11. 33. Sigismund Tolckemit II,
naczynie na przyprawy, Elbląg,
http://www.historiaposzukaj .pl/
wiedza,obiekty,611,obiekt_solniczka.html
11. 34. Naczynie na przyprawy, koniec
XVII w., nieokreślony ośrodek
złotniczy - być może południowe Niemcy,
https://www.lempertz.com/de/kataloge/
lot/1056-2/646-saliere.html
na przyprawy, nabyte przez Muzeum Żup Kra-
kowskich w Wieliczce130. Jest to prawie okrągły
„talerz” o lekko falistym brzegu z trzema głę-
bokimi muszlowymi zagłębieniami i dekoracją
wstęgową między nimi, wsparty na trzech wolu-
towych nóżkach w kształcie litery S. W centrum,
na niskim profilowanym postumencie-cokoliku,
stoi wojownik w hełmie, odziany w antykizu-
jący strój, który w wyciągniętej ręce dzierży,
niczym włócznię, łyżeczkę prawie dwukrotnie
dłuższą niż sama postać, o owoidalnym czer-
paku i okrągłym w przekroju trzonku (ił. 33).
Zabytek ten, bardzo efektowny w zamyśle, razi
jednak niedokładnościami, a nawet pewnym
prymitywizmem wykonania, głównie odlewa-
nej postaci wojownika. Jako najbliższą analogię
formalną dla zabytku można wskazać przede
wszystkim naczynie na przyprawy oferowane
do sprzedaży w 2015 r. przez Auktionshaus
Lempertz w Kolonii131, pochodzące z nieznanego
warsztatu i datowane na koniec XVII w. (il. 34),
a także solniczkę wykonaną około 1705 r. w Augs-
burgu przez złotnika posługującego się znakiem
z literami IMH w ligaturze, zapewne Johanna
Melchiora Hirtza III (il. 35)132. Nieco dalszymi
analogiami zarówno w formie, jak i w czasie
wykonania będą dwie solniczki - pierwsza
pochodzi z norymberskich warsztatów Zacha-
riasa Miitza i datowana jest na lata 1630-1636,
druga - z pracowni Georga Braunackera II i dato-
wana jest na lata 1632-1641. Przechowywane
są w zbiorach, odpowiednio, Landschaftsmuseum
130 Zob. http://www.historiaposzukaj.pl/wiedza,
obiekty,611,obiekt_solniczka.html [dostęp: 13.05.2018].
131 Wymiary: wys. 8,5 cm, ciężar 100 g, zob. Lem-
pertz Auktion, Kunstgewerbe, Decorative Arts, 13. Novem-
ber 2015, Koln, lot 646R, https://www.lempertz.com/de/
kataloge/lot/1056-2/646-saliere.html [dostęp: 13.05.2018].
132 Pechstein, Meininghaus, Timann, Siegel-Weifi,
Schatze Deutscher Goldschmiedekunst..., s. 332, kat. 252;
por. Helmut Seling, Die Augsburger Gold- und Sdber-
schmiede 1529-1868. Meister, Marken, Werke, Miinchen
2007, s. 407, poz. 1839.
70