DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1059
2o3 Si pendente appellat &c. Tit. Ixvj. 2014
a Annotatus. Annotatus ergo eſt, qui reus abſens eſt
aAnnotatus tus, bonis eius obſignati
quis dicatur intra annum diſtractis
ljS. praſides. & l. ij. &
iiij. & v. AccvRS.
a Appellauit à ſenten-
tia annotationis ſecun
dûm quoſdam: ſed tamẽ
idem ſi non appellaſſet,
& deceſſiſſer, intra an-
num: vel ſe liti obtuliſ-
ſet, & deceſſiſſer intra
annum: vt ff.de requirẽ.
reis.l. j. in fin. Vel dic ap-
pellatum eſſe à ſenten-
tia lata ſuper crimine, i.
ſuper principali cauſa:
quia rediit ille intra an-
num: & cauſam agere
cœpit: ſed an heredes
reddere tenentur cauſas
appellationis? Py. dicit
oraitre exra quod non Pla licitquo
de cler contug. ſic, propter bona: ſed ſi
inducit hane dicatur appellatu à ſen-
l quoi tentia annotationis; nõ
maie nus veilos, &uato eus inera
ingreſſi ex¬ annum: ſed poſt annum
preſse donen tacite fuerant confiſcã-
tur Eccleſix, da, vnde & tunc idem,
oO, vt heres non proſequa-
reo rece turtur ll proei licét an-
dente: ſecus ſi notatio expreſsè fiat: ſi
tacite dieẽdo, autem à ſententia prin-
offero me huie cipali nulla facta anno-
monaſterio. atione fuit appellat:
e tune ſerua quod habes
infrà, l. proxi. & facit S.
de iur. & fac. ignoran. l.
errorem & j de iure fiſci.
Leorum lib. 10. & de ac-
cuſat. l.abſentem.
4GGin c. quid
à te ſuper ver-
Iis. CASV S. Reus
criminis in exilium
damnatus cum bonis
ademptis appellauit, &
appellatione pendente
deceſſit: an appellatio-
nis cauſa propter boua
agitari poſſit, quritur?
Diſtinguitur: aut tacite
ſunt adempta, quia eſt
deportatus: aut expreſ-
se, vt relegatus. primo
caſu non ſupereſt quæ-
ſtio, ſecundo ſic. VI-
VIANVS.
cSi is. pone caſum per
l.J. ſi re vel acc. mor lſi.
d’J Ademptis. ſcilicet
ſpecialiter.
e Adimat tacite : vt
cum eſt deportatus.
f( Supereſſe poteſt. nam-
portare iubet. ſi in expreſſo non valet,
c Tacitum nõ nec in tacito: vt ff de
valet, quod ex¬ ſeruit ruſtic. præd.l. item.
preſſum non 5. qui habet.
valet. g Ex damnatione. ſcil.
tacite: ſed expreſse ex
ſpeciali ſententia: & hoc
eſt quod ſequitur.
h’Auferantur:vt in re-
d Relegati ad legato ad tempus: vt d
tempus qu
conditio.
deuocatus.
al. vocatus.
bTacite bona
adimit, qui de-
& facit ad l. iſtam ff. de
interdict. & releg. l relega
tor. ad tempus, & ff de
iure fiſc.l. Lucius, & ffde
bon. dam. lfin.S. inter. &
ff. ad legẽ Falcidiam.l. in
ratione. j. S. cum quidam,
& ffad Sila.l Caius.
I pater tuus. CAsVS.
Ad decurionatum
in fiſcum coguntur. Annotatio verô
teris ad annotat miſſis,
J. de pœnis l deportatori,
dela-
s: & his qu mora peritura ſunt, eriam
preci õque deponendo: ſed poſt annum
fit publicé, id eſt, edicto li-
quæ dicitur requiſitio: vtffde requ reis.
notatus appellauit b& ante a¬
ctam cauſam mortuus eſt, bona
ad ſucceſſorẽ pertinere, parenti-
bus meis placuit. PP. IIl. Non.
