Modus: Prace z historii sztuki (18.2018)

3. Ludwik Wojtyczko,
mniejsza sala restauracyjna
w Starym Teatrze
w Krakowie, zdj. ze zbiorów
Gabinetu Rycin Akademii
Sztuk Pięknych w Krakowie.
4. Ludwik Wojtyczko,
mniejsza sala restauracyjna
w Starym Teatrze
w Krakowie, zdj. ze zbiorów
Gabinetu Rycin Akademii
Sztuk Pięknych w Krakowie.

siedzieć na ławkach. W pobliżu ścian rozstawiono mniejsze stoliki dla dwóch osób.
Trojanowski do wnętrz zaprojektował kredens, dwa typy stołów, dwa rodzaje krze-
seł, ławki. Meble zostały wykonane z drewna dębowego bejcowanego na natural-
ny odcień, detale kredensu i bufetu zostały wykonane z mahoniu. Nie wszystkie
meble możemy równie dobrze poznać, korzystając z zachowanych fotografii. Na
zdjęciach widoczna jest tylko górna część kredensu. Pod blatem umieszczono dwie
szuflady, nastawa została podzielona na trzy kondygnacje (trzy arkady), następnie
trzy szafki zamykane drzwiczkami, z czego boczne były przeszklone, szafki zostały
oddzielone od siebie kolumnami, w zwieńczeniu projektant umieścił trzy łukowate
przeszklenia. Już w tym meblu - jego dekoracjach i elementach - możemy zauważyć
dwa źródła inspiracji Trojanowskiego. Były nimi ludowe rzemiosło i architektura,
a także meblarstwo epoki biedermeieru. Do rodzimej architektury drewnianej na-
wiązują arkady, z ornamentyki ludowej (np. dekoracji na malowanych skrzyniach)
wywodzą się okucia na środkowych drzwiczkach nastawy, którym nadano kształt
stylizowanych gałązek, podobne konotacje ma zakończenie szczytu w formie zaokrą-
glonych ząbków. Natomiast z biedermeierem wiążą się kolumny, szprosy dzielące
przeszklenia, jak również zestawienie dwóch kolorów drewna (dąb - mahoń). Do
kredensu nawiązuje bufet, w nim także Trojanowski zestawił dwa gatunki drewna
i zastosował kolumny, można dostrzec także kolejne ornamenty wywodzące się ze
sztuki ludowej - gwiazdki i fryzy z liniami falistymi. Większe stoły na fotografiach
są zakryte obrusami, dlatego możemy jedynie podejrzewać, że zostały zaprojekto-
wane podobnie jak mniejsze stoły, które mają bardzo prostą konstrukcję, są prawie
zupełnie pozbawione ornamentów. Niewiele można powiedzieć też o ustawionych
pod ścianami ławeczkach, które zapewne nawiązywały kształtem do zaprojektowa-
nych w dwóch typach krzeseł - uproszczonej, a także z poręczami i wyściełanym
siedziskiem. Obydwa są wzorowane na typie biedermeierowskiego krzesła typu
hamburka o konstrukcji stojakowej, z ażurowym zapieckiem, z wygiętą do tyłu
listwą wieńczącą oparcie i również zakrzywionymi do przodu listwami poręczy.
Trojanowski zrezygnował jedynie z szablasto wygiętych nóg na korzyść prostych.
Również i w tym meblu pojawiają się motywy ludowe - poprzeczki zapiecka zdo-
bione są symetrycznym motywem stylizowanych gałązek, który pojawił się już
w kredensie, a oskrzynienie krzeseł zakończone jest linią falistą przypominającą
fartuszki podwieszone pod oskrzynieniem skrzyń ludowych. Wyściełane siedziska
krzeseł i ławek, którym nadano barwę ciemnoczerwoną, nawiązywały do koloru

126 ARTYKUŁY

Agata Wójcik