Ostrowski, Jan K.: Lwów: dzieje i sztuka (Kraków, 1997)

tej sztuki należał m in. Jan III, którego nadwornym złotnikiem był
lwowski Ormianin Bedros Zachariasiewicz. Szczególnie charakte-
rystyczne formy przybrała wychodząca z warsztatów lwowskich tzw.
husarszczyzna, czyli szable, buzdygany, buławy, ładownice, kałkany
(koliste tarcze) oraz oporządzenie jeździeckie. Wykonanie tych wy-
robów wymagało czysto łączenia różnych materiałów i technik — od
płatnerstwa i złotnictwa po skórnictwo, tkactwo i hafciarstwo. Pomi-
mo to wyraz stylowy dzieł manufaktury lwowskiej jest jednolity
i zazwyczaj bardzo zbliżony do pierwowzorów orientalnych. Dopiero
w XVIII w. na szerszą skalę pojawiły się w jej wytworach motywy
zachodnie, głównie w postaci ornamentyki regencyjnej i rokokowej.