DOI Artikel:
Drączkowska, Agnieszka: Działalność Towarzystwa Budowy Osiedli w Gdyni w latach 1931 – 1939
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.45145#0120
Agnieszka
Drączkowska
II. 14. Gdynia Witomino, ul. gen. Franciszka Zarzyckiego (prawdopodobnie po 1945 r.), w tle
domy typu Vf, proj. Tadeusz Jędrzejewski, 1934, zbiory Muzeum Miasta Gdyni, nr inw. MMG/
HM/II/377/1
takich jak malowanie pomieszczeń, konserwacja podłóg czy wykończenie
tynków, pozostawiano w gestii przyszłych mieszkańców53.
Formy architektoniczne domu w typie Vf należały do bardziej tradycyjnych
(ił. 15). Prostopadłościenna bryła przykryta została dwuspadowym dachem o nieco
krótszej połaci północnej. Dwie osie dwukondygnacyjnej, symetrycznej elewacji
frontowej zaakcentowano parami dużych okien umieszczonych na wysokości par-
teru i pierwszego piętra. Podziały elewacji bocznej wyznaczone zostały natomiast
przez poprzedzony pergolą otwór wejściowy, znajdujący się na wysokości parteru
i przesunięty nieco w kierunku frontu, oraz pas niewielkich, prostokątnych okien
w partii poddasza. Układ elewacji ogrodowej w dużej mierze odpowiadał ścianie
zwróconej ku ulicy. Partię przyziemia okalał pas tynku o zmienionej, chropowatej
fakturze, powtórzonej w prostokątnych polach pomiędzy oknami, wypełnionych
przez wklęsłe płyciny
Już te najwcześniejsze realizacje T.B.O. wskazują na sporą różnorodność for-
malną, objawiającą się zarówno w sięganiu po radykalnie uproszczone rozwiązania
typowe dla funkcjonalizmu, jak i w korzystaniu z bardziej zachowawczych wzor-
ców estetycznych. Nie była to tendencja odosobniona - mariaż architektonicznej
awangardy z tradycją był zjawiskiem powszechnym w całym kraju, promowa-
nym przez podążające za zagranicznymi tendencjami środowisko warszawskie54.
53 APGOG, Bank Gospodarstwa Krajowego [dalej: BGK], sygn. akt 11/1289, Opis i ocena
nieruchomości T.B.O. na parceli nr 188 w Witominie.
54 Grzeszczuk-Brendel, Miasto do mieszkania..., s. 245.
120
Drączkowska
II. 14. Gdynia Witomino, ul. gen. Franciszka Zarzyckiego (prawdopodobnie po 1945 r.), w tle
domy typu Vf, proj. Tadeusz Jędrzejewski, 1934, zbiory Muzeum Miasta Gdyni, nr inw. MMG/
HM/II/377/1
takich jak malowanie pomieszczeń, konserwacja podłóg czy wykończenie
tynków, pozostawiano w gestii przyszłych mieszkańców53.
Formy architektoniczne domu w typie Vf należały do bardziej tradycyjnych
(ił. 15). Prostopadłościenna bryła przykryta została dwuspadowym dachem o nieco
krótszej połaci północnej. Dwie osie dwukondygnacyjnej, symetrycznej elewacji
frontowej zaakcentowano parami dużych okien umieszczonych na wysokości par-
teru i pierwszego piętra. Podziały elewacji bocznej wyznaczone zostały natomiast
przez poprzedzony pergolą otwór wejściowy, znajdujący się na wysokości parteru
i przesunięty nieco w kierunku frontu, oraz pas niewielkich, prostokątnych okien
w partii poddasza. Układ elewacji ogrodowej w dużej mierze odpowiadał ścianie
zwróconej ku ulicy. Partię przyziemia okalał pas tynku o zmienionej, chropowatej
fakturze, powtórzonej w prostokątnych polach pomiędzy oknami, wypełnionych
przez wklęsłe płyciny
Już te najwcześniejsze realizacje T.B.O. wskazują na sporą różnorodność for-
malną, objawiającą się zarówno w sięganiu po radykalnie uproszczone rozwiązania
typowe dla funkcjonalizmu, jak i w korzystaniu z bardziej zachowawczych wzor-
ców estetycznych. Nie była to tendencja odosobniona - mariaż architektonicznej
awangardy z tradycją był zjawiskiem powszechnym w całym kraju, promowa-
nym przez podążające za zagranicznymi tendencjami środowisko warszawskie54.
53 APGOG, Bank Gospodarstwa Krajowego [dalej: BGK], sygn. akt 11/1289, Opis i ocena
nieruchomości T.B.O. na parceli nr 188 w Witominie.
54 Grzeszczuk-Brendel, Miasto do mieszkania..., s. 245.
120