DOI Artikel:
Ekthesis peri tōn pepragmenōn tēs Archaiologikēs Etairias kata to etos 1910
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13163#0056
54
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1910
κτήρα ελευθέρου και ανεξαρτήτου σωματείου οικειοθελώς
παρέχοντος την συνδρομήν του εις τήν Κυβέρνησιν προς
έπιτυχίαν κοινών σκοπών ή να περιέρχηται συχνά εις αντί-
θεσιν προς το Ύπουργεϊον της Παιδείας ώς προς τά δρια
της δικαιοδοσίας αύτοΰ.
Ή ανώμαλος αύτη κατάστασις παρεκίνησεν, ώς φαίνε-
ται, τήν νέαν Κυβέρνησιν, ήτις εις τάς άρχάς τοΟ 1910
εύρίσκετο εις τά πράγματα, νά σκεφθή περί ριζικής ανα-
διοργανώσεως της άρχαιολογικής ύπηρεσι'ας τοΟ Κράτους"
έκρινε δε, οτι έπρεπε ν' άναλάβη το Δημόσιον πάσαν τήν
φροντίδα της φυλάξεως καΐ συντηρήσεως τών αρχαίων,
και καθόλου πασαν τήν διοικητικήν ύπηρεσίαν καϊ τάς δα-
πάνας αύτής, ν' άφήση δε εις τήν Έταιρείαν τά καθαρώς
επιστημονικά εργα, ήτοι τάς άνασκαφάς και τά δημοσιεύ-
ματα. Αί γνώμαι αύται της Κυβερνήσεως διετυπώθησαν
εις δύο νομοσχέδια, τά περι Αρχαιολογικού Συμβουλίου
και Αρχαιολογικού Ταμείου εν τω Τπουργείω της Παι-
δείας, ατινα ψηφισθέντα ύπό της Βουλής ϊσχύουσιν άπό
1ί« Ιουλίου του 1910 ώς νόμοι του Κράτους.
Η Εταιρεία ήμών βεβαίως ούχι δυσαρέστως απαλλάσ-
σεται τών διοικητικών βαρών κα! ευθυνών και ούχϊ δυσα-
ρέστως βλέπει έαυτήν περιορι'ζομένην εις τά εργα, ατινα
ανέκαθεν υπήρξαν Ό κυριώτατος σκοπός της, ήτοι εις τήν
άνεύρεσιν και συλλογήν τών αρχαιοτήτων και εις τήν δη-
μοσίευσιν αύτών. Δυστυχώς ό'μως και ή Κυβέρνησις τοΟ
1910 έφαρμόζουσα πρόγραμμα αυστηρών οικονομιών εκρι-
νεν, ό'πως καϊ ή προηγουμένη, δτι το Κράτος δεν ήδύνατο
νά δαπάνα υπέρ τών αρχαιοτήτων καθόλου πλέον τών
300 χιλιάδων δραχμών, αίτινες έδίδοντο πρότερον έκ τοΟ
λαχείου εις τήν Έταιρείαν, και ένεκα τούτου ό περί Αρ-
χαιολογικού Ταμείου νόμος άνέγραψεν κύριον πόρον αύτοΰ
τάς 300 έκείνας χιλιάδας, ώρισε δε νά χορηγώνται έξ αύ-
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1910
κτήρα ελευθέρου και ανεξαρτήτου σωματείου οικειοθελώς
παρέχοντος την συνδρομήν του εις τήν Κυβέρνησιν προς
έπιτυχίαν κοινών σκοπών ή να περιέρχηται συχνά εις αντί-
θεσιν προς το Ύπουργεϊον της Παιδείας ώς προς τά δρια
της δικαιοδοσίας αύτοΰ.
Ή ανώμαλος αύτη κατάστασις παρεκίνησεν, ώς φαίνε-
ται, τήν νέαν Κυβέρνησιν, ήτις εις τάς άρχάς τοΟ 1910
εύρίσκετο εις τά πράγματα, νά σκεφθή περί ριζικής ανα-
διοργανώσεως της άρχαιολογικής ύπηρεσι'ας τοΟ Κράτους"
έκρινε δε, οτι έπρεπε ν' άναλάβη το Δημόσιον πάσαν τήν
φροντίδα της φυλάξεως καΐ συντηρήσεως τών αρχαίων,
και καθόλου πασαν τήν διοικητικήν ύπηρεσίαν καϊ τάς δα-
πάνας αύτής, ν' άφήση δε εις τήν Έταιρείαν τά καθαρώς
επιστημονικά εργα, ήτοι τάς άνασκαφάς και τά δημοσιεύ-
ματα. Αί γνώμαι αύται της Κυβερνήσεως διετυπώθησαν
εις δύο νομοσχέδια, τά περι Αρχαιολογικού Συμβουλίου
και Αρχαιολογικού Ταμείου εν τω Τπουργείω της Παι-
δείας, ατινα ψηφισθέντα ύπό της Βουλής ϊσχύουσιν άπό
1ί« Ιουλίου του 1910 ώς νόμοι του Κράτους.
Η Εταιρεία ήμών βεβαίως ούχι δυσαρέστως απαλλάσ-
σεται τών διοικητικών βαρών κα! ευθυνών και ούχϊ δυσα-
ρέστως βλέπει έαυτήν περιορι'ζομένην εις τά εργα, ατινα
ανέκαθεν υπήρξαν Ό κυριώτατος σκοπός της, ήτοι εις τήν
άνεύρεσιν και συλλογήν τών αρχαιοτήτων και εις τήν δη-
μοσίευσιν αύτών. Δυστυχώς ό'μως και ή Κυβέρνησις τοΟ
1910 έφαρμόζουσα πρόγραμμα αυστηρών οικονομιών εκρι-
νεν, ό'πως καϊ ή προηγουμένη, δτι το Κράτος δεν ήδύνατο
νά δαπάνα υπέρ τών αρχαιοτήτων καθόλου πλέον τών
300 χιλιάδων δραχμών, αίτινες έδίδοντο πρότερον έκ τοΟ
λαχείου εις τήν Έταιρείαν, και ένεκα τούτου ό περί Αρ-
χαιολογικού Ταμείου νόμος άνέγραψεν κύριον πόρον αύτοΰ
τάς 300 έκείνας χιλιάδας, ώρισε δε νά χορηγώνται έξ αύ-