II. 17. Łaknących nakarmić (Gościna Abrahama), Sebastien Bourdon, miedzioryt
Idasycyzm w rozumieniu sztuki francuskiej XVII w. Jego pelplińska repetycja
zmienia kształt francuskiej kompozycji z wertykalnej na horyzontalną, zacho-
wując przy tym większość figur z wyjątkiem postaci w górnym prawym rogu.
Dodano w tle owcę i Panteon, zapewne także przerysowany, być może z albumu
graficznego z rzymskim starożytnościami. Schematyzm, uproszczenia form,
twardość modelunku każą widzieć w obrazie rękę współpracowników mala-
rza. Monografistka artysty odnośnie do tego obrazu twierdziła, iż większość
przedstawionych na nim typów fizjonomicznych znanych jest ze wcześniej-
szych dzieł Stecha. Wywody autorki konkluduje stwierdzenie, iż młodzieniec
ukazany w wieńcu laurowym jest podobny do stojącego obok byka, a kobieta
do owcy, co zdaniem uczonej jest „świadectwem paralelizmu fizjonomicznego
ludzi i zwierząt w sztuce baroku” oraz sposobem określania przez Stecha cech
psychicznych swych modeli14.
Niezwiązana ze Stechem, acz warta przy okazji odnotowania jest grupa
czterech obrazów z przedstawieniami Uczynków Miłosierdzia, wyróżniająca się
na tle pozostałych w krużgankach klasycyzującym stylem w duchu grand siecle.
14 T. Grzybkowska, Andrzej Stech..., s. 32.
150
Idasycyzm w rozumieniu sztuki francuskiej XVII w. Jego pelplińska repetycja
zmienia kształt francuskiej kompozycji z wertykalnej na horyzontalną, zacho-
wując przy tym większość figur z wyjątkiem postaci w górnym prawym rogu.
Dodano w tle owcę i Panteon, zapewne także przerysowany, być może z albumu
graficznego z rzymskim starożytnościami. Schematyzm, uproszczenia form,
twardość modelunku każą widzieć w obrazie rękę współpracowników mala-
rza. Monografistka artysty odnośnie do tego obrazu twierdziła, iż większość
przedstawionych na nim typów fizjonomicznych znanych jest ze wcześniej-
szych dzieł Stecha. Wywody autorki konkluduje stwierdzenie, iż młodzieniec
ukazany w wieńcu laurowym jest podobny do stojącego obok byka, a kobieta
do owcy, co zdaniem uczonej jest „świadectwem paralelizmu fizjonomicznego
ludzi i zwierząt w sztuce baroku” oraz sposobem określania przez Stecha cech
psychicznych swych modeli14.
Niezwiązana ze Stechem, acz warta przy okazji odnotowania jest grupa
czterech obrazów z przedstawieniami Uczynków Miłosierdzia, wyróżniająca się
na tle pozostałych w krużgankach klasycyzującym stylem w duchu grand siecle.
14 T. Grzybkowska, Andrzej Stech..., s. 32.
150