Decemb. Alex. Coss.
Extincta per mortempœna ca-
pitalis appellatione pendente, non
extinguitur bonorum confiſcatio
expreſſa: ſed tacita ſic. BAL. &
SAL. Vel ſic: Expreſſa ademptio
bonori, morte appellantis non pe-
rimitur: ſecus in tacit. BART.
III. Idem A. Vlpio.
Iis, qui ademptis d bonis
in exilium datus eſt, appel-
lauerit, ac pendente prouocatio-
ne defunctus eſt: quamuis cri-
men in perſona eius euanue-
rit: tamen cauſam bonorum agi
oportet. Nam multum intereſt,
vtrûm capitalis pœna irrogata
bona reo quoq; adimat e (quo
caſu morte eius extincto crimi-
ne, nulla quaſtio ſupereſſe po-
teſt f) an verô non ex damna-
tione s capitis: ſed ſpeciali præ-
ſidis ſententia bona auferan-
tur h tuc etenim ſubducto reo,
ſola capitis cauſa perimitur, bo-
norum remanente quaeſtione.
PP. VI. Id. Mar. Modeſto, &
Probo Coss.
Cauſa honoris, vel offici, morte
ſoluitur h. d. ſecundum BALD.
Vel ſic: Cauſa appellationis ſuper
muneribus perſonalibus morte fi-
nitur.h.d. ſecundum BART. Vel
ſic: Cauſa appellationis interpo-
ſitæ à muneris nominatione, mor-
te appellantis expirat. PAVL.
DE CASTR.
IV. Imp. GORDIANVS A.
Alexandro.
I pater tuus ad décuriona-
tum euocatus* appellatio-
nem interpoſuit, eaque pendẽ-
te conceſſit in fatum: honoris
eius queſtio morte finita eſt.
Licét moriatur ancilla petita
cum peculio: durat tamen cauſa
appellationis propter peculium.
PAVL. DE CAST.
vocatus fuiſti, & appellaſti: & appellatione pendente deceſſiſti.
an tuus heres teneatur proſequi? Dicitur quod non.¬ VIVIA.
i Finita eſt. & ita heredes non teuentur proſequi, niſi pro pre-
terito tẽmpore quod fluxit aute mortem nominati. Tenebitur
enim heres nominati, ſi ceſſauit gerere, vel appellauit per mali-
V. Idem A, Felici.
Vamuis ancilla, de cuius
dominio diſceptabatur, &
à rectore prouincie contra te ius
dictatum fuerat *, in fatum cõ-
ceſſerit: tamen cum appellatio-
nem ſuper ea re interpoſitã fuiſ-
ſe, & in numero cognitionum
pendêre proponas, ea prouoca-
tio ſuo ordinel propter pecu-
lium ancill andiri deber.
Singularis eſt lex iſta: & habet
duas partes. & h d. Ultra id tẽpus,
quod datur appellanti, heres eius
habet quatuor menſes. h. d. prima
particula: & ſecunda h. d. Dicti
quatuor menſes elapſo tõpore, quod
heredibus datur ad deliberãdum,
non currt h d ſecundim aliquos.
Vel aliter: Hæres vltra tépus da-
tum ad deliberandum per l. cum
antiquioribus habet quatuor mẽ-
ſes BART. Vel ſic: Vltra tempus
conceſſum appellanti ad proſequẽ-
dum, heres eius habet quaiuor mẽ-
ſes, qui incipiunt ei currere poſt
tempus ad deliberandi conceſſum.
h. d. ſecundum SALYC. Vel ſic:
Vltra tempus, quod datur ad pro-
ſequendam appellationem, dantur
heredi appellantis quatuor men-
ſes. PAVL. DE CASTR0.
VI.* Imp. CONSTANTIN. A. ad
Baſſum prafectum vrbi,
poſt alia.
