DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25716#0036
umieszczono obok katedry św. Jana, przy ulicy Jezuic-
kiej 635. Na potrzeby profesorów i studentów medycyny
utworzono w 1811 roku przy Pałacu Kazimierzowskim
ogród botaniczny, przeniesiony następnie w 1818 roku na
tereny przyległe do Łazienek Królewskich, gdzie do dziś
się znajduje6. Obydwie szkoły - z czasem przekształcone
w dwa ważne wydziały Uniwersytetu — miały dostarczać
kadry administracyjnej i medyków, jakże potrzebnych w co-
dziennym funkcjonowaniu Księstwa Warszawskiego, ciągle
toczącego krwawe batalie o swe granice. Maurycy Mochna-
cki, którego związki z Uniwersytetem Warszawskim w wy-
niku relegacji z 1822 roku nie mogły być silne, w przywo-
ływanym już dziele Powstanie narodu polskiego w rokit 1830
i 1831 pisze: „Uniwersytet Warszawski nie mógł być tym
dla ogólnego oświecenia w Polszczę, czym była Główna
Szkoła Wileńska [...], szkoła warszawska była raczej insty-
tucją dostarczającą krajowi urzędników sądowych i admi-
nistracyjnych niżeli ciałem naukowo-politycznym”7. Ta mi-
jająca się z prawdą opinia pokazuje jednak, jak dalece już
wówczas Wydział Prawa stanowił o postrzeganiu Uniwer-
sytetu Warszawskiego i jak znaczącą — podobnie jak obecnie
— był jego częścią. W innym miejscu tej samej książki Moch-
nacki stwierdza: „Warszawa jest ogniskiem oświaty naszej,
z której się rozchodzą promienie na wszystek kraj polski”.
W Planie edukacji publicznej w Księstwie Warszawskim
z 1810 rokit Staszic zakładał utworzenie w Warszawie Szko-
ły Głównej z pięcioma wydziałami: prawa, administracji,
filozofii, literatury i medycyny. Nauka na każdym z wydzia-
łów miała trwać trzy lata. Wydział literatury miał zawierać
„i wydział sztuk nadobnych pod 1 dziekanem”8. W plany
utworzenia takiego wydziału wpisuje się najprawdopodob-
niej fakt wysłania Antoniego Brodowskiego na studia do
Paryża. Stypendium na ten kilkuletni wyjazd ufundowała,
zapewne za sprawą Staszica, Izba Edukacyjna Księstwa.
Gazety warszawskie z polecenia tejże Izby donosiły w paź-
dzierniku 1809 roku, że wśród stypendystów rządowych
różnych specjalności „Imci Pan Brodowski wyjeżdża na
doskonalenie się w rysunkach do Paryża”9. Zostało już
wspomniane, że idea założenia w Warszawie wyższej uczel-
ni zrodziła się na długo przed epoką napoleońską, a mia-
nowicie jeszcze w czasach pierwszego rozbioru10. Przecho-
wywany do II wojny światowej w zbiorach Ossolineum we
33
kiej 635. Na potrzeby profesorów i studentów medycyny
utworzono w 1811 roku przy Pałacu Kazimierzowskim
ogród botaniczny, przeniesiony następnie w 1818 roku na
tereny przyległe do Łazienek Królewskich, gdzie do dziś
się znajduje6. Obydwie szkoły - z czasem przekształcone
w dwa ważne wydziały Uniwersytetu — miały dostarczać
kadry administracyjnej i medyków, jakże potrzebnych w co-
dziennym funkcjonowaniu Księstwa Warszawskiego, ciągle
toczącego krwawe batalie o swe granice. Maurycy Mochna-
cki, którego związki z Uniwersytetem Warszawskim w wy-
niku relegacji z 1822 roku nie mogły być silne, w przywo-
ływanym już dziele Powstanie narodu polskiego w rokit 1830
i 1831 pisze: „Uniwersytet Warszawski nie mógł być tym
dla ogólnego oświecenia w Polszczę, czym była Główna
Szkoła Wileńska [...], szkoła warszawska była raczej insty-
tucją dostarczającą krajowi urzędników sądowych i admi-
nistracyjnych niżeli ciałem naukowo-politycznym”7. Ta mi-
jająca się z prawdą opinia pokazuje jednak, jak dalece już
wówczas Wydział Prawa stanowił o postrzeganiu Uniwer-
sytetu Warszawskiego i jak znaczącą — podobnie jak obecnie
— był jego częścią. W innym miejscu tej samej książki Moch-
nacki stwierdza: „Warszawa jest ogniskiem oświaty naszej,
z której się rozchodzą promienie na wszystek kraj polski”.
W Planie edukacji publicznej w Księstwie Warszawskim
z 1810 rokit Staszic zakładał utworzenie w Warszawie Szko-
ły Głównej z pięcioma wydziałami: prawa, administracji,
filozofii, literatury i medycyny. Nauka na każdym z wydzia-
łów miała trwać trzy lata. Wydział literatury miał zawierać
„i wydział sztuk nadobnych pod 1 dziekanem”8. W plany
utworzenia takiego wydziału wpisuje się najprawdopodob-
niej fakt wysłania Antoniego Brodowskiego na studia do
Paryża. Stypendium na ten kilkuletni wyjazd ufundowała,
zapewne za sprawą Staszica, Izba Edukacyjna Księstwa.
Gazety warszawskie z polecenia tejże Izby donosiły w paź-
dzierniku 1809 roku, że wśród stypendystów rządowych
różnych specjalności „Imci Pan Brodowski wyjeżdża na
doskonalenie się w rysunkach do Paryża”9. Zostało już
wspomniane, że idea założenia w Warszawie wyższej uczel-
ni zrodziła się na długo przed epoką napoleońską, a mia-
nowicie jeszcze w czasach pierwszego rozbioru10. Przecho-
wywany do II wojny światowej w zbiorach Ossolineum we
33