DOI Artikel:
Kurzac, Małgorzata: Klub Młodych Artystów i Naukowców (1947-1949): Dyskusje i polemiki na temat nowego modelu sztuki nowoczesnej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19068#0055
MODUS
Prace z historii sztuki
III (2002)
Małgorzata Kurząc
Klub Młodych Artystów i Naukowców (1947-1949).
Dyskusje i polemiki na temat
nowego modelu sztuki nowoczesnej1
Sztuka polska drugiej połowy lat czterdziestych XX wieku w perspek-
tywie badawczej jawi się jako trudny do jednoznacznego zdefiniowania
obszar przenikania się starych i nowych sensów, treści, tradycji. Choć czę-
sto ukazuje się ten okres „jako nieistotny epizod, krótki antrakt między
nienaturalną sytuacją wojennej konspiracji a rychłym zalewem sztuki
propagandowej" , w rzeczywistości jest to jeden z najbardziej autentycz-
nych etapów w historii polskiej sztuki współczesnej, który ujawnia zakro-
jony na wielką skalę projekt nowej teraźniejszości i przyszłości. Celem tej
pracy jest przegląd problematyki dotyczącej sztuki na przestrzeni kilku
powojennych lat poprzez pryzmat działalności Klubu Młodych Artystów
i Naukowców (1947—1949), będącego jednym z ważnych ogniw ówczesne-
go życia artystycznego. Pozwala to w sposób bardziej bezpośredni i wyraź-
ny uchwycić momenty kształtowania się poglądów i stanowisk doty-
czących zarówno teorii, jak i praktyki artystycznej czy też modelowania
różnych typów reakcji na określone warunki społeczno-polityczne.
W sztuce polskiej tego okresu współistniały trzy zwalczające się wza-
jemnie formacje. Dominowało malarstwo kolorystyczne, nawiązujące do
przedwojennych doświadczeń grup takich, jak: „Jednoróg", „Pryzmat"
1 Artykuł stanowi fragment pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Ma-
rii Poprzęckiej w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim w 2001 r.
2 K. Czerni, Ślepa uliczka formalizmu, w: W kręgu lat czterdziestych, red. J. Chrobak, cz. IV,
Kraków: Galeria Krzysztofory 1992, s. 3.
51
Prace z historii sztuki
III (2002)
Małgorzata Kurząc
Klub Młodych Artystów i Naukowców (1947-1949).
Dyskusje i polemiki na temat
nowego modelu sztuki nowoczesnej1
Sztuka polska drugiej połowy lat czterdziestych XX wieku w perspek-
tywie badawczej jawi się jako trudny do jednoznacznego zdefiniowania
obszar przenikania się starych i nowych sensów, treści, tradycji. Choć czę-
sto ukazuje się ten okres „jako nieistotny epizod, krótki antrakt między
nienaturalną sytuacją wojennej konspiracji a rychłym zalewem sztuki
propagandowej" , w rzeczywistości jest to jeden z najbardziej autentycz-
nych etapów w historii polskiej sztuki współczesnej, który ujawnia zakro-
jony na wielką skalę projekt nowej teraźniejszości i przyszłości. Celem tej
pracy jest przegląd problematyki dotyczącej sztuki na przestrzeni kilku
powojennych lat poprzez pryzmat działalności Klubu Młodych Artystów
i Naukowców (1947—1949), będącego jednym z ważnych ogniw ówczesne-
go życia artystycznego. Pozwala to w sposób bardziej bezpośredni i wyraź-
ny uchwycić momenty kształtowania się poglądów i stanowisk doty-
czących zarówno teorii, jak i praktyki artystycznej czy też modelowania
różnych typów reakcji na określone warunki społeczno-polityczne.
W sztuce polskiej tego okresu współistniały trzy zwalczające się wza-
jemnie formacje. Dominowało malarstwo kolorystyczne, nawiązujące do
przedwojennych doświadczeń grup takich, jak: „Jednoróg", „Pryzmat"
1 Artykuł stanowi fragment pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Ma-
rii Poprzęckiej w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim w 2001 r.
2 K. Czerni, Ślepa uliczka formalizmu, w: W kręgu lat czterdziestych, red. J. Chrobak, cz. IV,
Kraków: Galeria Krzysztofory 1992, s. 3.
51