DOI Artikel:
Ekthesis tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata ta etē 1922 kai 1923
DOI Artikel:Oikonomos, G P.: Ekthesis peri tōn kata to etos 1924 ypo tēs Archaiologikēs etaireias pepragmenōn
DOI Artikel:Leonardos, Basileios I.: Amphiareion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14774#0123
Άμφιάρειον
99
142 ΔΔ Δνδ (ΑΕ 1923 ΐ67β εϊκ. 2)· Σκαφή ετι Ιγένειο νοτόθεν τοϋ διπύ-
λου ζρ. Ό τοίχος ΔΔ χωρεί νοτόσε κάτωθεν ιοϋ Δνδ. Εδρυνομένης της ένταϋθα
σκάφης, ηύρέθησαν χαλκής ραφίδος δυο άποτμήματα (0 031 και 0 024).
Β' έπΐ της άριατεράς δχΰης.
α') λουτρών ανδρείος. 'Ανεκαθάρθ)]σαν τά άνατολόθεν τοϋ ύστερου
έκδοχείου, εξ οΰ νϋν έκρεΐ τό ύδωρ της πηγής (νοτόθεν του βωμοϋ Β,
Π Α Ε 1884 πίν. Ε') καΐ ίδια ή παρ' αΰτό δεξαμενή Α τοϋ ανδρείου
λουτρώνος. Ίσοδομικώς δγκολίθοις ώκοδομημένη εις ίίψος ώς 1 50, έχει
εμβαδόν 4 20 (δυσμανατολικόν μήκος) Χ 2 97 (βορρονότιον)· τό δάπεδον
αυτής είναι έστρωματισμένον δια πέντε παραλλήλων δυσμανατολικών στοί-
χων μεγάλων πώρων (πλ. 0 60), τό δε πλεονάζον ΰδωρ διέρρει δια δύο
τετραγώνων τρημάτων (±0 11), άνεωγμένων τοϋ μεν εν τω δυσμικω
τοίχω ( ± 0 65 υπέρ τό δάπεδον), τοϋ δέ έν τω άνατολικω, εντεύθεν δέ
είσέρρει προς ανατολάς εις όχετόν συγκείμενον εκ λίθινων (μονόλιθων
τό πλάτος) τμημάτων (διάρρου πλ. 0 09-0 115, βάθ. 0 13).
β') ναός (ΠΑΕ 1884 πίν. Ε λ)-· Άνεκαθάρθη δ ναός και ιδία δ έν
τη δυσμοβορείω τοϋ σηκοϋ γωνία πίθος· δ πυθμήν τοϋ πίθου είναι δλως
κοίλος, ά'νευ επιπέδου, είνε δέ δ πίθος διερρωγώς, συνδεδεμένος δια
πέντε μολύβδων συναμμάτων μετά χυτοϋ μολύβδου έν τψ άρμω.
γ') νάίσκος. Άνεκαθάρθη τό ναΐδιον τό παρά τά δυο τά επιμήκη
των δυσμικοηάτων βάθρων (εφίππων ανδριάντων) : '/σαυρίκόν (ΙΟ VII
244-8 4258 και σ. 744, ΑΕ 1892 46(76-78)) «αΐ τό άνατολόθεν τούτου
ελλιπές την δψιν και την δεξιάν πτέρυγα. 'Ω·<οδομήθη δέ τό ναΐδριον
πολλώ προ της πΧ 3'Κ έ·<ατοντετηρ[δος μεσούσης, ΐσω; κατά τήν πΧ
5^ εκατοντετηρίδα (πρβλ. ΌϋνρίβΙά ΑΜ 1922 26)" έπι γάρ τούτου (ακρι-
βώς ειπείν, έπι τοϋ προνάου) καταστραφέντος ίδρύθησαν τό μονόλιθον
βάθρον Μεγακλείδψ (ΙΟ VII 327-330, ΑΕ 189245(73-75)) «αϊ τά (δυσμό-
θεν τούτου) εϊρημένα δύο βάθρα, ων τό δυσμικόν (σώζονται και οΐ τρεις
λίθοι και τό έπίκρανον) έφερεν άνάθεσιν της πΧ 4Τ1?, ώ; είκάσαι, έ«α-
τοντετηρίδος, φέρει δέ και προξενιάς τής π Χ 3*15 εκατοντετηρίδος
τελευτώσης και τήν ύστερον είς τάν Ίσαυρικόν έπιχαραχθεΐσαν άνάθεσιν.
