Ανασκαφή έν Αιξωνή Αττικής 33
τινά γεωμετρικά, ελάχιστα κορινθιακά (πυξίδος μετά οΐνόχρου
χρώματος), ληκύθου κοιλίαν, ώτα κύλικος των μελανόμορφων
καΐ άλλα τινά, πάντα χαρακτηριστικά τεκμήρια κατερχόμενα
μέχρι τοΰ 500 -. Χ. το πολύ.
Οί τύμβοι ούτοι πολλαχοΟ είνε πυκνοί κατά συστήματα ή
έν γραμμή κείμενοι, φαίνονται περίπου σύγχρονοι, τό οέ ύλι-
κόν αύτών είνε ομοιον προς τούς λίθου: τους πληροϋντας τά
πέριξ χωράφια των άοελτέρων νϋν γεωργών. Πιστεύω, λοιπόν,
οτι έσωρεύθησαν πρός καθαρισμόν των αγρών έν τοΐ; χρόνοις
τοΰ Πεισιστράτου κα'. ίσως κα'. τών υίών αύτοϋ, μαρτυροϋσι
δε πρώτον περί τής πολιτικής ευρωστίας τοΰ Κράτους τών
Αθηναίων έξασφαλίζοντος έν τοις μεμακρυσμένοι; άγροίς
και δή" κατά τήν παραλίαν άνετον την έ~ιμελή γεωργίαν,
(«θί£π£θ Βοάβηΐνϋΐίπΐ'·> ΜΠοΙιΙιοΙθί' έν Κανίβη ν. ΑΙΗ&α
ΤθχΙ, Ηβίί II σ. 22), δεύτερον περί τής δημωφελοΰς διοι-
κήσεως τών χρόνων εκείνων (') και τρίτον περί τής μεγάλης
τότε εκτάσεως τής δουλείας· διότι τόσον έντατική καλλιέρ-
γεια καΐ τόσον τελεία κάθαρσις τών αγρών (οί χάλικες κατά
τό ι/8 τουλάχιστον ε!νε μεγέθους καρύου) απαιτεί οϋ μόνον
πολλάς χείρας άλλα και άφειδή αύτών χρήσιν.
Φαίνεται όμως. δτι και θρησκευτικός λόγος έπεκούρει τή
γεωργική φιλοτιμία" διότι έντεϋϋεν τής Γλυφάδας πρός τον
"Αγ. Κοσμάν (τήν Κωλιάδα άκραν) ύπάρχουσιν όμοιοι τύμδοι
έν τόπω πεδινώ άλλα μή έχοντι χώμα, άτε άποτελουμένω
έκ συνεχούς βραχώδους αυτοφυούς πλακός, ένθα ούδέποτε
ύπήρϊεν άγρός, ειμή άπωτέρω που. Λιά τούτο ύπομιμνήσκω
τήν γνώμην τοΰ 11861101·, Ανοΐιϊν ΕαΓ Κβΐϊ^. — ΛΥΪ88. 1 ί)ϋ4.
(') Πρβλ. 'Λριστοτ. 'ΛΟ. πολ. 10 χαί τά χ&ρα 8Αΐ\ά)ψα βυγγινη /Ό-
ρια, οΐς προσθετών Πλουτ. Ί10. 552 Λ. «'Λλλα Γε'λωνα γ'ϊα;«ν χαί Ιέ-
ρωνα τού; Σ'.χελιώτα; χα) ΙΙιισίοιραιον τόν Ίπ-οχράτου;, οτι πονηρία χτη-
σχ;ί.ενοι τυραννίδα;, ίχρήσβντο πρό; άρεττ,ν αύται;, '/.αί παρανομώ; ί"! τό αρ-
/ειν ελΟόντε; εγε'νοντο μέτριοι /.αϊ ε>ημωΦ(λ<1ς ϊρ/οντι;, οί μίν εύνουίαν τε
πολλήν χα! }Ί/ί ΐπιμίΐίίαν καραν/όντΓς αυτού; τε α<ό;ρονα; τού; πιλίια(
ζαί 9Γ'^ίΟ'οι'ί *χ "ολντελΛν και λά)ι,>ν χαταοχ<ϋάσα)ΊΚ' Ι'έλων οε χλ.
