ARKADIUSZ DYMOWSKI, K1R1LL MYZGIN
wschód, na tereny kultury czernichowskiej. Proces ten rozpoczął się nie wcześniej niż w pierwszych
latach !H w. Nieliczne denary z III w., zapewne w jakimś stopniu przemieszane z denarami starszy-
mi, napływały na tereny kultur przeworskiej, wielbarskiej i czernichowskiej w III w., do przełomu
lat 30. i 40. tegoż stulecia, bądź też później, w połowie III w., jako domieszka do antoninianów,
w ramach zespołów typu E. W wypadku Bornholmu i Olandii, gdzie odnotowano wyłącznie ze-
społy typu D. denary rzymskie z 1-11 w. trafiły przypuszczalnie w ramach redystrybucji z terenów
obecnej Polski, nie wcześniej niż w III w. Przypadek Gotlandii jest nieco bardziej skomplikowany:
większość skarbów z tej wyspy ma strukturę chronologiczną typu C, nieco mniej liczne są depozyty
typu D. Albo denary cesarskie w swojej masie napłynęły tam za Septymiusza Sewera bezpośrednio
z obszaru imperium, albo dotarły na wyspę za pośrednictwem kontynentalnej części Barbaricum,
w tym samym czasie lub niewiele później.
wschód, na tereny kultury czernichowskiej. Proces ten rozpoczął się nie wcześniej niż w pierwszych
latach !H w. Nieliczne denary z III w., zapewne w jakimś stopniu przemieszane z denarami starszy-
mi, napływały na tereny kultur przeworskiej, wielbarskiej i czernichowskiej w III w., do przełomu
lat 30. i 40. tegoż stulecia, bądź też później, w połowie III w., jako domieszka do antoninianów,
w ramach zespołów typu E. W wypadku Bornholmu i Olandii, gdzie odnotowano wyłącznie ze-
społy typu D. denary rzymskie z 1-11 w. trafiły przypuszczalnie w ramach redystrybucji z terenów
obecnej Polski, nie wcześniej niż w III w. Przypadek Gotlandii jest nieco bardziej skomplikowany:
większość skarbów z tej wyspy ma strukturę chronologiczną typu C, nieco mniej liczne są depozyty
typu D. Albo denary cesarskie w swojej masie napłynęły tam za Septymiusza Sewera bezpośrednio
z obszaru imperium, albo dotarły na wyspę za pośrednictwem kontynentalnej części Barbaricum,
w tym samym czasie lub niewiele później.