DOI Artikel:
Drączkowska, Agnieszka: Działalność Towarzystwa Budowy Osiedli w Gdyni w latach 1931 – 1939
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.45145#0114
Agnieszka
Drączkowska
II. 8. Gdynia Witomino, dom typu Ile, ul. Poprzeczna, proj. Tadeusz Jędrzejewski, 1933, zbiory
Muzeum Miasta Gdyni, nr inw. MMG/HM/II/164/1
takich jak szafy, kredens czy spiżarnia44. Dodatkowe pomieszczenie na piętrze
mogło spełniać kilka funkcji, np. jak sugerowano w reklamowym prospekcie,
podczas zimnych miesięcy mogło spełniać rolę strychu, natomiast w lecie świet-
nie nadawało się na dodatkową sypialnię45. Przykrytą płaskim dachem bryłę
zakomponowano w sposób asymetryczny: trójosiowa elewacja frontowa została
wizualnie zdominowana przez nadbudowane i przesunięte do prawej ściany pod-
dasze. Prostą, lecz efektowną kompozycję uzupełniały dopracowane, kontrastujące
kolorystycznie z naturalnym odcieniem drewna, białe detale, takie jak niewielkie,
kwadratowe oprawy okienne zakomponowane w ciąg w partii poddasza. W elewacji
ogrodowej również dominował taras z pergolą, podkreślający ciągłość pomiędzy
domem a ogrodem. Projekt, choć typowy i zuniwersalizowany, został zrealizowany
z uwzględnieniem charakteru otoczenia. Myślenie o ogrodzie jako kontynuacji
wnętrza znajduje bowiem uzasadnienie zarówno na obszarze ogrodniczego Wito-
mina, jak i w obrębie malowniczo położonych „willowych” Działek Leśnych46.
Zarówno te, jak i kolejne witomińskie realizacje T.B.O. charakteryzowały się
zwykle uproszczoną, kubiczną bryłą, wpisującą się w estetykę propagowanego
przez środowiska awangardowe funkcjonalizmu. W niektórych projektach
44 APB, UWPwT, sygn. akt 24245, Komisja zabudowy miasta Gdyni (prospekt T.B.O.).
45 Ibidem.
46 Ibidem.
114
Drączkowska
II. 8. Gdynia Witomino, dom typu Ile, ul. Poprzeczna, proj. Tadeusz Jędrzejewski, 1933, zbiory
Muzeum Miasta Gdyni, nr inw. MMG/HM/II/164/1
takich jak szafy, kredens czy spiżarnia44. Dodatkowe pomieszczenie na piętrze
mogło spełniać kilka funkcji, np. jak sugerowano w reklamowym prospekcie,
podczas zimnych miesięcy mogło spełniać rolę strychu, natomiast w lecie świet-
nie nadawało się na dodatkową sypialnię45. Przykrytą płaskim dachem bryłę
zakomponowano w sposób asymetryczny: trójosiowa elewacja frontowa została
wizualnie zdominowana przez nadbudowane i przesunięte do prawej ściany pod-
dasze. Prostą, lecz efektowną kompozycję uzupełniały dopracowane, kontrastujące
kolorystycznie z naturalnym odcieniem drewna, białe detale, takie jak niewielkie,
kwadratowe oprawy okienne zakomponowane w ciąg w partii poddasza. W elewacji
ogrodowej również dominował taras z pergolą, podkreślający ciągłość pomiędzy
domem a ogrodem. Projekt, choć typowy i zuniwersalizowany, został zrealizowany
z uwzględnieniem charakteru otoczenia. Myślenie o ogrodzie jako kontynuacji
wnętrza znajduje bowiem uzasadnienie zarówno na obszarze ogrodniczego Wito-
mina, jak i w obrębie malowniczo położonych „willowych” Działek Leśnych46.
Zarówno te, jak i kolejne witomińskie realizacje T.B.O. charakteryzowały się
zwykle uproszczoną, kubiczną bryłą, wpisującą się w estetykę propagowanego
przez środowiska awangardowe funkcjonalizmu. W niektórych projektach
44 APB, UWPwT, sygn. akt 24245, Komisja zabudowy miasta Gdyni (prospekt T.B.O.).
45 Ibidem.
46 Ibidem.
114