DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29252#0007
Archiwa, biblioteki, zbiory pamiątek niejednokrotnie kryją rzeczy czy to
zapomniane, czy czekające na swój czas odkrycia. Do takich pozycji należy
niewątpliwie przywrócony z zapomnienia rękopis Portrety i zańytA;;' X^t<#<2t
O/e/Powtczów w tSVacpM Józefa Smolińskiego z 1904 roku - malarza,
konserwatora, a z powołania badacza i inwentaryzatora zabytków. O zna-
czeniu i randze rękopisu świadczy fakt, że jest on dokumentem nie istniejącej
dziś cerkwi - monasteru Trójcy św. w Słucku, związanej bezpośrednio
z lokalną dynastią książęcą. Daje on nam więc możliwość poznania tradycji
i kultury tych ziem tak bardzo zniszczonych, a nie do końca poznanych w ich
dziedzictwie i dorobku.
Opracowanie ma charakter inwentaryzatorski, opisom towarzyszą dobre
jakościowo fotografie oraz - co szczególnie cenne - rysunki. Do najciekaw-
szych z nich należą barwne akwarelowe kopie w skali 1:1, które są jedynym
śladem po nigdy nie publikowanym, niecodziennym obiekcie, jakim był
iluminowany Ewangeliarz, sporządzony w 1582 roku własnoręcznie przez
Jerzego Olelkowicza, ostatniego z książąt Słuckich.
Charakter zabytków słuckich sprawia, że publikacja materiałów jest nie
tylko przyjaznym gestem wobec Białorusi, ale również dowodem na
nierozerwalne związki wspólnego dziedzictwa kulturowego łączące Białoruś
z Polską.
Wśród omawianych obiektów znajdują się takie, które jak wspomniany
Ewangeliarz należy bezspornie do sztuki ruskiej, ale są również importy dzieł
czysto polskich, np. późnogotycki kielich, zapewne dzieło złotnika krakow-
skiego, są też wreszcie przykłady przenikania się obu kultur, do których
należą portrety książąt, a także sama architektura cerkwi, o formach
wyraźnie zlatynizowanych.
Nie można na koniec pominąć zasług autorki dr Marii Kałamajskiej-
-Saeed oraz wydawcy - Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, którzy
przygotowując do druku rękopis, przywracają pozbawionemu dziś zabyt-
ków Słuckowi świetną kartę jego historii.
prof, dr hab. Tadeusz Polak
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki
Pełnomocnik Rządu do Spraw
Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego Za Granicą
V
zapomniane, czy czekające na swój czas odkrycia. Do takich pozycji należy
niewątpliwie przywrócony z zapomnienia rękopis Portrety i zańytA;;' X^t<#<2t
O/e/Powtczów w tSVacpM Józefa Smolińskiego z 1904 roku - malarza,
konserwatora, a z powołania badacza i inwentaryzatora zabytków. O zna-
czeniu i randze rękopisu świadczy fakt, że jest on dokumentem nie istniejącej
dziś cerkwi - monasteru Trójcy św. w Słucku, związanej bezpośrednio
z lokalną dynastią książęcą. Daje on nam więc możliwość poznania tradycji
i kultury tych ziem tak bardzo zniszczonych, a nie do końca poznanych w ich
dziedzictwie i dorobku.
Opracowanie ma charakter inwentaryzatorski, opisom towarzyszą dobre
jakościowo fotografie oraz - co szczególnie cenne - rysunki. Do najciekaw-
szych z nich należą barwne akwarelowe kopie w skali 1:1, które są jedynym
śladem po nigdy nie publikowanym, niecodziennym obiekcie, jakim był
iluminowany Ewangeliarz, sporządzony w 1582 roku własnoręcznie przez
Jerzego Olelkowicza, ostatniego z książąt Słuckich.
Charakter zabytków słuckich sprawia, że publikacja materiałów jest nie
tylko przyjaznym gestem wobec Białorusi, ale również dowodem na
nierozerwalne związki wspólnego dziedzictwa kulturowego łączące Białoruś
z Polską.
Wśród omawianych obiektów znajdują się takie, które jak wspomniany
Ewangeliarz należy bezspornie do sztuki ruskiej, ale są również importy dzieł
czysto polskich, np. późnogotycki kielich, zapewne dzieło złotnika krakow-
skiego, są też wreszcie przykłady przenikania się obu kultur, do których
należą portrety książąt, a także sama architektura cerkwi, o formach
wyraźnie zlatynizowanych.
Nie można na koniec pominąć zasług autorki dr Marii Kałamajskiej-
-Saeed oraz wydawcy - Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, którzy
przygotowując do druku rękopis, przywracają pozbawionemu dziś zabyt-
ków Słuckowi świetną kartę jego historii.
prof, dr hab. Tadeusz Polak
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki
Pełnomocnik Rządu do Spraw
Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego Za Granicą
V