Modus: Prace z historii sztuki (17.2017)

28. Antoni Rarogiewicz,
Wiosna, rysunek ołówkiem,
sygn. MP-DA-1235/1/10,
k. lOr. Fot. Agata Dworzak
29. Antoni Rarogiewicz,
Lato, rysunek ołówkiem,
sygn. MP-DA-1235/1/5, k. 5r.
Fot. Agata Dworzak
30. Antoni Rarogiewicz,
Zima, rysunek ołówkiem,
sygn. MP-DA-1235/1/3, k. 3r.
Fot. Agata Dworzak
31. Marcantonio Raimondi,
Poesia, ok. 1515. Fot. wg
http://www.metm useu m.
org /



W stosunku do oryginału Raimondi wprowadził pewne zmiany kompozycyjne: lewy
aniołek zamiast siedzieć na obłoku i trzymać niewielką poziomą tabliczkę z napisem
„NVMINE”, został ukazany w pozycji stojącej, opierając się o ukośną, prostokątną,
gładką płytę. Napis powędrował na tablicę trzymaną przez naprzeciwległego aniołka,
którego poza także uległa zmianie. I tę właśnie wersję skopiował Antoni Rarogiewicz.
Rzecz jest o tyle interesująca, że choć cykl rafaelowskich muz z Segnatury był bardzo
popularnym tematem, sztychowanym wielokrotnie w wiekach XVII, XVIII i XIX przez
takich artystów, jak Benoit Audran (1661-1721), Giuseppe Bortignoni (1778-1860), Fre-
derick Christian Lewis (1779-1856) czy Raffael Morghen (1758-1833)65, to tylko wersja
Raimondiego wprowadziła jakiekolwiek zmiany kompozycyjne względem oryginału66.
Rysunek personifikacji Zwycięstwa jest z kolei lustrzanym odbiciem kompozycji
autorstwa Cherubina Albertiego sygnowanym i datowanym na 162867 r. (ił. 32).

65 D. Cordellier, B. Py, Raphael son atelier, ses copistes, Paris 1992 (= Inventaire generał des dessins
italiens, 5), s. 101-102; C. Hóper, Raffael und die Folgen. Das Kunstwerk im Zeitalter seiner gra-
phischen Reproduzierbarkeit, Stuttgart 2001, s. 388,390,392,520-521,529,531.
66 Notabene także jego wersja była później kopiowana, zob. A. Bartsch, Le peintre graveur, 1.14,
Wien 1813, s. 291, poz. 382.
67 A. Bartsch, Le peintre graveur, 1.17, Wien 1818, s. 99, poz. 136. Jako że artysta zmarł w Rzymie
18.10.1615, data musiała zostać dodana przy kolejnym wydaniu grafiki.

48

ARTYKUŁY

Agata Dworzak