DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1058
2OI
Codicis Liber ſeptimus.
viceſima, qua ſtatim poſt mortem teſtatoris teſtamentum ape-
riri voluit. Paul. lib. 4.tit.6. CVIAC.
a Mittantur. idem in? quolibet poſſeſſorio: vt infrà ſi mo-
ment. poſſl j. Accvrs.
bqIs. ſcilicet, ſuperior iudex.
c (Crediderit. iſti duo &
alij ſunt ſf.de appell rec.l.
fin.
d Inuoluat. ſ. ſuperior
iudex.
finitiue.
e Nte ſententia. de-
f Et ordinem. &, proP
id eſt. Et dic, id eſt, ordi-
narium euentum:vel, id
eſt, ſententiam ordine
iuris prolatam.
gJ Diſcuſſore. genera
iudicum ſunt: & idem
in quolibet alio. Et
ſie not. ab interloou-
toria non appellarit ſed
demum lata definitiua
ſententia:vt hic, & ſu-
prà de ſentent. l. fin, & f.
de liber. cauſ. l.liberis. in
fine. & ſuprà de iudic. l.
apertiſſimi. & ſuprà de
appella. l.eo. S. ſuper. Sed
fallit in caſu, cum iudex
in criminali, ſeu ciuili
negotio quaſtionem in-
terlocutus eſt habẽdam
contra leges:vt ffde ap-
pel re.l.ij. quod intellige
de queſtione, qu fit
per tormenta, non de
quaeſtione principali,
qua iudex interlocuto-
ria ſententia definiat:li-
cèt quidam hoc intelle-
xerunt. 2. Item in ali
quando fideiuſſores ap-
probantur à delegato:vt
ſf-qui ſatiſd cogan l. arbi-
trioff à quibus appell non
licet. l. fin. licèt quidam
illas intelligant, quod
citra appellationem cor-
rigat delegans ſenten-
tiam talem delegati. 3.
Item fallit in alio, quem
habes ſuprà de appellal.
ſi quis prouocationem. Vel
illan expone, vt ibi. Sed
videtur ſemper ab inter-
locutoria appellari: vt
ff. de mino l. intra vtile.
quæ eſt contra. Solu.ibi
ſpeciale. Vel ibi trahit
ſecum executionem, &
cauſam fere toram de-
terminat. Item iure ca-
nonum videtur ſemper
poſſe appellari, ij quaſt.
vj. c.nõita. Alij verô di-
cunt etiam ſecundûm
leges ſemper poſſe ab
interlocutoria appella-
ri: & quod dicta l. de
appellre. dicitur, gratia
exempli eſt dict. Idem
ergo vbicuque per præ
dictas ll & per lffde præ-
uarica. l prauaricationis.
vbi dicit ſuper inclden-
ti ſententiandum, & per
conſequens appellandú:
& ſpeciale dicunt de his
iudicibus, in quibus hle
dicitur, vel dicunt ſen-
tentiæ, ſcilicet definiti-
ue, vel interlocutorlæ.
ADITO. Tu dicas
cum quritur, an ab in-
terlocutoria poſſit ap-
pellari, diſtinguendum
inter ius canonicum, & ciuile. Nam de iure
poſſeſſionem mittanturf,
auſus fuerit prouocare, inter-
poſitamque appellationem is,
cuius de ea re notio erit, reci-
piendam eſſe credideritc, vigin-
ti librarum argenti * multa, &
litigatorem, qui tam importune
appellauerit, & iudicem qui tam
ignauã cõniuentiam adhibuerit,
inuoluat d. Da. Non. Apr. Treu.
Auſonio X. & Olybrio Coss.
Ante definitiuam non appella-
tur. BALD. & SALYC. Vel ſic:
Ab interlocutoria non appellatur.
h.d. ſecundum BART& PAVL.
DE CASTRO.
VII. Iidem AAA. & ARCAD. ad
Pelagium comitem rerum
priuata rum *.
Nre ſententiæ tem-
pus, & ordinem f euentus,
nec à diſcuſſoreE, nec à ratio-
nali appellare liceat. Dat. XV.