Stmus ex litgatoribus ad-
huc pendente appellatione
defunctus ſit:nõ reſiduum tan-
tûm tẽporis y heredes eius ha-
beant: ſed etiam alios quatuor
menſes. Sin autem ad delibera-
tionem hereditatis m certû tem-
pus indulgetur, poſt lapſum d
eius temporis quatuor menſiu
numerabitur n ſpaciü: ne igno-
rantes negotium, vel etiam ſu-
per adeüda hereditate dubitan-
tes, priuſquam aliquod cõmo-
dum ſentiant, damnis affici cõ-
pellantur. PP. XIII. Ralen. Iun.
Sirmij, Criſpo Il. & Conſtanti-
no II. CC. Coss.
DE HIS, QVI PER*METV M
iudicis non appellauerunt.
TITVLVS LXVII.
E qui propter metum iudicis non appellat intra conſtituta tempora iudica-
tum facere cogitur: quia vanus eſt metus. Qui vero propter violentiam, & ter-
rorem, quem infert iudex, non appellat voce, aut libello, ſatis habet intra conſtituta
appellationi tempora id publice conteſtari, vt conteſt ationi pro appellatione cedat,
l.cum quidam. ffde appellat. CVIAC.
Vbi princeps, ibi ſecuritas: & illa
formido vana eſt, que formidoloſo
non patrocinatur. BALD. Vel ſic:
In curia principis ceſſat præſum-
ptio iuſti timoris. h. d. BART. &
PAVL.DE CAST. & SALYC.
tiã;vt S. de excu. tut.
tempo.earum.l. quanquã.
& ffade excuſa. tutl. qui
teſtamento, & ff. ſi tut.
vol cura. vel magil.j. &
lfin. & facit ad iſtam ſu¬* iudicatum.
prà ne filius pro patre. l.
ne contra, & lpatris.
Vamuis.) CAsvs.
Petij à te ancill-
lam cum peculio, con-
demnatus mihi fuiſti,
appellatione pendente
deceſſiſti: non eſt extin,
cta appellatio propter
peculium ancillæ. Prœ-
finita enim ſunt tempo-
ra fatalia, intraquæ de-
bet exerceri cauſa appel-
lationis: ſi te adhuc ſu-
perſtite aliquid de tem-
pore effluxerit, reſiduum
dabitur. heredi tuo ad
proſequendam appella-
tioné, & preterea tem-
pus quatuor menſium:
& ſi heres petierit tem-
pus ad deliberandum de
hereditate eius qui ap-
pellauerit, & iam deceſ-
ſit:eo lapſo incipiet cur-
rere tempus quatuor
mẽſium ad proſequen-
dam appellationem, ne
ignorantes negotium,
damnis afficiantur.
R Et in numero. de
multis queſtionib ap-
pellationem cognoſce-
bat, & facit ad l. iſtam
ſuprà de libe. cau. l prin-
cipaliter j.& de aſſer. tol.
l fina & ne de ſta.defun.
l.quamuis.
l Ordine. ſuſceperat
iudex alias cognitiones
quarum aliqua cogni-
tionem iſtam præcede-
re debebat: inde eſt
quod dicit ſuo ordine.
ACCVRS.
a CIvnus. Huius lſpe-
ciem, atque etiam
totam explicationem,
vide in tractat. de praſcr.
cap. 16. CVIAC.
Pendente appellatio-
ne. Intra primum putà
lapſum, id eſt, intra ſex
menſes, cûm ei ſupereſ-
ſent 2. menſes tantûm.
CVIAC.
7 Tantum tẽporis. Pu-
tà duo menſes. CvrAC.
m q Hereditatis. ſc. eius
ui appellauit.
Joſt lapſum. Non ex
morte teſtatoris currut,
ſed à finito tempore he y al. propter.
redi liberandi cauſa da-
to. CVIAC.
nNumerabitur. Con-
tra S. de iure delib l. cum
antiquioribus. Soluhit
habet tempus quatuor
menſium ad appellatio-
nem exercendam vltra
id quod ibi datur ad de-
liberandum.
*-ExOCoT .
11tit33lib1.
t al.PP. Cont.
DE HIS QVIPER
metum iudicis non
appellauerunt.
