ΤΟ 9ΔΕΙΟΝ Τ0Ϊ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
Άπδ τοΟ 1914 άνασ/.απτομένων των ΰ~ό της Αρχαιολογι-
κής Εταιρείας αγορασθέντων τριών οικίσκων, κειμένων κατά
τήν ΧΑ. άκραν της Ακροπόλεως ώς και του μεταςϋ χώρου
τοΰ εις το δημόσιον ανήκοντος καί περατωθεισών προ ολίγου
των εφέτος διενεργηθεισών ανασκαφών προς άνακάλυψιν τοΰ
*ί.2όείου τοϋ Περικλέους, συνοψίζομεν δι" ολίγων ένταΰθα τά
ά-οτελέσματα τά μέχρι τοΰδε έπιτευχθέντα, άπερ έδημοσίευσαμε·/
ήδη εν τε τή Αρχαιολογική εφημέριοι (1914-1919) καί έν
τοις Πρακτικοϊς της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Ώς γνωστόν τοις πασιν ή τοΰ 'Ώδείου τοΰ Περικλέους θέσις
δεν ήτο γνωστή, ούδ' έφαίνοντό που λείψανα αϋτοΰ, ώστε νά
όδηγηθή ό άρχαιοδίφης πρός εΰρεσιν της θέσεως, έν η έΕε-
τείνετο. Πολλά χωρία τών αρχαίων συγγραφέων -οιοΰνται
μνείαν τοΰ ΙΙερικλείου ιδρύματος, αλλά μόνον έκ τοΰ Λατίνου
Βιτρούβιου (V 21) και τοΰ Άνδοκίδου (~ερι Μυστηρίων σ. 38),
οϊτινες καθώριζόν ττως ~οϋ έ'δει νά άναζητήσωμεν τδ Ί2δεϊον.
Καί ό μέν Ανδοκίδης λέγει: «ε.τεί δε παρά το Πρόπυλον τοϋ
Αιοννοου ην δραν άν&ρώπους πολλούς άπο τοϋ Ωδείου κατα-
βαίνοντας εις τήν δρχήοτραν.^
Ό δε Βιτρούβιος ά-αριθμών τά περί τοΰ θεάτρου τοΰ Διο-
νύσου λέγει τά έςής: *Εχ,βιιηΙίϋιΐ8 β ΙΗβαίνο δίηίβίτα
ρανίβ Οά,βιιιη <μιοά Τ//χιηΪ8ΐοαΙβ8 Ί οοίηιηηϊβ Ιαρί-
ίΙ('Ϊ8 άίβρΟβίίίδ ?ΚίνΪ!1))1 1110,118 βΙ αΊΐίβΙΙ)Ιί8 β 8ρθίϊΪ8
Ρο·8ΪβΪ8 ρβΗβχίί».
ΤοΛς μαρτυρίαις αυτών στοιχοΰντες προέβημεν μετά τήν
') 'Λντί Πϊριχλέονς, βιδαίω^ λίθους ρ»||*η; (1&ρ8Ι18 ιηοιιυπ3θ)·
Άπδ τοΟ 1914 άνασ/.απτομένων των ΰ~ό της Αρχαιολογι-
κής Εταιρείας αγορασθέντων τριών οικίσκων, κειμένων κατά
τήν ΧΑ. άκραν της Ακροπόλεως ώς και του μεταςϋ χώρου
τοΰ εις το δημόσιον ανήκοντος καί περατωθεισών προ ολίγου
των εφέτος διενεργηθεισών ανασκαφών προς άνακάλυψιν τοΰ
*ί.2όείου τοϋ Περικλέους, συνοψίζομεν δι" ολίγων ένταΰθα τά
ά-οτελέσματα τά μέχρι τοΰδε έπιτευχθέντα, άπερ έδημοσίευσαμε·/
ήδη εν τε τή Αρχαιολογική εφημέριοι (1914-1919) καί έν
τοις Πρακτικοϊς της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Ώς γνωστόν τοις πασιν ή τοΰ 'Ώδείου τοΰ Περικλέους θέσις
δεν ήτο γνωστή, ούδ' έφαίνοντό που λείψανα αϋτοΰ, ώστε νά
όδηγηθή ό άρχαιοδίφης πρός εΰρεσιν της θέσεως, έν η έΕε-
τείνετο. Πολλά χωρία τών αρχαίων συγγραφέων -οιοΰνται
μνείαν τοΰ ΙΙερικλείου ιδρύματος, αλλά μόνον έκ τοΰ Λατίνου
Βιτρούβιου (V 21) και τοΰ Άνδοκίδου (~ερι Μυστηρίων σ. 38),
οϊτινες καθώριζόν ττως ~οϋ έ'δει νά άναζητήσωμεν τδ Ί2δεϊον.
Καί ό μέν Ανδοκίδης λέγει: «ε.τεί δε παρά το Πρόπυλον τοϋ
Αιοννοου ην δραν άν&ρώπους πολλούς άπο τοϋ Ωδείου κατα-
βαίνοντας εις τήν δρχήοτραν.^
Ό δε Βιτρούβιος ά-αριθμών τά περί τοΰ θεάτρου τοΰ Διο-
νύσου λέγει τά έςής: *Εχ,βιιηΙίϋιΐ8 β ΙΗβαίνο δίηίβίτα
ρανίβ Οά,βιιιη <μιοά Τ//χιηΪ8ΐοαΙβ8 Ί οοίηιηηϊβ Ιαρί-
ίΙ('Ϊ8 άίβρΟβίίίδ ?ΚίνΪ!1))1 1110,118 βΙ αΊΐίβΙΙ)Ιί8 β 8ρθίϊΪ8
Ρο·8ΪβΪ8 ρβΗβχίί».
ΤοΛς μαρτυρίαις αυτών στοιχοΰντες προέβημεν μετά τήν
') 'Λντί Πϊριχλέονς, βιδαίω^ λίθους ρ»||*η; (1&ρ8Ι18 ιηοιιυπ3θ)·