Ralen. Mart. Med. Arcad. A.I. &
Bautone Coss.
uictus non appellat. h. d. BART.
& PAVL.DE CAST.
VIII. * Impp.ARCAD. & HONOR.
AA. Apollodoro comiti rerum
priuatarum.
E pubiearum neceſſiearurn,
& priuati œrarij depoſcit v¬
tilitas ne commoda, quæ domui
noſtræ debentur, callidis debi-
torumartibus differantur. Quã-
obrem appellatione eorum re-
iecta h, qui aperte manifeſté-
que conuicti ſunt: hoc obſerua-
ri precepti huius auctoritate cẽ-
ſemus, vt ei, quem conſtiterit
eſſe publicum debitorem, ap-
pellationis beneficium denege-
tur. Dat. IIl. Id. Auguſt. Med.
Arcadio IV. & Honorio IIl.
AA. Coss.
SI PENDENTE
TITVLVS
APPELLATIONE
mors interuenerit.
LXVI.
Endente appellatione, l.pen.. ait, pendente in numero cognitionum: id eſt,
nondum re iudicata ex appellatione, quomodo & rei ipſi pendere dicuntur, qui
nondum diſcrimine liberati ſunt. Et notandum quod ait dict lex penult. appella-
tionem pendentem in numero cognitionum peragi ſuo ordine; id eſt, ſeruato ordine
introductionum. Quod & hodie obſeruatur. Mors autem in hoc tit. id eſt, mors eius,
qui appellauit, vel eius, contra quem appellatum eſt, vel mors hominis, de cuius pro-
prietate lis eſt.ac primum l. penult oſtenditur mortuo homine quo de agebatur, pen-
dente appellatione, vel etiam pendente priore iudicio, litẽ durare propter peculium,
vt propter fructus & partus, & ſtipulationem de euictione. l.vtiqueff de rei vind.
Mortuo autem eo, qui appellauit à nominatione, lis penitus extinguitur,!.4. Mortuo
eo, qui appellauit à ſententia in negotio ciuili, lis transfertur in heredem, perinde ac
ſi priore iudicio mors ei contigiſſet, l. In negotio criminali, ita diſtinguimus: Aut
priori ſententia, contra quam appellauit, bona eius expreſſim publicata ſunt, aut ta-
cite. Si ſpecialiter: morte quidem eius crimen, id eſt, cauſa capitis extinguitur: ſed
quastio bonorum ſpecialiter publicatorum non extinguitur. Si tacite, vt ſi deporta-
tus ſit nullo alio adiecto, morte eius & crimen, & queſtio bonorun extinguitur, &
bona tranſmittuntur ad heredes:atque ita in multis partibus iuris multum intereſt
exprimatur aliquid, an tacite intelligatur. Nam vno ex his perempto, qu ſunt ex-
preſſa, non perimitur etiam alterum. Perempto expreſſo perimitur etiam quod ei ta-
cite infuit, & hac diſtinctio proponitur le3. & confirmatur l.1.ff-eo.l. vlt. j. ſi reus,
vel acc. mor fuer. Repetitio bonorum ſcelere quaſitorum nunquam perimitur, nec
ſi priori ſententia abſolutus ſit reus, ſicut nec bonorum ſpecialiter publicatorũ priori
ſententia. In ſpecie l.2. perimitur: quia obſignatio bonorum abſentis rei, non eſt pu-
blicatio: adnotatio inter reos non eſt condemnatio, licet ab ea appellari poſſit, & in
ea lege ponimus abſentem vita deceſſiſſe intra annum. Lex vltima vt accipienda
ſit, oſtendi lib. de diuer temp cap. 16. CVIAC.
Heredes appellatoris mortui ap-
pellatione pendete, in ciuili cauſa
coguntur appellationis cauſas red-
dere vel ſtare ſententiæ. BALD.&
SAL. Vel ſic: Inſtantia cauſæ ap-
pellationis tranſit ad heredem.
BART. & PAVL.DE CAST.
I. Imp. ALEXANDER A. Iuliano.
Es Tiam poſt mortem cius,
E dui qplplaaur, neceſe
eſt heredibus eius vel
reddere i cauſam prouocatio-
nis, vel ſtatutis acquieſcere.
