DOI Artikel:
Smoleń, Władysław; Smoleń, Władysław: Twórczość malarska Zofji Baudouin de Courtenay
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29200#0047
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom XVII, zeszyt 5 — 1969
KS. WŁADYSŁAW SMOLEŃ
TWÓRCZOŚĆ MALARSKA
ZOFJI BAUDOUIN DL COURTENAY
O Zofii Baudouin de Courtenay naieżałoby opracować studium iiaukowe w wy-
daniu książkowym. Jej bowiem osobowość mistyczna, artystyczna i twórcza mieści
w sobie złożone zagadnienie epoki międzywojennej i powojennej, dotychczas jeszcze
nie zsyntezowane i nie okreśłone. Wokół jej osoby uszeregować można ciąg zja-
wisk życia kulturalnego i artystycznego, wyrastający z bogatego podłoża religij-
nego odradzającej się Polski. Zanim jednak będzie można to zrealizować, wypada
w krótkim artykule bodaj naszkicować jej osobowość artystyczną i twórczość malar-
ską. Godzi się zaś to uczynić z racji 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
którego pracownikiem naukowym w pierwszych latach istnienia Uczelni był jej
ojciec — Jan Baudouin de Courtenay. Przeszedł on do historii nauki połskiej jako
Wybitny znawca polskiego języka; w dziejach katolickiej Uczelni znany był jako
człowiek o poglądach ateistycznych'. Wzgląd ten dodaje osobie Zofii dodatkowej
atrakcyjności.
OSOBA ARTYSTKI
Zofia Baudouin de Courtenay urodziła się w r. 1887 w Dorpacie. Dzieciństwo
spędzała wspólnie z rodzicami w Krakowie (1893 — 1900), a młodość—w Pe-
tersburgu (1900—1918). Od dzieciństwa odznaczała się specjalną wyobraźnią artysty-
czną i estetyczną. Zachowany pamiętnik jej matki Romualdy^ maluje barwnie itinera-
rium jej młodzieńczego życia, kształcenia ogólnego i artystycznego oraz dostarcza
oceny jej pierwszych wzlotów twórczych. Już bowiem atmosfera rodzinna sprzyjała
powstawaniu pierwszych zainteresowań plastycznych. Ojciec Jan zajmował się
' A. Wojtkowski (TO/c/ZcU Ouweryyzez /A/Uy/T 79/7—Z977, [W:j 7&/^g# /MMpzMzcim 99-/<?c/a
7H/L, Lublin 1969, s. 36) cytuje wypowiedź Adama Grzymały-Siedleckiego (.Sprrnru Uu/wcryytćTu
T-Mbe/yC^o, ,,Rzeczpospolita", nr 154, 8 VI 1923): ,,On nie bał się katolickiej barwy i Uczelnia
Lubelska nie bała się jego bezwyznaniowości w zakresie językoznawstwa".
^ Pamiętnik dla rodziny pozostaje w posiadaniu siostry Zofii, Eweliny Małachowskiej w War-
szawie.
Tom XVII, zeszyt 5 — 1969
KS. WŁADYSŁAW SMOLEŃ
TWÓRCZOŚĆ MALARSKA
ZOFJI BAUDOUIN DL COURTENAY
O Zofii Baudouin de Courtenay naieżałoby opracować studium iiaukowe w wy-
daniu książkowym. Jej bowiem osobowość mistyczna, artystyczna i twórcza mieści
w sobie złożone zagadnienie epoki międzywojennej i powojennej, dotychczas jeszcze
nie zsyntezowane i nie okreśłone. Wokół jej osoby uszeregować można ciąg zja-
wisk życia kulturalnego i artystycznego, wyrastający z bogatego podłoża religij-
nego odradzającej się Polski. Zanim jednak będzie można to zrealizować, wypada
w krótkim artykule bodaj naszkicować jej osobowość artystyczną i twórczość malar-
ską. Godzi się zaś to uczynić z racji 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
którego pracownikiem naukowym w pierwszych latach istnienia Uczelni był jej
ojciec — Jan Baudouin de Courtenay. Przeszedł on do historii nauki połskiej jako
Wybitny znawca polskiego języka; w dziejach katolickiej Uczelni znany był jako
człowiek o poglądach ateistycznych'. Wzgląd ten dodaje osobie Zofii dodatkowej
atrakcyjności.
OSOBA ARTYSTKI
Zofia Baudouin de Courtenay urodziła się w r. 1887 w Dorpacie. Dzieciństwo
spędzała wspólnie z rodzicami w Krakowie (1893 — 1900), a młodość—w Pe-
tersburgu (1900—1918). Od dzieciństwa odznaczała się specjalną wyobraźnią artysty-
czną i estetyczną. Zachowany pamiętnik jej matki Romualdy^ maluje barwnie itinera-
rium jej młodzieńczego życia, kształcenia ogólnego i artystycznego oraz dostarcza
oceny jej pierwszych wzlotów twórczych. Już bowiem atmosfera rodzinna sprzyjała
powstawaniu pierwszych zainteresowań plastycznych. Ojciec Jan zajmował się
' A. Wojtkowski (TO/c/ZcU Ouweryyzez /A/Uy/T 79/7—Z977, [W:j 7&/^g# /MMpzMzcim 99-/<?c/a
7H/L, Lublin 1969, s. 36) cytuje wypowiedź Adama Grzymały-Siedleckiego (.Sprrnru Uu/wcryytćTu
T-Mbe/yC^o, ,,Rzeczpospolita", nr 154, 8 VI 1923): ,,On nie bał się katolickiej barwy i Uczelnia
Lubelska nie bała się jego bezwyznaniowości w zakresie językoznawstwa".
^ Pamiętnik dla rodziny pozostaje w posiadaniu siostry Zofii, Eweliny Małachowskiej w War-
szawie.