DOI Artikel:
Kuś, Jan: Nieznane materiały do polichromii i witraży Wyspiańskiego w kościele oo. Franciszkanów w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37088#0170
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom XXXII, zeszyt 4 — 1984
KS. JAN KUŚ
NIEZNANE MATERIAŁY
DO POLICHROMII I WITRAŻY WYSPIAŃSKIEGO
W KOŚCIELE OO. FRANCISZKANÓW W KRAKOWIE
W czasie pożaru\ jakiemu Kraków uległ w r. 1850, bardzo ucierpia-
ły wszystkie kościoły, które znajdowały się w części miasta ogarniętej
żywiołem. Pożar rozpoczął się od Dolnych Młynów, objął szeroką prze-
strzeń między Wawelem a Rynkiem Głównym i zakończył się na ulicy
Poselskiej. Zupełnemu zniszczeniu uległy m. in. kościoły franciszka-
nów i dominikanów, w których stropy spadły do wnętrza, co spowodo-
wało wypalenie ołtarzy i całego urządzenia świątyń.
Kościół Franciszkanów^ dźwigał się z rum powoli, z wielkim tru-
dem, i to tylko dzięki zabiegom i wysiłkom energicznych i wybitnych
przełożonych, którzy w tym okresie nim kierowali^. Ale w ostatnim
dziesiątku XIX w. można już było przystąpić do urządzenia wnętrza
świątyni, co świadczy, że cała budowla była gotowa. W styczniu 1894 r.
ogłoszono konkurs na wykonanie polichromii nawy głównej i prezbite-
rium w bazylice franciszkańskiej.
W konkursie wzięli udział wybitni artyści krakowscy, jak Mehoffer,
J. Mikulski, F. Górski, A. Tuch i inni. W maju 1894 konkurs został
rozstrzygnięty i wkrótce w kościele rozpoczęły się prace nad poli-
chromią pod kierunkiem architekta Władysława Ekielskiego.
Wśród artystów biorących udział w omawianym konkursie nie ma
— jak widzimy — nazwiska Wyspiańskiego, a przecież to właśnie jemu
kościół Franciszkanów zawdzięcza swe przepiękne wnętrze.
^ W. Kalinka. Historia pożara miasta Krakotaa. Kraków 1850 s. 91—103.
" A. Karwacki. Koronacja cadotanepo obraza Matki Bożej BoZesnej ta koścteZe
OO. Franciszkanom ta Krakotaie. Kraków 1908 s. 22.
^ Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie (dalej cyt.: AKM). Teka Franciszka-
nie. Korespondencja z Zat 1880—1902. Gwardianami w tym okresie byli: ks. Daniel Bieleń
od 28 I 1891 r., ks. Samuel Rajss od 5 XII 1892 r. Był to człowiek niesłychanie energiczny,
dobry organizator, przy tym świątobliwy i dbały o kościół i klasztor krakowski. Uprzed-
nio piastował godność ministra prowincji i stąd już wcześniej wpływał korzystnie na
wszelkie inwencje artystyczne w kościele Franciszkanów. Jego następcami byli:
ks. Franciszek Szymczykiewicz od 21 IX 1900 i ks. Marian Sobolewski od 7 VIII 1901.
Tom XXXII, zeszyt 4 — 1984
KS. JAN KUŚ
NIEZNANE MATERIAŁY
DO POLICHROMII I WITRAŻY WYSPIAŃSKIEGO
W KOŚCIELE OO. FRANCISZKANÓW W KRAKOWIE
W czasie pożaru\ jakiemu Kraków uległ w r. 1850, bardzo ucierpia-
ły wszystkie kościoły, które znajdowały się w części miasta ogarniętej
żywiołem. Pożar rozpoczął się od Dolnych Młynów, objął szeroką prze-
strzeń między Wawelem a Rynkiem Głównym i zakończył się na ulicy
Poselskiej. Zupełnemu zniszczeniu uległy m. in. kościoły franciszka-
nów i dominikanów, w których stropy spadły do wnętrza, co spowodo-
wało wypalenie ołtarzy i całego urządzenia świątyń.
Kościół Franciszkanów^ dźwigał się z rum powoli, z wielkim tru-
dem, i to tylko dzięki zabiegom i wysiłkom energicznych i wybitnych
przełożonych, którzy w tym okresie nim kierowali^. Ale w ostatnim
dziesiątku XIX w. można już było przystąpić do urządzenia wnętrza
świątyni, co świadczy, że cała budowla była gotowa. W styczniu 1894 r.
ogłoszono konkurs na wykonanie polichromii nawy głównej i prezbite-
rium w bazylice franciszkańskiej.
W konkursie wzięli udział wybitni artyści krakowscy, jak Mehoffer,
J. Mikulski, F. Górski, A. Tuch i inni. W maju 1894 konkurs został
rozstrzygnięty i wkrótce w kościele rozpoczęły się prace nad poli-
chromią pod kierunkiem architekta Władysława Ekielskiego.
Wśród artystów biorących udział w omawianym konkursie nie ma
— jak widzimy — nazwiska Wyspiańskiego, a przecież to właśnie jemu
kościół Franciszkanów zawdzięcza swe przepiękne wnętrze.
^ W. Kalinka. Historia pożara miasta Krakotaa. Kraków 1850 s. 91—103.
" A. Karwacki. Koronacja cadotanepo obraza Matki Bożej BoZesnej ta koścteZe
OO. Franciszkanom ta Krakotaie. Kraków 1908 s. 22.
^ Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie (dalej cyt.: AKM). Teka Franciszka-
nie. Korespondencja z Zat 1880—1902. Gwardianami w tym okresie byli: ks. Daniel Bieleń
od 28 I 1891 r., ks. Samuel Rajss od 5 XII 1892 r. Był to człowiek niesłychanie energiczny,
dobry organizator, przy tym świątobliwy i dbały o kościół i klasztor krakowski. Uprzed-
nio piastował godność ministra prowincji i stąd już wcześniej wpływał korzystnie na
wszelkie inwencje artystyczne w kościele Franciszkanów. Jego następcami byli:
ks. Franciszek Szymczykiewicz od 21 IX 1900 i ks. Marian Sobolewski od 7 VIII 1901.