τινά γεωμετρικά, ελάχιστα κορινθιακά (πυξίδος μετά οΐνόχρου
χρώματος), ληκύθου κοιλίαν, ώτα κύλικος των μελανόμορφων
καΐ άλλα τινά, πάντα χαρακτηριστικά τεκμήρια κατερχόμενα
μέχρι τοΰ 500 -. Χ. το πολύ.
Οί τύμβοι ούτοι πολλαχοΟ είνε πυκνοί κατά συστήματα ή
έν γραμμή κείμενοι, φαίνονται περίπου σύγχρονοι, τό οέ ύλι-
κόν αύτών είνε ομοιον προς τούς λίθου: τους πληροϋντας τά
πέριξ χωράφια των άοελτέρων νϋν γεωργών. Πιστεύω, λοιπόν,
οτι έσωρεύθησαν πρός καθαρισμόν των αγρών έν τοΐ; χρόνοις
τοΰ Πεισιστράτου κα'. ίσως κα'. τών υίών αύτοϋ, μαρτυροϋσι
δε πρώτον περί τής πολιτικής ευρωστίας τοΰ Κράτους τών
Αθηναίων έξασφαλίζοντος έν τοις μεμακρυσμένοι; άγροίς
και δή" κατά τήν παραλίαν άνετον την έ~ιμελή γεωργίαν,
(«θί£π£θ Βοάβηΐνϋΐίπΐ'·> ΜΠοΙιΙιοΙθί' έν Κανίβη ν. ΑΙΗ&α
ΤθχΙ, Ηβίί II σ. 22), δεύτερον περί τής δημωφελοΰς διοι-
κήσεως τών χρόνων εκείνων (') και τρίτον περί τής μεγάλης
τότε εκτάσεως τής δουλείας· διότι τόσον έντατική καλλιέρ-
γεια καΐ τόσον τελεία κάθαρσις τών αγρών (οί χάλικες κατά
τό ι/8 τουλάχιστον ε!νε μεγέθους καρύου) απαιτεί οϋ μόνον
πολλάς χείρας άλλα και άφειδή αύτών χρήσιν.
Φαίνεται όμως. δτι και θρησκευτικός λόγος έπεκούρει τή
γεωργική φιλοτιμία" διότι έντεϋϋεν τής Γλυφάδας πρός τον
"Αγ. Κοσμάν (τήν Κωλιάδα άκραν) ύπάρχουσιν όμοιοι τύμδοι
έν τόπω πεδινώ άλλα μή έχοντι χώμα, άτε άποτελουμένω
έκ συνεχούς βραχώδους αυτοφυούς πλακός, ένθα ούδέποτε
ύπήρϊεν άγρός, ειμή άπωτέρω που. Λιά τούτο ύπομιμνήσκω
τήν γνώμην τοΰ 11861101·, Ανοΐιϊν ΕαΓ Κβΐϊ^. — ΛΥΪ88. 1 ί)ϋ4.
(') Πρβλ. 'Λριστοτ. 'ΛΟ. πολ. 10 χαί τά χ&ρα 8Αΐ\ά)ψα βυγγινη /Ό-
ρια, οΐς προσθετών Πλουτ. Ί10. 552 Λ. «'Λλλα Γε'λωνα γ'ϊα;«ν χαί Ιέ-
ρωνα τού; Σ'.χελιώτα; χα) ΙΙιισίοιραιον τόν Ίπ-οχράτου;, οτι πονηρία χτη-
σχ;ί.ενοι τυραννίδα;, ίχρήσβντο πρό; άρεττ,ν αύται;, '/.αί παρανομώ; ί"! τό αρ-
/ειν ελΟόντε; εγε'νοντο μέτριοι /.αϊ ε>ημωΦ(λ<1ς ϊρ/οντι;, οί μίν εύνουίαν τε
πολλήν χα! }Ί/ί ΐπιμίΐίίαν καραν/όντΓς αυτού; τε α<ό;ρονα; τού; πιλίια(
ζαί 9Γ'^ίΟ'οι'ί *χ "ολντελΛν και λά)ι,>ν χαταοχ<ϋάσα)ΊΚ' Ι'έλων οε χλ.