Suprà
a Annotatus. Annotatus ergo eſt, qui reus abſens eſt
aAnnotatus tus, bonis eius obſignati
quis dicatur intra annum diſtractis
ljS. praſides. & l. ij. &
iiij. & v. AccvRS.
a Appellauit à ſenten-
tia annotationis ſecun
dûm quoſdam: ſed tamẽ
idem ſi non appellaſſet,
& deceſſiſſer, intra an-
num: vel ſe liti obtuliſ-
ſet, & deceſſiſſer intra
annum: vt ff.de requirẽ.
reis.l. j. in fin. Vel dic ap-
pellatum eſſe à ſenten-
tia lata ſuper crimine, i.
ſuper principali cauſa:
quia rediit ille intra an-
num: & cauſam agere
cœpit: ſed an heredes
reddere tenentur cauſas
appellationis? Py. dicit
oraitre exra quod non Pla licitquo
de cler contug. ſic, propter bona: ſed ſi
inducit hane dicatur appellatu à ſen-
l quoi tentia annotationis; nõ
maie nus veilos, &uato eus inera
ingreſſi ex¬ annum: ſed poſt annum
preſse donen tacite fuerant confiſcã-
tur Eccleſix, da, vnde & tunc idem,
oO, vt heres non proſequa-
reo rece turtur ll proei licét an-
dente: ſecus ſi notatio expreſsè fiat: ſi
tacite dieẽdo, autem à ſententia prin-
offero me huie cipali nulla facta anno-
monaſterio. atione fuit appellat:
e tune ſerua quod habes
infrà, l. proxi. & facit S.
de iur. & fac. ignoran. l.
errorem & j de iure fiſci.
Leorum lib. 10. & de ac-
cuſat. l.abſentem.
4GGin c. quid
à te ſuper ver-
Iis. CASV S. Reus
criminis in exilium
damnatus cum bonis
ademptis appellauit, &
appellatione pendente
deceſſit: an appellatio-
nis cauſa propter boua
agitari poſſit, quritur?
Diſtinguitur: aut tacite
ſunt adempta, quia eſt
deportatus: aut expreſ-
se, vt relegatus. primo
caſu non ſupereſt quæ-
ſtio, ſecundo ſic. VI-
VIANVS.
cSi is. pone caſum per
l.J. ſi re vel acc. mor lſi.
d’J Ademptis. ſcilicet
ſpecialiter.
e Adimat tacite : vt
cum eſt deportatus.
f( Supereſſe poteſt. nam-
portare iubet. ſi in expreſſo non valet,
c Tacitum nõ nec in tacito: vt ff de
valet, quod ex¬ ſeruit ruſtic. præd.l. item.
preſſum non 5. qui habet.
valet. g Ex damnatione. ſcil.
tacite: ſed expreſse ex
ſpeciali ſententia: & hoc
eſt quod ſequitur.
h’Auferantur:vt in re-
d Relegati ad legato ad tempus: vt d
tempus qu
conditio.
deuocatus.
al. vocatus.
bTacite bona
adimit, qui de-
& facit ad l. iſtam ff. de
interdict. & releg. l relega
tor. ad tempus, & ff de
iure fiſc.l. Lucius, & ffde
bon. dam. lfin.S. inter. &
ff. ad legẽ Falcidiam.l. in
ratione. j. S. cum quidam,
& ffad Sila.l Caius.
I pater tuus. CAsVS.
Ad decurionatum
in fiſcum coguntur. Annotatio verô
teris ad annotat miſſis,
J. de pœnis l deportatori,
dela-
s: & his qu mora peritura ſunt, eriam
preci õque deponendo: ſed poſt annum
fit publicé, id eſt, edicto li-
quæ dicitur requiſitio: vtffde requ reis.
notatus appellauit b& ante a¬
ctam cauſam mortuus eſt, bona
ad ſucceſſorẽ pertinere, parenti-
bus meis placuit. PP. IIl. Non.
Decemb. Alex. Coss.
