Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1910(1911))

ΠΡΑΚΤΙΚΑ Τϋν 1910

169

παρά την όδόν Αγίων Θεοδώρων και περί τα 100 μέτρα
Νοτίως της εκκλησίας ταύτης, συνήντησαν θολωτον ύπο
την γήν κτίσμα, όπερ άνεσκάψαμεν.

Ί ουτο ήτο τάφος ήμικαμαρωτός, ούτινος το ύψιστον
της θόλου εκείτο εις βάθος 0.70 μ. άπο του σημερινού
εδάφους' είχε δέ ποιηΟή εξ όπτοπλί'νθων 0.2/Χθ.28, ήρ-
μοσμένων οι' άσβεστου, και ήτο έστρωμένος ομοίως κάτω
εις το δάπεδον. Του τάφου το μήκος ήτο 2.75 άνευ της
κλίμακος, μετ' αυτής 3.07, το πλ. 1.20, το υψ. 2.00.
Ή θόλος, ης ή /ορδή έ'νει μέγιστον βέλος 0.70, δεν έκά
λυπτεν όλον το άνοιγμα τοΟ τάφου, αλλά τά 2.10 αύτοΟ'
τό λοιπόν έκαλύπτετο υπό μιας μεγάλης πλ- 0.605 και
ετέρας μικράς πλ. 0.81ο πλακός" φαίνεται λοιπόν οτι άφή-
ρουν αύτάς και δια μικρας εσωτερικής κλίμακος τεσσάρων
αναβαθμών (υψ. αύτών εκ τών άνω 0.38+0.30+0.31
+ 0.31+0.35) κατήρνρντο εις τον τάφον, ούτινος οί τοί-
χοι ένδον ήσαν κεχρισμένοι δι ούχί καλοΟ άσβεστοκο-
νιάματος, καταπεσόντος τά πολλά.

Έκ τούτων καταφαίνεται ό'τι ό τάφος έποιήθη, ί'να και
άλλοι νεκροί έκτος τοΟ πρώτου ταοώσιν έκεϊ έν ανάγκη-
έντος εΰρομεν άστα και ουδέν κτέρισμα' άνήκουσι δέ αύτά
εις ανθρώπους πλείονας του ενός, άλλ' ήσαν έν αταξία-
ώς φαίνεται γνώσται τοΟ τάφου τούτου άρχήΟεν εΐχον εισ-
έλθει έντός και άφήρεσαν τά τυχόν πολυτιμότερα εύρή-
ματα.

Ανήκει δέ ό τάφος πιθανώς εις έπίσκοπόν τινα ή μη-
τροπολίτην τής Δημητριάδος.

Η) Μεγαρικοί οκύφοι Φϋιωτίδων Θηβών.— Άρχαιολ. Έφημ. 1910 σελ
81-94 και πίν. 2' βλ. αύτο'Ο. σελ. 407 Α' τάς παρατηρήσεις.

©) θεοοαλικαϊ έπιγραφαϊ (ανέκδοτοι). — Άρχαιολ. Εφημ. 1910 σελ.
331-382 άρ:0. 1-25 (έπιγραφαί Λαρίσης)· βλ. αΰτόΟ. σελ. 408 Δ' τας παρατη-
ρη'σεις. Ή συνέχεια αυτών άπ' άριθ. 26-50 δηιχοσιευθησεται Ιν τη Κθνιΐβ άβ
Ρ1ιί1θ1ο§Ϊ6 τοΰ 1911.