II. 20. B. Zdanowska, Żaglówka na morzu, Muzeum Miasta Gdyni
z dźwigami Stoczni im. Komuny Paryskiej. W pierwszej połowie lat sześć-
dziesiątych artysta wykonał ciekawe kompozycje z przedmiotów, np. Kotwice
wporcie (1960-1964) i Martwa natura (1962), będące refleksją nad losem ludzi
i rzeczy. Również w dorobku Bolesławy znajdują się fotografie robotników przy
pracy (Naprawa jezdni, Rozładunek mleka (il. 21), Wędkarz, Mała gwardia,
Ustawianie rusztowania) oraz w czasie odpoczynku (Śniadanie stoczniowców,
Posiłek w polu). Charakterystyczną cechą tej grupy zdjęć Zdanowskich jest
to, że mimo robotniczej tematyki dostrzec w nich można dużą dozę artyzmu
i malarskości, dzięki którym nie są one zbyt dosłowne i nie rażą patosem czę-
stym w tego typu przedstawieniach.
Ogromną część dorobku Edmunda Zdanowskiego stanowi czysto użyt-
kowa dokumentacja przedstawień teatralnych, ale i jej nie można odmówić
walorów artystycznych. Iwo Gall powierzył mu zadanie uwieczniania wyda-
rzeń teatralnych, pozostawiając całkowitą swobodę w sposobie widzenia
tematu. Tak powstała obszerna dokumentacja fotograficzna związana z Pań-
stwowym Teatrem „Wybrzeże”, Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką
w Gdańsku oraz Państwowym Teatrem Lalki i Aktora „Miniatura” w Gdań-
sku. Edmund Zdanowski cenił sobie swobodę artystyczną podczas tworzenia
tego typu prac, mimo to nie wprowadzał własnej interpretacji w czasie uwiecz-
niania poszczególnych scen, dzięki czemu zawsze w pełni oddawał charakter
fotografowanego przedstawienia. Dążył do uchwycenia istoty danego występu,
262
z dźwigami Stoczni im. Komuny Paryskiej. W pierwszej połowie lat sześć-
dziesiątych artysta wykonał ciekawe kompozycje z przedmiotów, np. Kotwice
wporcie (1960-1964) i Martwa natura (1962), będące refleksją nad losem ludzi
i rzeczy. Również w dorobku Bolesławy znajdują się fotografie robotników przy
pracy (Naprawa jezdni, Rozładunek mleka (il. 21), Wędkarz, Mała gwardia,
Ustawianie rusztowania) oraz w czasie odpoczynku (Śniadanie stoczniowców,
Posiłek w polu). Charakterystyczną cechą tej grupy zdjęć Zdanowskich jest
to, że mimo robotniczej tematyki dostrzec w nich można dużą dozę artyzmu
i malarskości, dzięki którym nie są one zbyt dosłowne i nie rażą patosem czę-
stym w tego typu przedstawieniach.
Ogromną część dorobku Edmunda Zdanowskiego stanowi czysto użyt-
kowa dokumentacja przedstawień teatralnych, ale i jej nie można odmówić
walorów artystycznych. Iwo Gall powierzył mu zadanie uwieczniania wyda-
rzeń teatralnych, pozostawiając całkowitą swobodę w sposobie widzenia
tematu. Tak powstała obszerna dokumentacja fotograficzna związana z Pań-
stwowym Teatrem „Wybrzeże”, Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką
w Gdańsku oraz Państwowym Teatrem Lalki i Aktora „Miniatura” w Gdań-
sku. Edmund Zdanowski cenił sobie swobodę artystyczną podczas tworzenia
tego typu prac, mimo to nie wprowadzał własnej interpretacji w czasie uwiecz-
niania poszczególnych scen, dzięki czemu zawsze w pełni oddawał charakter
fotografowanego przedstawienia. Dążył do uchwycenia istoty danego występu,
262