DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.31110#0547
Aneks nr 2
Andrzej Krzycki, rękopis Co7p/2j GA7<%%%7%, Biblioteka PAN w Kórniku, sygn.
nr 243, k. 389; cyt. za: J. Wiesiołowski, Z ^o<AG/2 G4rż%72%772".
z/o z/z/c/ó^ j70^z/2 ^o/y^o — ń%C272i^/ę/', „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej",
1980, s. 255.
Na najjaśniejszego i niezwyciężonego władcy i pana, pana Zygmunta króla Pol-
ski tego imienia pierwszego pomnik.
Król urodzeniem i władca bogactwem, cnotami heros,
Takie dzieło Zygmunt sobie stworzył,
Gdzie święte prochy po śmierci kiedyś złoży,
Za życia już stawiając sobie pomnik,
Gdy w sile wieku rozmyśla o śmierci
I rzeczy godne potomnych sprawuje.
Poruszy bowiem szlachetne serca wielka sława,
I zapragną, żeby po śmierci zasłużyć na świetność.
Te, co poruszają umysły miłością wiecznotrwałego grobowca,
Są to serca świadome dobrodziejstw.
Lękają się sławy tyrana za życia, jak po śmierci,
Co życzył sobie, żeby wszystko razem z nim zginęło.
Stąd słusznie okrutni zabójcy nie mieli własnych,
Choć pozostały cesarskiego domu liczne trofea.
Zachowała się Traiana i Hadriana wysoka budowla,
Ciemna ziemia zaś skryła kości nieprawych.
Lecz równy sławą innych dokonań dawnym władcom
Zygmunt przewyższa wszystkich dostojeństwem grobowca,
Olbrzymią budując pracowicie kaplicę
I ozdabiając tak ołtarz, jak miejsce spoczynku,
Także grobowcem dając dowód miłości ku niebianom,
O którą teraz najbardziej dba za życia.
Spełnione to wota dla bóstw przyjaznych,
Aby w pamięci szczęsnej pozostał długo.
Jakoż żyć będzie żywym przykładem potomstwo
Augusta i żony z imienia i czynu Bony.
Aneks nr 3
Andrzej Krzycki, rękopis Gżrz'<%7222772, Biblioteka PAN w Kórniku, sygn.
nr 243, k. 389; cyt. za: J. Wiesiołowski, Z ^oz/ć^sw ..TAp/zr 722/772".
P7^zyrzy72^2 2/0 z/z/ę/OM/ po/iAo — /z/fńźAZę/, „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej",
1980, s. 255.
542
Andrzej Krzycki, rękopis Co7p/2j GA7<%%%7%, Biblioteka PAN w Kórniku, sygn.
nr 243, k. 389; cyt. za: J. Wiesiołowski, Z ^o<AG/2 G4rż%72%772".
z/o z/z/c/ó^ j70^z/2 ^o/y^o — ń%C272i^/ę/', „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej",
1980, s. 255.
Na najjaśniejszego i niezwyciężonego władcy i pana, pana Zygmunta króla Pol-
ski tego imienia pierwszego pomnik.
Król urodzeniem i władca bogactwem, cnotami heros,
Takie dzieło Zygmunt sobie stworzył,
Gdzie święte prochy po śmierci kiedyś złoży,
Za życia już stawiając sobie pomnik,
Gdy w sile wieku rozmyśla o śmierci
I rzeczy godne potomnych sprawuje.
Poruszy bowiem szlachetne serca wielka sława,
I zapragną, żeby po śmierci zasłużyć na świetność.
Te, co poruszają umysły miłością wiecznotrwałego grobowca,
Są to serca świadome dobrodziejstw.
Lękają się sławy tyrana za życia, jak po śmierci,
Co życzył sobie, żeby wszystko razem z nim zginęło.
Stąd słusznie okrutni zabójcy nie mieli własnych,
Choć pozostały cesarskiego domu liczne trofea.
Zachowała się Traiana i Hadriana wysoka budowla,
Ciemna ziemia zaś skryła kości nieprawych.
Lecz równy sławą innych dokonań dawnym władcom
Zygmunt przewyższa wszystkich dostojeństwem grobowca,
Olbrzymią budując pracowicie kaplicę
I ozdabiając tak ołtarz, jak miejsce spoczynku,
Także grobowcem dając dowód miłości ku niebianom,
O którą teraz najbardziej dba za życia.
Spełnione to wota dla bóstw przyjaznych,
Aby w pamięci szczęsnej pozostał długo.
Jakoż żyć będzie żywym przykładem potomstwo
Augusta i żony z imienia i czynu Bony.
Aneks nr 3
Andrzej Krzycki, rękopis Gżrz'<%7222772, Biblioteka PAN w Kórniku, sygn.
nr 243, k. 389; cyt. za: J. Wiesiołowski, Z ^oz/ć^sw ..TAp/zr 722/772".
P7^zyrzy72^2 2/0 z/z/ę/OM/ po/iAo — /z/fńźAZę/, „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej",
1980, s. 255.
542