Extincta per mortempœna ca-
pitalis appellatione pendente, non
extinguitur bonorum confiſcatio
expreſſa: ſed tacita ſic. BAL. &
SAL. Vel ſic: Expreſſa ademptio
bonori, morte appellantis non pe-
rimitur: ſecus in tacit. BART.
III. Idem A. Vlpio.
Iis, qui ademptis d bonis
in exilium datus eſt, appel-
lauerit, ac pendente prouocatio-
ne defunctus eſt: quamuis cri-
men in perſona eius euanue-
rit: tamen cauſam bonorum agi
oportet. Nam multum intereſt,
vtrûm capitalis pœna irrogata
bona reo quoq; adimat e (quo
caſu morte eius extincto crimi-
ne, nulla quaſtio ſupereſſe po-
teſt f) an verô non ex damna-
tione s capitis: ſed ſpeciali præ-
ſidis ſententia bona auferan-
tur h tuc etenim ſubducto reo,
ſola capitis cauſa perimitur, bo-
norum remanente quaeſtione.
PP. VI. Id. Mar. Modeſto, &
Probo Coss.
Cauſa honoris, vel offici, morte
ſoluitur h. d. ſecundum BALD.
Vel ſic: Cauſa appellationis ſuper
muneribus perſonalibus morte fi-
nitur.h.d. ſecundum BART. Vel
ſic: Cauſa appellationis interpo-
ſitæ à muneris nominatione, mor-
te appellantis expirat. PAVL.
DE CASTR.
IV. Imp. GORDIANVS A.
Alexandro.
I pater tuus ad décuriona-
tum euocatus* appellatio-
nem interpoſuit, eaque pendẽ-
te conceſſit in fatum: honoris
eius queſtio morte finita eſt.
Licét moriatur ancilla petita
cum peculio: durat tamen cauſa
appellationis propter peculium.
PAVL. DE CAST.
vocatus fuiſti, & appellaſti: & appellatione pendente deceſſiſti.
an tuus heres teneatur proſequi? Dicitur quod non.¬ VIVIA.
i Finita eſt. & ita heredes non teuentur proſequi, niſi pro pre-
terito tẽmpore quod fluxit aute mortem nominati. Tenebitur
enim heres nominati, ſi ceſſauit gerere, vel appellauit per mali-
V. Idem A, Felici.
Vamuis ancilla, de cuius
dominio diſceptabatur, &
à rectore prouincie contra te ius
dictatum fuerat *, in fatum cõ-
ceſſerit: tamen cum appellatio-
nem ſuper ea re interpoſitã fuiſ-
ſe, & in numero cognitionum
pendêre proponas, ea prouoca-
tio ſuo ordinel propter pecu-
lium ancill andiri deber.
Singularis eſt lex iſta: & habet
duas partes. & h d. Ultra id tẽpus,
quod datur appellanti, heres eius
habet quatuor menſes. h. d. prima
particula: & ſecunda h. d. Dicti
quatuor menſes elapſo tõpore, quod
heredibus datur ad deliberãdum,
non currt h d ſecundim aliquos.
Vel aliter: Hæres vltra tépus da-
tum ad deliberandum per l. cum
antiquioribus habet quatuor mẽ-
ſes BART. Vel ſic: Vltra tempus
conceſſum appellanti ad proſequẽ-
dum, heres eius habet quaiuor mẽ-
ſes, qui incipiunt ei currere poſt
tempus ad deliberandi conceſſum.
h. d. ſecundum SALYC. Vel ſic:
Vltra tempus, quod datur ad pro-
ſequendam appellationem, dantur
heredi appellantis quatuor men-
ſes. PAVL. DE CASTR0.
VI.* Imp. CONSTANTIN. A. ad
Baſſum prafectum vrbi,
poſt alia.
