DOI Artikel:
Ekthesis tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata ta etē 1922 kai 1923
DOI Artikel:Oikonomos, G P.: Ekthesis peri tōn kata to etos 1924 ypo tēs Archaiologikēs etaireias pepragmenōn
DOI Artikel:Leonardos, Basileios I.: Amphiareion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14774#0124
ίοο
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1924
νοτανατολόθεν), εΐνε δέ, δσον σώζεται, επιμελέστατα πεποιημένος εκ μα-
λακών πώρων, έρυθρώ τα ένδον πάλαι κεχρωσμένων, ΐίψ. 0 79, πάχ. 0 39'
ή κρηπις σύγκειται εκ τριών δόμων, ΰψ. 0 19 (ανωτάτου, εύθυντηρίας)
+ 0 22 + 0 31 και πλέον, πλ. εξοχών, οίονεί άναβασμών, εκ τών ά'νω 0 105
και 0 228 και 0 055. Τοΰ σηκοΰ τό εσωτερικόν βορρονότιον μήκος εΐνε
ι--\-1-->-4—-—4 μ
2 : να'ίσκος Αμφιάραου.
2 83, τό δέ δάπεδον εΐνε μεγάλαις πλαζ-ι βορρονοτίοις Ιστρωματισμένον.
Έν μέσω που τοϋ σηκοΰ παρά τον βόρειον (κυρίως δυσμοβόρειον) τοϊχον
(0 50 άπό τούτου) κείται βάθρον (ίίψ. 0 55, πλ. 1 34, βάθ. 0 66), εφ' ου
ΐδρυτο τό άγαλμα τοϋ θεοΰ (Άμφιαράου)· ειρήσθω δέ ένθάδε δτι έν ι ψ
βορράθεν τοϋ ναΐσκου δωματίω προς τη υψηλή τοϋ περιβόλου άντηρίδι
Μ ϊδουται έπινεγραμμένον βάθρον, δπερ έφερε τό έν ΑΕ 189251(81) μνη-
μονευόμενον μέγα άγαλμα τοΰ Άμφιαράου. Ή σηκοπροδόμιος Ούρα
είχε πλ. 1 74, σώζονται δέ κατά χώραν επί τοΰ ό5οΰ αί χοινικίδες τών
δύο στροφωμάτων, χαλκαϊ (διαμ. 0 055), και τά έν μέσω χαλκιά, έπι·
κλινώς τε και καθέτως τετμημένα χάριν τοΰ μοχλοΰ τών θυρέτρων τής
διακλεϊδος. Καταστραφέντος τοΰ ναΐσκου, ήλάθη λοξώς διά τοΰ σηκοΰ εκ
δυσμών προς ανατολάς φερόμενος πήλινος οχετός, πειοειδής (άνεστραμμέ-
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1924
νοτανατολόθεν), εΐνε δέ, δσον σώζεται, επιμελέστατα πεποιημένος εκ μα-
λακών πώρων, έρυθρώ τα ένδον πάλαι κεχρωσμένων, ΐίψ. 0 79, πάχ. 0 39'
ή κρηπις σύγκειται εκ τριών δόμων, ΰψ. 0 19 (ανωτάτου, εύθυντηρίας)
+ 0 22 + 0 31 και πλέον, πλ. εξοχών, οίονεί άναβασμών, εκ τών ά'νω 0 105
και 0 228 και 0 055. Τοΰ σηκοΰ τό εσωτερικόν βορρονότιον μήκος εΐνε
ι--\-1-->-4—-—4 μ
2 : να'ίσκος Αμφιάραου.
2 83, τό δέ δάπεδον εΐνε μεγάλαις πλαζ-ι βορρονοτίοις Ιστρωματισμένον.
Έν μέσω που τοϋ σηκοΰ παρά τον βόρειον (κυρίως δυσμοβόρειον) τοϊχον
(0 50 άπό τούτου) κείται βάθρον (ίίψ. 0 55, πλ. 1 34, βάθ. 0 66), εφ' ου
ΐδρυτο τό άγαλμα τοϋ θεοΰ (Άμφιαράου)· ειρήσθω δέ ένθάδε δτι έν ι ψ
βορράθεν τοϋ ναΐσκου δωματίω προς τη υψηλή τοϋ περιβόλου άντηρίδι
Μ ϊδουται έπινεγραμμένον βάθρον, δπερ έφερε τό έν ΑΕ 189251(81) μνη-
μονευόμενον μέγα άγαλμα τοΰ Άμφιαράου. Ή σηκοπροδόμιος Ούρα
είχε πλ. 1 74, σώζονται δέ κατά χώραν επί τοΰ ό5οΰ αί χοινικίδες τών
δύο στροφωμάτων, χαλκαϊ (διαμ. 0 055), και τά έν μέσω χαλκιά, έπι·
κλινώς τε και καθέτως τετμημένα χάριν τοΰ μοχλοΰ τών θυρέτρων τής
διακλεϊδος. Καταστραφέντος τοΰ ναΐσκου, ήλάθη λοξώς διά τοΰ σηκοΰ εκ
δυσμών προς ανατολάς φερόμενος πήλινος οχετός, πειοειδής (άνεστραμμέ-