38
TADEUSZ DOBROWOLSKI
19. Nagrobek Jagiełły, Orzeł jako herb Królestwa Polskiego (?), fragment ryc. 10
Fot. S. Kolowca
przekłada w sposób następujący: „Po skończonym nabożeństwie zwłoki kró-
lewskie w grobie marmurowym, z dawna już przygotowanym, złożono i po-
chowano". Ten przekaz Długosza potwierdza cytowane zresztą przezeń łaciń-
skie epitafium, skomponowane na śmierć króla przez Grzegorza z Sanoka,
w którym ów humanista m. in. napisał: „Smutniejszym i żałośniejszym zdał
się osiemnasty czerwca, który w marmurowym zamknął go grobowcu"30
(powinno być:,, w grobie").
Zdawałoby się, że wiadomości te przesądzają datę nagrobka zamykając
czas jego powstania w latach 1421—1434 (data śmierci króla). Jeśli się przy
so J. Długosz, Dzieła wszystkie, t. V, tłum. K. Mecherzyński, s. 491, 493,
TADEUSZ DOBROWOLSKI
19. Nagrobek Jagiełły, Orzeł jako herb Królestwa Polskiego (?), fragment ryc. 10
Fot. S. Kolowca
przekłada w sposób następujący: „Po skończonym nabożeństwie zwłoki kró-
lewskie w grobie marmurowym, z dawna już przygotowanym, złożono i po-
chowano". Ten przekaz Długosza potwierdza cytowane zresztą przezeń łaciń-
skie epitafium, skomponowane na śmierć króla przez Grzegorza z Sanoka,
w którym ów humanista m. in. napisał: „Smutniejszym i żałośniejszym zdał
się osiemnasty czerwca, który w marmurowym zamknął go grobowcu"30
(powinno być:,, w grobie").
Zdawałoby się, że wiadomości te przesądzają datę nagrobka zamykając
czas jego powstania w latach 1421—1434 (data śmierci króla). Jeśli się przy
so J. Długosz, Dzieła wszystkie, t. V, tłum. K. Mecherzyński, s. 491, 493,