PP.IIl. Non. Decem. Alex. Cos.
canonico ab omni
grauamine licet appellare quandocunque, cap ſuper eo ij extrà
Requiſitus, & annotatus ſi ap-
pellauerit, eo mortuo pendente ap-
pellatione, bona eius tranſeunt ad
heredes, non ad fiſcum. h. ſecun-
dumBALD. & SALYC. Vel ſic:
Ab annotatione bonon poteſt ap-
pellari, & appellatione pendente
morte rei pœna extinguitur, & bo-
na ad heredem tranſeunt. h. d. ſe-
cundum lect. magis notabilem, ſe-
cundum BART. & PAVL. DE
CAST.
Ets
I11 Iidem A. Marcellino.
qui requirendusl an-
princip. & l.fin. & j. de requiren reis. l.j
Publicus debitor manifeſte con-
2O12
de appell. quo caſu debet appellans caſumtationabilem expr-
mere coram iudice, à quo appelat cap vt debin Eapri-
re a verô ciuili ſie diſtinguas: quia aut interlocu e iu-
poſt definitiuam ſententiam, & poteſt appellari: v
l.ab executione. Aut profertur ante: & tunc aut nulla alia defini
oria profertur
t not. ſuprà o.
tina ſperatur, & poteſt
appellari, vt l. ait prator.
spermititur ſ de miuu,
efi-
Aut ſperatur alia
nitiua: & tunc aut gra-
uamen illatum & inter-
locutora non poteſt re-
parari per appellatio-
nem à definitiua, & po-
teſt appellari:vt l iff de
appell recipiend &qui ſa-
tiſd. cogan. l. arbitro Aut
a Appellare
ab interlocu.
cutoria an
3
quomodo ji-
ceat iure ci-
*Ex cod.
aat, aid ne
poreſt reparari, & tunc
aut eſt talis interlocu-
toria quæ perimit totu
negotium, & poterit ap-
pellari:vt l. intra vtileff.
de minor. aut totum ne-
gotium non perimit, &
non poterit appellari:vt
hie, l.ij. S. de epiſc. au-
dien.
E pulitarum C.¬
SVS. Si teneris fiſco
in decem, & ſis condem-
natus: non audieris ap-
pellans.
h Reieta, vt & ſuprà
eod. l. obtinendum. Sed
contra, ſuprà de appellat.
l. quoniam nonnulli. Sed
ibi ſolui.
SI PENDENTE
appellatione, &c.
Dixit ſuprà quando ab
initio non fuit admitten-
da appellationunc quan-
do ex poſtfacto extingui-
tur.
Tiam. CASVS.
Ei Petij à te decem,
condemnatus estappel-
latione pendente con-
ceſſiſti in fata: an heres
tuus cauſam appella-
tionis debeat proſequi,
queritur? Dicitur quod
ſic: alioquin ſtabit iu-
dicatis.
i Reddere. i. proſequi.
k Vel ſtatutis. hoc in
ciuilibus cauſis: in cri-
minalibus verô diſces
infrà l. iij. 5 Item facit
hc lex pro beis, qui di-
cunt appellantẽ in cau-
ſa appellationis proba-
re: vt ſuprà de appellat.l.
hi, qui.
Elu, Casvs vo-
lebam te accuſare
de crimine capitali: in-
coperas abeſſe iuder te
citauir: bona tua deſcri-
b Appellans
in cauſa ap-
pellationis
probare de-
bet.
bi fecit! intra annum te
præſentaſti, & litẽ pro-
ſecutus fuiſti, & appel-
latione pendente deceſ-
ſiſti:an bona tua pd he-
redes tuos tranſmiſiſti,
quaritur? Dicitur quod
ſic.
l Eius, qui requirendus.
abſens de capitali crimi-
ne non damnatur: ſed
bona cius deſcribuntur,
vt copiam ſui praſtet, vt
intra annum adueniens
recuperet res ſuas: poſt
annu verô veniens pur-
get innocentiam ſuam
quandocunque: ſed bona non recuperat:vt ff de requir. reisl.j. in
a JAnno