DOI Artikel:
Kaleciński, Marcin: Uwagi o malarstwie religijnym Andreasa Stecha i jego pracowni
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28101#0153
Uwagi
o malarstwie
religijnym
Andreasa
Stecha...
II. 16. Łaknących nakarmić, malarz nieznany, wirydarz katedralny, Pelplin, fot. A. Kudra
siedemnastowieczne, puklowane formy. Największe modyfikacje dotyczą postaci
rozlewającej wino do glinianych naczyń. Stech pozostając wiernym idei kompo-
zycyjnej pierwowzoru, inspiruje się jego rozwiązaniami, nigdy nie kopiuje wprost.
Daje popis swej inwencji, zestawiając „bankietową” martwą naturę w typie Florisa
van Schootena z ułożonymi na srebrnych talerzach ciastem i chlebem oraz owo-
cami południowymi na delfckiej misie. Wykorzystane przez malarza artystyczne
źródło obala dotychczasowe sugestie Teresy Grzybkowskiej, która twierdziła,
iż malując Gody w Kanie Galilejskiej, „Stech musiał znać ryciny przedstawiające
Ostatnią Wieczerzę według Leonarda [sicl - M.K.] i Golziusa [pisownia orygi-
nalna - M.K.]”12.
Ustępujący klasą poprzedniemu obraz Św. Paweł i Barnaba w Lystrze (il. 14),
w głównej mierze będący dziełem warsztatowym, z nieznacznymi zmianami
powtarza nieznaną grańczną reprodukcję obrazu Michela Corneillea ojca
o tym samym tytule (il. 15). Został on namalowany jako „may” dla kościoła
Nótre Dame w Paryżu w 1644 r.13 Obraz reprezentuje dość ortodoksyjny
12 T. Grzybkowska, Andrzej Stech..., s. 39.
13 Les Mays de Nótre Dame de Paris, ed. A. Notter, Arras 1999, s. 62-64. Kompozycję
Corneillea powtórzył z istotnymi zmianami (nie wskazując źródła inspiracji) Melchior Kiisel w: idem,
Icones Biblicae Yeteris etNovi Testamenti (Wien 1679), wyd. Darmstadt 1968, cap. XIV, il. 27.
149
o malarstwie
religijnym
Andreasa
Stecha...
II. 16. Łaknących nakarmić, malarz nieznany, wirydarz katedralny, Pelplin, fot. A. Kudra
siedemnastowieczne, puklowane formy. Największe modyfikacje dotyczą postaci
rozlewającej wino do glinianych naczyń. Stech pozostając wiernym idei kompo-
zycyjnej pierwowzoru, inspiruje się jego rozwiązaniami, nigdy nie kopiuje wprost.
Daje popis swej inwencji, zestawiając „bankietową” martwą naturę w typie Florisa
van Schootena z ułożonymi na srebrnych talerzach ciastem i chlebem oraz owo-
cami południowymi na delfckiej misie. Wykorzystane przez malarza artystyczne
źródło obala dotychczasowe sugestie Teresy Grzybkowskiej, która twierdziła,
iż malując Gody w Kanie Galilejskiej, „Stech musiał znać ryciny przedstawiające
Ostatnią Wieczerzę według Leonarda [sicl - M.K.] i Golziusa [pisownia orygi-
nalna - M.K.]”12.
Ustępujący klasą poprzedniemu obraz Św. Paweł i Barnaba w Lystrze (il. 14),
w głównej mierze będący dziełem warsztatowym, z nieznacznymi zmianami
powtarza nieznaną grańczną reprodukcję obrazu Michela Corneillea ojca
o tym samym tytule (il. 15). Został on namalowany jako „may” dla kościoła
Nótre Dame w Paryżu w 1644 r.13 Obraz reprezentuje dość ortodoksyjny
12 T. Grzybkowska, Andrzej Stech..., s. 39.
13 Les Mays de Nótre Dame de Paris, ed. A. Notter, Arras 1999, s. 62-64. Kompozycję
Corneillea powtórzył z istotnymi zmianami (nie wskazując źródła inspiracji) Melchior Kiisel w: idem,
Icones Biblicae Yeteris etNovi Testamenti (Wien 1679), wyd. Darmstadt 1968, cap. XIV, il. 27.
149