Stmus ex litgatoribus ad-
huc pendente appellatione
defunctus ſit:nõ reſiduum tan-
tûm tẽporis y heredes eius ha-
beant: ſed etiam alios quatuor
menſes. Sin autem ad delibera-
tionem hereditatis m certû tem-
pus indulgetur, poſt lapſum d
eius temporis quatuor menſiu
numerabitur n ſpaciü: ne igno-
rantes negotium, vel etiam ſu-
per adeüda hereditate dubitan-
tes, priuſquam aliquod cõmo-
dum ſentiant, damnis affici cõ-
pellantur. PP. XIII. Ralen. Iun.
Sirmij, Criſpo Il. & Conſtanti-
no II. CC. Coss.
DE HIS, QVI PER*METV M
iudicis non appellauerunt.
TITVLVS LXVII.
E qui propter metum iudicis non appellat intra conſtituta tempora iudica-
tum facere cogitur: quia vanus eſt metus. Qui vero propter violentiam, & ter-
rorem, quem infert iudex, non appellat voce, aut libello, ſatis habet intra conſtituta
appellationi tempora id publice conteſtari, vt conteſt ationi pro appellatione cedat,
l.cum quidam. ffde appellat. CVIAC.
Vbi princeps, ibi ſecuritas: & illa
formido vana eſt, que formidoloſo
non patrocinatur. BALD. Vel ſic:
In curia principis ceſſat præſum-
ptio iuſti timoris. h. d. BART. &
PAVL.DE CAST. & SALYC.
tiã;vt S. de excu. tut.
tempo.earum.l. quanquã.
& ffade excuſa. tutl. qui
teſtamento, & ff. ſi tut.
vol cura. vel magil.j. &
lfin. & facit ad iſtam ſu¬* iudicatum.
prà ne filius pro patre. l.
ne contra, & lpatris.
Vamuis.) CAsvs.
Petij à te ancill-
lam cum peculio, con-
demnatus mihi fuiſti,
appellatione pendente
deceſſiſti: non eſt extin,
cta appellatio propter
peculium ancillæ. Prœ-
finita enim ſunt tempo-
ra fatalia, intraquæ de-
bet exerceri cauſa appel-
lationis: ſi te adhuc ſu-
perſtite aliquid de tem-
pore effluxerit, reſiduum
dabitur. heredi tuo ad
proſequendam appella-
tioné, & preterea tem-
pus quatuor menſium:
& ſi heres petierit tem-
pus ad deliberandum de
hereditate eius qui ap-
pellauerit, & iam deceſ-
ſit:eo lapſo incipiet cur-
rere tempus quatuor
mẽſium ad proſequen-
dam appellationem, ne
ignorantes negotium,
damnis afficiantur.
R Et in numero. de
multis queſtionib ap-
pellationem cognoſce-
bat, & facit ad l. iſtam
ſuprà de libe. cau. l prin-
cipaliter j.& de aſſer. tol.
l fina & ne de ſta.defun.
l.quamuis.
l Ordine. ſuſceperat
iudex alias cognitiones
quarum aliqua cogni-
tionem iſtam præcede-
re debebat: inde eſt
quod dicit ſuo ordine.
ACCVRS.
a CIvnus. Huius lſpe-
ciem, atque etiam
totam explicationem,
vide in tractat. de praſcr.
cap. 16. CVIAC.
Pendente appellatio-
ne. Intra primum putà
lapſum, id eſt, intra ſex
menſes, cûm ei ſupereſ-
ſent 2. menſes tantûm.
CVIAC.
7 Tantum tẽporis. Pu-
tà duo menſes. CvrAC.
m q Hereditatis. ſc. eius
ui appellauit.
Joſt lapſum. Non ex
morte teſtatoris currut,
ſed à finito tempore he y al. propter.
redi liberandi cauſa da-
to. CVIAC.
nNumerabitur. Con-
tra S. de iure delib l. cum
antiquioribus. Soluhit
habet tempus quatuor
menſium ad appellatio-
nem exercendam vltra
id quod ibi datur ad de-
liberandum.
*-ExOCoT .
11tit33lib1.
t al.PP. Cont.
DE HIS QVIPER
metum iudicis non
appellauerunt.
Suprà