Kalinowski, Lech [Hrsg.]; Uniwersytet Jagielloński <Krakau> / Katedra Historii Sztuki [Hrsg.]; Uniwersytet Jagielloński w Krakowie [Hrsg.]: Prace z Historii Sztuki: Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego: (1882 - 1982) ; materiały sesji naukowej odbytej w dniu 27 maja 1983 (19.1990)

ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU JAGIELLONSKIEGO

CMXXX

PRACE Z HISTORII SZTUKI Z. 19

1990

Piotr Krakowski

HISTORIA SZTUKI NOWOCZESNEJ
NA UNIWERSYTECIE JAGIELLOŃSKIM
PO DRUGIEJ WOJNIE, ŚWIATOWEJ

Z badaniami nad sztuką nowoczesną na Uniwersytecie Jagiellońskim po
drugiej wojnie światowej należy przede wszystkim łączyć nazwiska dwóch
profesorów: Tadeusza Dobrowolskiego i Mieczysława Porębskiego.

Tadeusz Dobrowolski (1899—1984), który docentem etatowym na Uni-
wersytecie Jagiellońskim został w r. 1946 (habilitował się w r. 1935), profe-
sorem nadzwyczajnym w 1949, a zwyczajnym w 1954, sztuką nowoczesną,
równolegle do sztuki średniowiecznej i nowożytnej, zajmował się już przed
wojną jako dyrektor Muzeum Śląskiego i jako krytyk sztuki. Również po
roku 1945 ogłosił wiele artykułów, stanowiących w przeważającej liczbie
recenzje z wystaw artystycznych. Pubłikował je głównie w „Odrodzeniu”,
a także w „Twórczości”, „Dzienniku Polskim” i „Przeglądzie Artystycznym”
z jego krakowskiego okresu.

Jako naukowiec i popularyzator wiedzy o sztuce, a także krytyk artystycz-
ny i muzeolog profesor Dobrówolski ogłosił ponad sto prac naukowych i kil-
kaset artykułów w czasopismach społeczno-literackich i popularnonaukowych,
a także w prasie codziennej. Zajmował się sztuką średniowieczną i rene-
sansową, malarstwem wieku XVII i XIX, a także malarstwem współczesnym.
Z prac obszerniejszych, liczących ponad 100 stron wydał po r. 1945 takie
m. in. książki jak Sztuka na Śląsku (Katowice—Wrocław 1948), Polskie ma-
larstwo portretowe (wiek XVI—XVIII) (Kraków 1948), Sztuka Krakowa
(Kraków, pierwsze wydanie 1950 — piąte 1977).

Z większych publikacji dotyczących sztuki nowoczesnej wymienić należy
książkę Stattler a Michałowski. Ze studiów nad problemem dwóch nurtów
romantyzmu (Kraków 1955), Sztuka Młodej Polski (Warszawa 1963), Nowo-
czesne małarstwo połskie, którego pierwszy tom ukazał się nakładem Osso-
lineum w r. 1957, trzeci zaś w r. 1964, a także skrócone wersje tej monumen-
talnej pracy: Małarstwo połskie 1764—1964 (Wrocław 1968) czy Malarstwo
polskie ostatnich dwustu lat (Wrocław 1976). Na uwagę zasługuje również
książka Rzeźba neoklasyczna i romantyczna w Połsce (Wrocław 1974), będąca
poszerzoną i na nowo zredagowaną wersją pracy doktorskiej pisanej w r.
1922 u prof. Jerzego Mycielskiego.

!•