DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25716#0010
Uniwersytet Warszawski należy do licznej grupy uni-
wersytetów europejskich i amerykańskich, które wydala
epoka oświecenia. Powstał w tym samym czasie co m.in.
Uniwersytet Humboldta w Berlinie (1811), Uniwersytet
Wirginii w Charlottesville (1819) i Uniwersytet Londyński
(1822). W przeciwieństwie jednak do tych uczelni jego ży-
wot, zwłaszcza w XIX wieku, był niezwykle dramatyczny.
Przypominał losy samej Warszawy, której jest integralną
częścią i, do pewnego stopnia, losy całej Rzeczypospolitej,
która w wyniku rozbiorów dokonanych przez ościenne
mocarstwa pod koniec XVIII wieku zniknęła na przeszło
stulecie z mapy świata.
Nadzieje na odrodzenie państwa przyszły już w pierw-
szych dekadach XIX wieku. Przyniosły ją najpierw czasy
napoleońskie, a następnie kongres wiedeński. Tylko na-
miastką takiej renouatio stało się Księstwo Warszawskie
(1807-1813), a po nim Królestwo Polskie (nazywane po-
wszechnie Kongresowym), powołane do życia w 1815 roku.
Napoleon zawiódł wprawdzie wielu Polaków, tworząc Księ-
stwo Warszawskie, ale dzięki istnieniu tego niewielkiego
państewka było możliwe powstanie Królestwa Polskiego.
Wielkie nadzieje pokładane w Aleksandrze I (1801-1825)
— carze Rosji i królu polskim, który miał opinię liberalnego
i dość postępowego władcy, tuż po 1820 roku zaczęły się
rozwiewać. Ograniczanie jeszcze bardziej niezależności
Królestwa przez jego następcę, cara Mikołaja I, stało się
powodem wybuchu w 1830 roku powstania listopadowe-
go, które zakończyło się klęską rok później.
Uniwersytet, tworzony w latach 1808-1818 przez grupę
warszawskich intelektualistów, oficjalnie zatwierdzony
przez Aleksandra I w dniu 19 listopada 1816 roku i uro-
czyście inaugurowany 14 maja 1818 roku, już w roku 1831
został zamknięty. W rok później większość jego skarbów
(w tym przeszło sto tysięcy znakomitej klasy rycin, bez mała
tyleż książek i tysiące numizmatów) wywieziono do Peters-
burga. Tak więc powołana zaledwie piętnaście lat wcześniej
pięciowydziałowa uczelnia — jednym z nich był Wydział
Nauk i Sztuk Pięknych - przestała istnieć. Odrodziła się
niemal w pełni na krótko w latach 1862-1869 jako Szkoła
7
wersytetów europejskich i amerykańskich, które wydala
epoka oświecenia. Powstał w tym samym czasie co m.in.
Uniwersytet Humboldta w Berlinie (1811), Uniwersytet
Wirginii w Charlottesville (1819) i Uniwersytet Londyński
(1822). W przeciwieństwie jednak do tych uczelni jego ży-
wot, zwłaszcza w XIX wieku, był niezwykle dramatyczny.
Przypominał losy samej Warszawy, której jest integralną
częścią i, do pewnego stopnia, losy całej Rzeczypospolitej,
która w wyniku rozbiorów dokonanych przez ościenne
mocarstwa pod koniec XVIII wieku zniknęła na przeszło
stulecie z mapy świata.
Nadzieje na odrodzenie państwa przyszły już w pierw-
szych dekadach XIX wieku. Przyniosły ją najpierw czasy
napoleońskie, a następnie kongres wiedeński. Tylko na-
miastką takiej renouatio stało się Księstwo Warszawskie
(1807-1813), a po nim Królestwo Polskie (nazywane po-
wszechnie Kongresowym), powołane do życia w 1815 roku.
Napoleon zawiódł wprawdzie wielu Polaków, tworząc Księ-
stwo Warszawskie, ale dzięki istnieniu tego niewielkiego
państewka było możliwe powstanie Królestwa Polskiego.
Wielkie nadzieje pokładane w Aleksandrze I (1801-1825)
— carze Rosji i królu polskim, który miał opinię liberalnego
i dość postępowego władcy, tuż po 1820 roku zaczęły się
rozwiewać. Ograniczanie jeszcze bardziej niezależności
Królestwa przez jego następcę, cara Mikołaja I, stało się
powodem wybuchu w 1830 roku powstania listopadowe-
go, które zakończyło się klęską rok później.
Uniwersytet, tworzony w latach 1808-1818 przez grupę
warszawskich intelektualistów, oficjalnie zatwierdzony
przez Aleksandra I w dniu 19 listopada 1816 roku i uro-
czyście inaugurowany 14 maja 1818 roku, już w roku 1831
został zamknięty. W rok później większość jego skarbów
(w tym przeszło sto tysięcy znakomitej klasy rycin, bez mała
tyleż książek i tysiące numizmatów) wywieziono do Peters-
burga. Tak więc powołana zaledwie piętnaście lat wcześniej
pięciowydziałowa uczelnia — jednym z nich był Wydział
Nauk i Sztuk Pięknych - przestała istnieć. Odrodziła się
niemal w pełni na krótko w latach 1862-1869 jako Szkoła
7