Towarzystwo Naukowe <Lublin> [Hrsg.]: Roczniki Humanistyczne: Historia Sztuki = History of art = Histoire de l'art (48/49.2000-2001(2002))

24

JOWITA PATYRA


15. Apokalipsa, Oxford, Bodleian Library, MS Douce 180, s. 47:
Wal/ca -Sn:oJ;a z /zofomjbvem Wewia^ry

*
Wybór oraz ilość scen Apokah'pyy z Pagery zgadza się ze schematem
prezentowanym w ilustracjach Apoka/ipyy RMrckAarJf-WiMt. Jednak przy-
puszczalny model z tej grupy, jakim mógł posłużyć się Jean Boudolf
komponując kartony do swoich monumentalnych tkanin, był dla niego nie-
wątpliwie jedynie pomocą, zbiorem inspiracji, ale na pewno nie wzorem do
kopiowania. Malarz podporządkował dawne schematy swojej wizji, ujednoli-
cając kompozycje scen poprzez ich scalenie postacią św. Jana, ale także
eliminację wątków, które mogłyby zakłócić zasadę ilustrowania jednorazo-
wego tylko ukazywania określonej postaci na jednej scenie. Wydaje się
również, że dla autora programu Apokahjpyy z Anginy mniejsze znaczenie
miały pewne szczegółowe kwestie związane z komentarzami; zwracał on
raczej uwagę na czytelność scen, ich dramatyzm i żywość. Niewątpliwym
wkładem artysty jest strona stylistyczna kompozycji, zwiększony realizm