Morka, Mieczysław: Sztuka dworu Zygmunta I Starego: treści polityczne i propagandowe (Warszawa, 2006)

wokół stoją w ładnym porządku siedziska,
pokryte purpurą tyryjską i wschodnimi dywanami.
Dworzanami sala zewsząd strojnymi błyska,
Pośrodku nad królewskim tronem na spiżu rozciągnięte
Zwisa płótno purpurą i złotem malowane.
h-J
Potem, gdy zasiedli do stołu, zamieniają złote naczynia
I w podstawionej misie delikatnie wodą zwilżają ręce
Najpierw wedle prastarego zwyczaju,
służba skosztowała z uśmiechem potrawy,
i jak trzeba zamaczawszy kawałki chłeba
wargami kosztowali majestat, w związku z tym
stoły te nie obawiają się też złych trucizn
b-J
Para królewska dotyka wargami z lekka
naczyń złotem błyszczących, a cały stół po obu stronach
obficie raczył się z pieniących się złotem;
Oto zastawione są stoły, pachołkowie ledwie udźwignąć
mogą wielkie półmiski pod którymi stół się ugina
zastawiony tysiącem potraw z dziwną sztuką przygotowanych
Wielkie dzieło kucharzy i nieprzespanych nocy rezultat
tu niosą ogromny tył żubra zwykle pojawiającego się na
ucztach królewskich, nieznanego ani w zachodnich stronach,
ani gdzie gwiazdy bledną niespotykanego,
tamten zaś bażanty niesie oraz kwiczoły które znad rzeki Fasydy
do nas przywiozły kiedyś Argiwów okręty,
przysmaki stołu. Nie brak i królewskiego ptaka w Hesperii nieznanego,
nie brak i kury w ciemnościach długo tuczonej mąką,
ani tłustego kapłona, ani pawia
chwały królewskiego stołu, ani sprytnej przepiórki
i złapanej na szczycie zeschłego drzewa, samotnej turkawki.
b-d
Naprzeciw stał kredens sięgający do samego stropu,
Ku stołom zwrócony, świecący ogromnymi misami,
Srebrem i żółtym złotem ciężkimi.
Gdzie starożytne czyny ojców i królowie od początków
Aż po nasze czasy są wyrzeźbieni pięknie w złocie,
Oblicza ich i postacie jak niegdyś wyglądały.
Tu zainteresowani kierują wzrok i zatrzymując się
rozpoznają wspaniałe czyny dawnych wielkich królów,
Sarmackich władców, których imię niezniszczalne
Przechowuje sława, a wielka chwała wznosi.

545