Ό ναΐσκος έχων μήκος έξωτερικόν (βορρονότιον) 5 50, πλ. ώς 4 05,
εμβαδόν δέ 4 44χ3 27, εχει τήν εΐσοδον έκ νότου (άκριβέστέρον ειπείν,
99
142 ΔΔ Δνδ (ΑΕ 1923 ΐ67β εϊκ. 2)· Σκαφή ετι Ιγένειο νοτόθεν τοϋ διπύ-
λου ζρ. Ό τοίχος ΔΔ χωρεί νοτόσε κάτωθεν ιοϋ Δνδ. Εδρυνομένης της ένταϋθα
σκάφης, ηύρέθησαν χαλκής ραφίδος δυο άποτμήματα (0 031 και 0 024).
Β' έπΐ της άριατεράς δχΰης.
α') λουτρών ανδρείος. 'Ανεκαθάρθ)]σαν τά άνατολόθεν τοϋ ύστερου
έκδοχείου, εξ οΰ νϋν έκρεΐ τό ύδωρ της πηγής (νοτόθεν του βωμοϋ Β,
Π Α Ε 1884 πίν. Ε') καΐ ίδια ή παρ' αΰτό δεξαμενή Α τοϋ ανδρείου
λουτρώνος. Ίσοδομικώς δγκολίθοις ώκοδομημένη εις ίίψος ώς 1 50, έχει
εμβαδόν 4 20 (δυσμανατολικόν μήκος) Χ 2 97 (βορρονότιον)· τό δάπεδον
αυτής είναι έστρωματισμένον δια πέντε παραλλήλων δυσμανατολικών στοί-
χων μεγάλων πώρων (πλ. 0 60), τό δε πλεονάζον ΰδωρ διέρρει δια δύο
τετραγώνων τρημάτων (±0 11), άνεωγμένων τοϋ μεν εν τω δυσμικω
τοίχω ( ± 0 65 υπέρ τό δάπεδον), τοϋ δέ έν τω άνατολικω, εντεύθεν δέ
είσέρρει προς ανατολάς εις όχετόν συγκείμενον εκ λίθινων (μονόλιθων
τό πλάτος) τμημάτων (διάρρου πλ. 0 09-0 115, βάθ. 0 13).
β') ναός (ΠΑΕ 1884 πίν. Ε λ)-· Άνεκαθάρθη δ ναός και ιδία δ έν
τη δυσμοβορείω τοϋ σηκοϋ γωνία πίθος· δ πυθμήν τοϋ πίθου είναι δλως
κοίλος, ά'νευ επιπέδου, είνε δέ δ πίθος διερρωγώς, συνδεδεμένος δια
πέντε μολύβδων συναμμάτων μετά χυτοϋ μολύβδου έν τψ άρμω.
γ') νάίσκος. Άνεκαθάρθη τό ναΐδιον τό παρά τά δυο τά επιμήκη
των δυσμικοηάτων βάθρων (εφίππων ανδριάντων) : '/σαυρίκόν (ΙΟ VII
244-8 4258 και σ. 744, ΑΕ 1892 46(76-78)) «αΐ τό άνατολόθεν τούτου
ελλιπές την δψιν και την δεξιάν πτέρυγα. 'Ω·<οδομήθη δέ τό ναΐδριον
πολλώ προ της πΧ 3'Κ έ·<ατοντετηρ[δος μεσούσης, ΐσω; κατά τήν πΧ
5^ εκατοντετηρίδα (πρβλ. ΌϋνρίβΙά ΑΜ 1922 26)" έπι γάρ τούτου (ακρι-
βώς ειπείν, έπι τοϋ προνάου) καταστραφέντος ίδρύθησαν τό μονόλιθον
βάθρον Μεγακλείδψ (ΙΟ VII 327-330, ΑΕ 189245(73-75)) «αϊ τά (δυσμό-
θεν τούτου) εϊρημένα δύο βάθρα, ων τό δυσμικόν (σώζονται και οΐ τρεις
λίθοι και τό έπίκρανον) έφερεν άνάθεσιν της πΧ 4Τ1?, ώ; είκάσαι, έ«α-
τοντετηρίδος, φέρει δέ και προξενιάς τής π Χ 3*15 εκατοντετηρίδος
τελευτώσης και τήν ύστερον είς τάν Ίσαυρικόν έπιχαραχθεΐσαν άνάθεσιν.
Ό ναΐσκος έχων μήκος έξωτερικόν (βορρονότιον) 5 50, πλ. ώς 4 05,
εμβαδόν δέ 4 44χ3 27, εχει τήν εΐσοδον έκ νότου (άκριβέστέρον ειπείν,