ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO
CMXXX
PRACE Z HISTORII SZTUKI Z. 19
1090
Jan K. Ostrowski
JERZY MYCIELSKI JAKO HISTORYK SZTUKI
Różne były drogi do historii sztuki pokolenia tzw. przybranych uczniów
Mariana Sokołowskiego, które poprzedziło pierwszych regularnych absoł-
wentów kształconych przy jego katedrze. Dla Jerzego Mycielskiego początek
owej drogi stanowiła historia. Urodzony w r. 1856 wnuk malarki i wybit-
nej kolekcjonerki Wałerii ze Stroynowskich Tarnowskiej, siostrzeniec Sta-
nisława Tarnowskiego, wyrósł w środowisku o bogatych tradycjach i sze-
rokich zainteresowaniach intelektualnych. Studia na Uniwersytecie Jagiel-
lońskim rozpocząłwr. 1873, na dziewięć lat przed powstaniem katedry historii
sztuki. Jego mistrzami byli wybitni przedstawiciele krakowskiej szkoły his-
torycznej: Józef Szujski, Stanislaw Smolka i Wincenty Zakrzewski. Przez
całą młodość, a i lata dojrzałe, pozostawał również pod bezpośrednim wpływem
Stanisława Tarnowskiego, w znacznym stopniu podzielając jego zapatrywania
polityczne i historiozoficzne. Od początku studiów Mycielski skierował swe
zainteresowania ku historii nowożytnej Polski, doktoryzując się w r. 1878
na podstawie rozprawy pt. Ambcisador polski na dworze hiszpańskim, do-
tyczącej legacji Jana Dantyszka na dwór Karola V 1 2. Studia kontynuował
jeszcze przez następny rok akademicki, słuchając w Wiedniu wykładów pro-
fesorów Budingera, Zeissberga i Thausinga, a już w r. 1881 habilitował się
w oparciu o pracę Kandydatura Hozjusza na biskupstwo krakowskie w r.
1 Dane biograficzne zob. przede wszystkim A. Bochnak, Mycielski Jerzy, w: Polski slownik
biograficzny XXII, 1977, s. 332—335, por. też Kronjka Uniwersytetu Jagiellońskiego od r. 1864
do r. 1887 i obraz jego stanu dzisiejszego, Kraków 1887, s. 201—202 oraz wspomnienia pośmiertne:
S. Tomkowicz, Prof. Jerzy hr. Mycielski (Czas 1928, nr 231—232), J. Pagaczewski, Śp. Prof.
dr Jerzy Mycielski (Przegląd Historii Sztuki I, 1929, s. 54—56), L. Lepszy, Jerzy Mycielski(Prace
KHS V, 1930, s. I—IV). Działalność Mycielskiego na szerszym tle dziejów krakowskiej historii
sztuki omawia A. Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948, Historia nauki
polskiej w monografiach t. 22, s. 13—14 oraz tenże, Historia sztuki na Uniwersytecie Jagielloń-
skim, w: Studia do dziejów Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1976,
Zeszyty Naukowe UJ CXXXIX, Prace Historyczne XVI, s. 229 i 262.
2 Dokumenty dotyczące doktoratu Mycielskiego znajdują się w Archiwum UJ, sygn. WF II
478.
CMXXX
PRACE Z HISTORII SZTUKI Z. 19
1090
Jan K. Ostrowski
JERZY MYCIELSKI JAKO HISTORYK SZTUKI
Różne były drogi do historii sztuki pokolenia tzw. przybranych uczniów
Mariana Sokołowskiego, które poprzedziło pierwszych regularnych absoł-
wentów kształconych przy jego katedrze. Dla Jerzego Mycielskiego początek
owej drogi stanowiła historia. Urodzony w r. 1856 wnuk malarki i wybit-
nej kolekcjonerki Wałerii ze Stroynowskich Tarnowskiej, siostrzeniec Sta-
nisława Tarnowskiego, wyrósł w środowisku o bogatych tradycjach i sze-
rokich zainteresowaniach intelektualnych. Studia na Uniwersytecie Jagiel-
lońskim rozpocząłwr. 1873, na dziewięć lat przed powstaniem katedry historii
sztuki. Jego mistrzami byli wybitni przedstawiciele krakowskiej szkoły his-
torycznej: Józef Szujski, Stanislaw Smolka i Wincenty Zakrzewski. Przez
całą młodość, a i lata dojrzałe, pozostawał również pod bezpośrednim wpływem
Stanisława Tarnowskiego, w znacznym stopniu podzielając jego zapatrywania
polityczne i historiozoficzne. Od początku studiów Mycielski skierował swe
zainteresowania ku historii nowożytnej Polski, doktoryzując się w r. 1878
na podstawie rozprawy pt. Ambcisador polski na dworze hiszpańskim, do-
tyczącej legacji Jana Dantyszka na dwór Karola V 1 2. Studia kontynuował
jeszcze przez następny rok akademicki, słuchając w Wiedniu wykładów pro-
fesorów Budingera, Zeissberga i Thausinga, a już w r. 1881 habilitował się
w oparciu o pracę Kandydatura Hozjusza na biskupstwo krakowskie w r.
1 Dane biograficzne zob. przede wszystkim A. Bochnak, Mycielski Jerzy, w: Polski slownik
biograficzny XXII, 1977, s. 332—335, por. też Kronjka Uniwersytetu Jagiellońskiego od r. 1864
do r. 1887 i obraz jego stanu dzisiejszego, Kraków 1887, s. 201—202 oraz wspomnienia pośmiertne:
S. Tomkowicz, Prof. Jerzy hr. Mycielski (Czas 1928, nr 231—232), J. Pagaczewski, Śp. Prof.
dr Jerzy Mycielski (Przegląd Historii Sztuki I, 1929, s. 54—56), L. Lepszy, Jerzy Mycielski(Prace
KHS V, 1930, s. I—IV). Działalność Mycielskiego na szerszym tle dziejów krakowskiej historii
sztuki omawia A. Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948, Historia nauki
polskiej w monografiach t. 22, s. 13—14 oraz tenże, Historia sztuki na Uniwersytecie Jagielloń-
skim, w: Studia do dziejów Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1976,
Zeszyty Naukowe UJ CXXXIX, Prace Historyczne XVI, s. 229 i 262.
2 Dokumenty dotyczące doktoratu Mycielskiego znajdują się w Archiwum UJ, sygn. WF II
478.