Kałamajska-Saeed, Maria; Polen / Biuro Pełnomocnika Rza̜du do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granica̜ [Hrsg.]: Portrety i zabytki książąt Olelkowiczów w Słucku, inwentaryzacja Józefa Smolińskiego z 1904 r. (Warszawa, 1996)

krewnych po matce, którzy naówczas stojąc
u szczytu znaczenia i potęgi słynęli z zamiłowania
do literatury i sztuk, kwitnących w Polsce za złotych
czasów panowania Jagiellonów^.
Niektóre zabytki artystyczne pochodzące z cza-
sów Księcia Jerzego III dochowały się dotąd w Słuc-
ku w monasterze świętej Trójcy, których fotografje
i opisy niżej załączam.
Książe Jerzy III żonaty był z Barbarą Kiszczanką
wojewodzianką Podlaską i miał jedyną córkę Zofię,
żonę Janusza Radziwiłła księcia na Birżach i Dubin-
kach Podczaszego Wielk. Ks. Lit., która odziedziczy-
wszy całą schedę po ojcu i bezdzietnych stryjach,
sama będąc bezpotomna, zapisała mężowi swemu
Księztwo Słuckie i Kopylskie i zmarła ostatnia
z książąt Słuckich w r. 1612 dnia 9. Marca w Omelo-
wie, pochowana w cerkwi Świętej Trójcy w Słucku,
gdzie mąż wystawił jej skromny sarkofag cynowy
w formie skrzyni, z wypisanym rodowodem po łacinie
i po rusku cerkiewnemi literami (o czem niżej).
Młody Książe Jerzy III przedstawiony jest na
portrecie na tle fałdzistej czerwonej draperji w stro-
ju włoskim, w białej krezie na szyi i w kaftanie
granatowego koloru, przepasany jasnym pasem;
spodnie obcisłe ciemno brązowe, płaszcz ciemno
czerwony z podszewką żółtą adamaszkową w or-
nament renes: E"
ką rękojeścią E*^
Napis w ot E
ŻKUB y)Ke i E ^
Vivo autem i E

Symeon i Ak
cioła wschód
bezpotomnie
Książe Jan
Mielecką, có:
Podolskich ^
powtórnie za
kiewicza Pod
wody wiłeńsł

E-2 O

Ę- O
^ o
^ O

E E

został socyuszem zakonu O.O. Jezuitów w Lublinie
(Jaroszewicz „Obrazy Litwy") gdzie umarł i jest
pochowany.
Za Biskupa Baranowskiego w 1878 roku w czasie
restauracyi kościoła katedralnego, w kaplicy mar-
murowej Pana Jezusa Trybunalskiego, fundowanej
przez Katarzynę Tenczyńską księżne Olelkiewiczo-
wą, wypisano na ścianie we wnęce nazwiska zmar-
łych pochowanych w podziemiach kościelnych. Na
początku wyliczony jest Książe Jan Symeon Olel-
kowicz pochowany w 1593 roku.
Napis na portrecie podaje:
Symeon Xiąże Słuckie umarł 1597 (!) łeży w Lub-
linie.
Data zgonu Księcia Jana-Symeona jest mylną na
portrecie, jak przekonywają następujące źródła:
Hr. K. Stadnicki „Bracia Wład. Jagieł." podaje
powołując się na Niesieckiego, że śmierć Aleksand-
ra i J. Symeona książąt Olelkowiczów nastąpiła
między rokiem 1591-1593.
T. Jewłaszewski w swoich współczesnych Pamięt-
nikach pisze na str. 57, że J. Symeon Książe Olel-
kowicz umarł d. 9. Marca 1592 r., dalej zaś mówi, że
wdowa po księciu J. Symeonie Zofja wyszła zamąż za
Jana Karola Chodkiewicza w 1593 r., a więc w rok po
stracie pierwszego męża^f
Portret księcia J. Symeona namalowany jest na
tle czerwonej draperyi. Ubranie jego składa się
z bekieszy węgierskiej fioletowego koloru z białą
krezą na szyi, z pasa z jasnej jedwabnej materyi,
i z delii wiśniowego koloru z futrzanemi wyłogami,
zarzuconej na jedno ramię. Szpada zawieszona na
osobnym pasku. W otoku portretu napis następu-
jący (ił. 40):
Yxiapn ^:e: Xc 3ar3H YMpe ą,a TKnBymjn HeKTOMy
ceón ŻKHByT Ho YMemeMy 3a nxB u BocxenjeMy;
Pro Omnibus mortuus est Chrystus ut vivunt jam
non.
Sibi vivant sed ei qui pro ipsis mortu est et resvrexit:
zav..
Dalszy ciąg napisu tego przy restauracyi port-
retów zamalowano.
Napis na portrecie Księcia Aleksandra Olelkowi-
cza podaje:
Alexander Xiąże Słuckie umarł 1591 leży w Słucku.
Niesiecki zgodnie z innemi źródłami pisze, że
Aleksander Książe Olelkowicz umarł bezżenny
w Krakowie d. 26 Czerwca 1591 r. (możnaby więc
55