deductis ſupereſt. IIl.
Non. April. CC. CosS.
Poſt litem conteſtatam poſſeſſor tenetur
de fructibus perceptis, & percipiendis: & idem in here-
de eius. B ART. Vel ſic: Factus malæ fidei poſſeſſor, per
litem conteſtatam tenetur de perceptis, & de percipiendis: &
vitium eius tranſit in heredem. Vel ſic: Poſſeſſor conuentus
reali
J Concor. Gi,
ſuper verbo, li.
teras, in verſie.
item non valer.
extr de reſer.
a V. Tractat
Lanfranci de
expenſis, capxj
in praxi.
In omnibus
lib. manuſcri-
ptis ſcrip eſt:
vt in Codice
ThCont.
ſpõdet tacit obiectio-
bPoſſeſſor te-
netur de fru-
ctibus dedu-
ctis expenſis.